matrix2025.html

20250114-MvS-1-3-Kosmische-BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren

13 feb 2025 - 20250114-MvS-3-3-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren - toegevoegd

14 jan 2025

[Muziek]

Goedemorgen allemaal. Een hele fijne dag. Een goede dag. Een hele mooie dag die past bij wie jij bent. Dankjewel dat je vandaag gekomen bent. Dat je hier in dit moment samen bent met andere mensen. Met ook mij. Met elkaar. [naam] dankjewel dat je je fijne ruimte en land weer openstelt voor ons. Voor ieder op zich. Het is niet voor mij, het is voor jou, het is voor mij, het is voor ons. Dat het bijzonder om te mogen ervaren. Dat het niet een kwestie is van een ruimte huren, maar dat het een transactie is van energie. Welkom in dit stuk realiteit. Mooi dat het lekker een beetje bevroren is. Ik kon daardoor niet mijn deur opendoen vanochtend, maar het was oké [gelach].

Ja, dus van harte welkom op deze mooie dag, op deze dag die we hier met elkaar neerzetten.

Dat die gevoed wordt door jou, en dat ik het daardoor ook kan zijn.
Dat ik dingen doe en dat jij dingen doet. Dat we allemaal hier zijn.
Dat we onze wijsheid die we in ons hart dragen, onze liefde voor het leven, dat we die ook daadwerkelijk ook helemaal alle ruimte geven.

Dat het hier vandaag juist gaat over wie jij bent.
En dat we dat allemaal heel goed beseffen.
Dat er een grote kosmische opdracht ligt in ieder van ons.
En dat we die hier in deze wereld, in deze werkelijkheid, openen en daar ook iets mee doen. En dat niet iets doen wat een ander per se wil, maar dat je juist doet wat je van binnen voelt.

En het kan natuurlijk heel goed zijn dat dat overheen komt met wat andere mensen ook voelen. En dus ook zeggen te willen. En ook willen. Daar gaat het ook vandaag weer om.

Het is een wijsheids-bijeenkomst, een samenkomst die gedragen is vanuit het hart.

En ik verklaar elke keer weer vanuit mijn gevoel dat ik van het leven houd. Ik ben het leven. Jij bent dat ook. Ik ben dat ook. Wij zijn allemaal levende wezens. Met een hele eigen intelligentie. Een uniekheid die zo gewoon is. Daar draait de bijeenkomst ook op. Nou mag je ook nooit meer vergeten dat als je er waar dan ook bent. Dat jij daarnaartoe gaat. Jij. Dat je jezelf daarnaartoe brengt. En dat dat ook alle nodige aandacht vraagt om puur zelf te zijn. Daar hebben we het al heel veel in deze werkelijkheid over gehad. Niet wij per se, maar er zijn heel veel andere mensen en wezens en stromingen gekomen. En sommige zijn er nog en andere zijn ook weer gegaan.

Dat we het hebben over het levensveld brengen.
En dat het niet gaat over de mind, niet gaat over het denken van het systeem. Maar dat het om gaat wat er zo kostbaar binnenin, in de mens in dit geval, in de mens is. En dat je dat voelt, dat je dat in je leven, hier in deze werkelijkheid, je bewust bent. En dat bewustzijn dat kan heel continu er zijn. Dus heel stationair kan dat wel fluctuatief zijn, het fluctueert wel, maar toch binnen een bepaalde stabiliteit kan dat er gewoon zijn en ook blijven zijn.

Het maakt ook dat de wereld waarin je bent een groot vraagteken kan zijn. Sommige zaken zijn niet per se een vraagteken maar meer dat je iets wilt weten, dat niet, maar meer een vraagteken van verwondering. Hoe hier dingen gebeuren, wat je allemaal ziet. Het is een wonder om hier te zijn. Ja, en het is ook nodig om dat te beseffen, dat het geen toevalligheid is dat je hier bent.

Ja, dat is waar ik ook van uit spreek. Net als jij doe ik het op mijn manier heel bewust, en ook bewust heel bewust ook niet. Sommige dingen zeg ik ook heel bewust niet. Als er dingen zijn waarvan jij vindt, nou daar moet hij nou eens een keer over spreken, nou dan kan het pas op het moment dat we dat met elkaar samen ook borduren, dat werk. Want het is niet zo dat ik alles vanuit wie ik ben zou moeten zeggen. En dat het woord verplichting, dat dat er ook af is. Net als dat jij ook niet alles moet zeggen. Jij weet net als ik, dat jij een heleboel van binnen weet en ziet en waarneemt. En dat dat niet altijd per se gezegd moet worden.
Om allerlei redenen die jou wel bekend zijn. En als dat dan niet gebeurt, het wordt niet gezegd. Dan kun je op een bepaalde manier merken dat het wel in actie is in de werkelijkheid, het beweegt. Er is wat gaande om datgene wat niet gezegd hoeft te worden door jou. Daar zit ik ook, daar zit ik ook. Het gaat om kostbaar, het is kostbaar. Je kunt dingen heel snel kapot spreken en er zijn krachten die willen ons dingen laten zeggen, sneller, sneller, omdat de illusie van de tijd, snel, het moet nu. Nu zie je het gebeuren omdat de illusie van de tijd meespeelt.

Terwijl wij tijdloos bewustzijn zijn en wij rustig aan alles uitpakken binnen precies dat moment wat niet aangewezen kan worden. En toch beweeg je er wel naartoe. Dat is precies de tijd waarin we hier zitten. Dit enorm grote kosmische schouwspel waar wij allemaal in aanwezig zijn.

Waarin grote gevechten zijn en grote bevrijdingen zijn. Waar verschuivingen zijn die positief, maar ook moeilijk kunnen worden genoemd. Dat is een ontknoping en eigenlijk de start van een echte wereld.

Er is hier veel gebeurd in deze werkbaarheid. Heel veel gebeurt. En het is een grote eer om in zo'n wereld als hier te mogen zijn, te zijn, er te zijn. Je eigen beslissing om er te zijn, wel of niet. Wie zal het je vertellen? Alleen jij zult het weten in het moment waarin je dat ook duidelijk kunt zien. Maar het is een grote eer om hier te zijn. Want het is niet, en dat heb ik wel vaker gezegd, het is niet een vanzelfsprekendheid om hier te zijn. Dat betekent ook dat je een grote opdracht in jezelf mag voelen. Mag, niet omdat ik het zeg, maar juist omdat jij het al voelt.

Dat is een soort ei van kennis wat in je zit. En daar kan niemand aankomen.

Maar er zijn krachten die willen dat wel graag dat jij daarover gaat spreken, zodat je het stuk spreekt. Dat kunnen wij onderling ook doen, mensen op de aarde die kennis in zich dragen, dat voelende bewustzijn, de helderheid, het doorzien, ik noem het woord doorzien, er doorheen kunnen kijken, niet altijd per se alles exact kunnen duiden, maar wel voelen wat er aan de hand is en daar vanuit je binnen intelligentie doorheen kijken.

Er zijn krachten die willen dat er dingen worden gezegd in de versnelling, maar precies dat moet je ook goed bewaken. Want innerlijke kennis en dat bij elkaar brengen, voorzichtig en rustig, ruimhartig, met het hart van goud, dat je elkaar niet hoeft te duwen, je hoeft elkaar niet te beschadigen, je hoeft elkaar niet te versnellen.

Het enige wat wij hoeven te doen is elkaar te ontvangen en vanuit de ontvangstruimte met elkaar samen zijn. Daarin voelen dat ieder gelijk is en dat het o zo waardevol is om ook juist de ander te zien en te voelen. En de ander ook te kunnen ervaren vanuit de uniekheid. En je ook echt open te stellen van ik weet niet wat deze persoon allemaal in zich draagt. Maar ook deze persoon is hier, ook dit wezen is hier. En je dus bewust openstelt.

Een beraadslaging gaat ook in het fundament daarom en daarover.

Over het openstellen en de grote kosmische opdracht.
En opdracht-en die hier liggen. Dat is een hele interessante tijd. Je zit er nu middenin, dus je ontkomt het ook niet. Er wordt veel geknoopt en veel geschoven, veel geduwd. Tussen alle bokspartijen door ben ik er nog steeds. Maar het is niet eenvoudig. Het gaat heel goed met mij, maar het is wel pittig. Ik spreek het ook uit. Het hoeft niet zo te zijn dat jij dat nu ervaart. Maar ja, het is wel wat. En dat wist ik.

Iemand: Kunnen wij iets voor jou doen?
Martijn: Nee, je kunt niks voor mij doen.
En als ik het mag uitspreken, ik wil dat ook niet. Maar ik hoor je wel. Dit is een uitspraak vanuit je gevoel. En dat is eigenlijk het enige wat er is.
Dat ik, als ik om jou geef, vanuit wie jij bent, ik zei net ook tegen jou, we hebben geen historie nodig om in één keer zo elkaar te ervaren.

Dat is allemaal illusie.

Dat is allemaal elkaar leren kennen. Je ziet elkaar, er kunnen misschien wel dingen ter onderzoek zijn, er zijn bij mij ook allemaal dingen vreemd volgens anderen, dat begrijp ik ook wel. Mag je ook gewoon naar kijken, mag je ook aanraken, mag je ook naar door heen prikken en zagen, is allemaal goed. Je mag het ook koesteren, die vreemdheid, dat is ook goed. Maar dat we zo ontvankelijk naar elkaar toe zijn, dat is de grootste bijdrage die we kunnen hebben naar elkaar toe.

Juist ook omdat het een tijd is waarin, ja, er komen gewoon hier dingen tot een einde. We starten hier dingen op nu.

Dat zijn de laatste momenten van de afgelopen jaren waar we allemaal doorheen zijn gegaan. En jij in jouw werkelijkheid en ik in mijn werkelijkheid en ook gedeeltelijk gezamenlijk in een werkelijkheid. Dat wij allemaal een ervaring hebben in een wereld waarin de laatste restanten van oude episodes van werelden vertrekken.

Daar hebben wij hier mee te maken.

Het zijn residuen van allerlei andere werkelijkheden. En gebeurtenissen, we zitten eigenlijk in de na-weeën van verschillende grote kosmische gebeurtenissen.
Dat kun je allerlei vorige histories noemen. Je kunt dat zien als opgerichte momenten, werkelijkheden, matrixen, whatever. Je kunt discussiëren over namen. Daar kun je allemaal discussies over hebben. Maar laten we dat gewoon hardop zeggen.

We voelen allemaal, ieder mens hier voelt dat deze werkelijkheid heel wat te verduren heeft gehad. En de koestering voor deze werkelijkheid hier, de koestering, dus nu niet in gevecht gaan, wel zien dat dingen inderdaad heel vaak niet kloppen kunnen en dat je daar geen gevechten in hebt maar juist een zalving van je bewustzijn, heb dat gewoon lief.

Hoe moeilijk dat ook kan zijn, geef het de aandacht die het verdient. Maar ook als je voelt, er zit negatieve aandacht op van mij, maak dat vrij, haal het er gewoon weg. Jij kan dat, jij bent dat.

En dat is wat we in deze wereld komen doen om bewustzijn daarin te brengen, om rechtstreeks contact te leggen tussen deze wereld hiervan binnenuit en alle andere beschavingen, en alle andere confederaties, verdiepingen van de kosmos en andere werkelijkheden. Dat is een hele grote opdracht.

Het is alsof je door een basisschool loopt, door de gangen. Het is bijna pauze en de juffen en de meesters hebben de kinderen niet meer onder controle. Dat je dan hoort dat er zo'n rommel, rumoer is in het lokaal. Er komt iets los, maar je kunt het ook niet temperen. En dat is ook de tijd waarin wij zitten. Er komt ook iets los in ons, maar er zal ook veel meer nog in allerlei sub-boxes ingepakt worden door deze en gene die daar geen toestemming voor hebben gekregen, maar de toestemming gewoon hebben genomen.

Uit de mensheid zelf zal er gewoon het een en ander zichtbaar worden.
Dat is goed.

Dat is ook wat er gebeurt in ons, dat er dingen zichtbaar worden.
Het kunnen vraagtekens zijn.
Het gaat om een verdieping van je echte kosmische stuk.
Ik ben hier vanuit het stuk wie ik ben, jij bent hiervan uit wie jij bent, ik ben hier om pay attention te brengen op een aantal zaken die niet gevolgd hoeven te worden, eigenlijk ook, ja ik ga daar niet over, maar ik spreek het wel uit, ook niet gevolgd mogen worden.

Doe je dat wel, moet je nooit meer bij mij komen bij een bijeenkomst.
Dat moet echt afgelopen zijn. Dat moet ook gewoon gezegd worden, want er zitten gewoon hele grote diepgangen en verruimingen zitten er in de verdiepingen aan te komen waar ik zelf ook heel hard aan werk.

Ik heb twee jaar lang daar ontzettend veel tegenwerking in gehad. Ik ben verschrikkelijk aangevallen op alle mogelijke manieren om alle tijdlijnen en processen niet door doorgang te krijgen. En dat is ook gelukt, van die andere partij.

Dus het betekent dat ik gewoon een andere route inga. En dat betekent dat dat ook eigenlijk, vanuit wie ik functioneer, ik herken dat, dat eigenlijk dat ieder mens dat ziet. Niet bij mij, maar bij zichzelf. Je merkt dat je in een circuit komt, van allemaal mogelijkheden, en dan blijkt dat hele circuit ofwel niet meer te functioneren, of nog een paar doorgangen, dan kan het zijn dat dat nog een soort strohalm is.

Nou, ik ben iemand van weg circuit. Weg, weg. Ik heb helemaal niks nodig. Ik weet wie ik ben, ik weet wat ik voel, ik weet wat ik doe, ik weet waarover het gaat en welke bestemming er ligt voor wat deze wereld is. En daar kan ik vanuit mijn gevoel en ieder kan vanuit haar eigen gevoel daar naartoe wandelen.

Maar er is heel veel gebeurd.
En als we het dan hebben over waar staan we nu, dan vraagt het ook onze mogelijke aandacht. Dus niet het verhaal van mij, maar het verhaal van wat er ligt in jou, wat jij ziet, wat jij ziet dat hier aan de hand is, wat jij ziet waar tegenaan geduwd... en waar het drapperig is.

Dus ja, ik ben hier om verschillende redenen, en één van de grootste redenen is om mensen bewust zelf, zichzelf kiezend terug te kunnen laten keren door te weten ongeveer door zowat ik in stukjes daarover vertel en zou ik afgelopen 10 jaar veel meer over verteld kunnen hebben maar dat kon niet omdat het eerst aangekleed moest worden in het veld.

Dus dingen moeten hier eerst gede… dus eigenlijk van het slot af. Je merkt dat er in de hele wereld doordat jij er bent, doordat jij er bent waar jij je... aan mee bezig bent dan merk je dat er in de hele wereld heel veel dingen aan de hand zijn en zichtbaar worden.

Dus bepaalde geheimen worden echt tastbaar en daar wordt echt volledig over gesproken. Maar je ziet ook dat er positieve, mooie grote ontwikkelingen plaatsvinden. Waar ik voor ben gekomen is om in de processen van die mooie, grote, positieve ontwikkelingen om een stuk bewustzijn terug te kunnen laten keren in ons, dat we niet, dat is het mooie aardse woord, dat hebben we hier dan zelf bedacht, niet gepiepeld worden in die positieve gebeurtenissen.

En dat is precies de tijd waarin wij nu zitten.

Dus er is iets wat een grotere aandacht vraagt dan het contact met buitenaardse op zich en ook de grote confederaties die er allemaal zijn, die nu wereldwijd, dat zijn hele grote propaganda scripts die gaan draaien, dat we goed kunnen kijken dat we niet opnieuw ontvoerd worden.

Want er zit een herhaling op een heleboel onderwerpen.

En dat vraagt dus een heel groot stuk kennis van jezelf. Je moet echt door dingen heen zagen. Dus ja, hoe is het met jou? Gaat het goed met je? Nou, met mij gaat het ook heel goed hoor.

Maar ik voel me zeker 80% van mijn tijd op dit moment helemaal niet goed.
Ik heb 15 afspraken moeten afzeggen, 15 planningen alleen in de maand januari al moeten cancelen, omdat ik houd ontzettend goed de knop ingedrukt. Ik weet precies wanneer ik wel of niet iets moet doen. Maar ik kan hier vandaag gewoon zijn. Daar heb ik me ook gisteren de dag op voorbereid. Ik kan hier gewoon zijn en ik zit hier gewoon voor volle 100%, maar ik merk dat er tussenin heel weinig ruimte is, omdat er flink gebokst wordt.

Dus ja, ik spreek het gewoon uit, want ik ben net als jij, ik ben gewoon eerlijk. Ik zeg hoe het in elkaar zit en er wordt gewoon geprobeerd om iets niet door te laten gaan. Dus ik heb heel veel eigenlijk losgelaten aan scenario's die ik zou moeten doen, die krijgen dus een andere route. Dus mijn hele informatieveld, waar ik in functioneer, staat op zijn grondvest te trillen.

Dus ik ben blij dat jij er ook bent. Mag ik dat zeggen? Ja. Blij bent dat je er bent. Het is een stevige tijd, een heel grote tijd, een hele belangrijke tijd, maar het is wel echt doorpakken.

Nou, dus dat is een hele indringende tijd ook, omdat er hele grote kennisvelden aan het terugkeren zijn, echt in deze werkelijkheid, die wij gewoon weer kunnen lezen. We praten over de oorsprong. En daar zitten ook heel veel falsificaties tussen. Zoals wij dingen in één keer kunnen weten. Dat je gewoon iets weet. Je bent met iets bezig en ineens weet je het gewoon. Dat poef! dat wordt gewoon gezien, gevoeld, je weet dat. Je weet of iemand de waarheid spreekt of niet. Om even een simpel voorbeeld te noemen. Je voelt he, dit klopt, hier is wat aan de hand. En dit klopt niet. Dat kun je niet verklaren waarom dat zo is, maar je leest het wel. Je weet het.

En zo zijn er een heleboel velden zijn eraan om te gaan lezen. Die zijn al aangegaan. Het is aan ons of we het kunnen zien.

En er is een enorm groot kosmisch gevecht gaande om dat niet te kunnen zien.

En het gevecht, dat is de afgelopen maanden zeer groot geïntensiveerd.
Dus nu gaat het erom van wat is nu, waar zit het stuk waarheid voor mij heen en waar voel ik het. Dus je zult helemaal terug moeten. Je moet je gouden sleutel weten te vinden van jezelf en in je eigen gouden slot draaien, je moet weer in lijn komen, in de loodlijn van je eigen bewustzijn, moet recht hangen.

En dit is dus een tijd dat er van alles wordt gedaan en ik zie het op mijn manier, ik kan het gewoon zien, ik kan zien hoe er met de mensen wordt gespeeld. Daarom laat ik dus los. Ik laat niet met mij spelen. Nu niet, nooit niet. Dan maar dood, vanuit hier. Maakt me niet uit, wordt niet met mij gespeeld. Ik ben liefde, ik ben eerlijkheid. Dat wil niet zeggen dat ik altijd alles op het juiste moment zeg.
Ik zeg ook wel eens bewust niet.

Voor mij is dat heel eerlijk. Voor een ander kan ik wel eens voelen van, waarom zegt die man dat nu niet? Omdat jij het nodig hebt. Dan wordt het eerlijk. Dat is waar we dus hierin leven. Maar zo leef ik niet. Maar we moeten dus die loodlijn van jezelf, je eigen loodlijn, die hou je dus naar beneden. Zo vanuit je hart, zo uit je gevoel, naar beneden. En onderaan daar zit dus een klomp goud. En dat kan alleen maar recht hangen.

Dat is je innerlijke evenwicht als kosmisch wezen.

Het kan al die kennis er allemaal wel zijn. En al die dingen die ook door andere mensen worden geroepen. En ook de dingen die door mij worden geroepen en ook de dingen die door allerlei andere channelaars en grote buitenaardse contactpersonen worden groepen. Dat kan allemaal wel wezen, maar je eigen loodlijn moet wel recht hangen. Dat betekent dat je kunt kijken hoe jij ervoor staat. Hoe sta ik erin? Hoe is het met mij? En als je behoefte hebt om dingen te horen, als je behoefte hebt om dingen te lezen, als je behoefte hebt om hier te zijn bijvoorbeeld, stel dat het is steeds zo repeat en repeat en repeat, dan kun je je afvragen van zit ik wel in mijn eigen loodlijn?

Als je elkaar ontmoet, als we beslissen op een bepaalde manier in een contact te gaan met een ander, dat het niet gaat uit een behoefte om dingen te weten. Zoals ik nu niks meer zou zeggen, nu, dus deze dag, gewoon volkomen in lijn met wie we allemaal zijn.

Daar ligt de doorgang.

En het grote gevecht, en het is een groot gevecht.

Wat hier gaande is, om weer op te klimmen in allerlei andere dingen. Dat gevecht dat moeten wij kunnen doorzien. Dus we moeten een grotere opdracht in onszelf tot leven laten komen. Vanuit die loodlijn, om te kunnen doen waar het echt over gaat. Ik ben hier dus gekomen vanuit een hele groot... vanuit een stukje, het is maar een stukje van een puzzel. Maar het is een heel groot stuk wat ik kom bijdragen, ondanks dat het maar een heel klein stukje is in het geheel. Jij komt ook een heel groot belangrijk stuk bijdragen, maar het is maar een klein stukje in het geheel. Maar die kleine stukjes maken wel of iets een doorgang krijgt, ja of nee.

En wij zijn hier in deze tijd hier, en ik ben daar ook om gekomen om bewust te zijn dat we gewoon 100 tegen 1 achterlopen.

Betekent dat ieder mens die niet in loodlijn verkeert met zichzelf, dat ie op elk mogelijke manier compleet verslagen kan worden. Door de illusies en de grote dark AI-systemen die er zijn die we niet als dark AI zien, maar we zien het gewoon als een werkelijkheid, waarin behoefte, ik heb behoefte om contact te hebben, ik heb behoefte om de historie te kennen van de aarde, ik heb behoefte om iemand te kennen die rechtstreeks contact heeft, ik heb behoefte om iemand die veel informatie naar buiten brengt.

Al dat soort dingen die moeten dus compleet weg.

Ik kom uit een uit een regio, uit een sectie vandaan, waarin we ons volledig ontdoen van alle kennis. En wij doen dat omdat we ons bewust zijn dat bij het tot stand brengen van de wereldvrede, die van binnenuit binnenkomt, die het veld opnieuw, zeg maar, kennis laat maken met wat echte vrede is, belangeloze vrede, geen belang, dat is de kosmische oorsprong vlam.

Ik ben hier om juist constant opnieuw de dingen te zien die eigenlijk 100 punten of 99 punten voorstaan op het bewustzijn van de mensheid hier. Dus door de belangen. Nou dat zijn niet altijd makkelijke uitspraken die ik dan moet doen. En ik weet dat hier ook mensen zijn die dat niet leuk zullen vinden. Nou, wat/ wordt tijd voor een slok koffie. Het gaat er niet om of jij iets van mij moet horen. Het gaat er om of je in lijn bent, de loodlijn exact recht hangt.

Ja, tot nu toe heb ik, dan ga ik gewoon over die grens heen die er voor sommige mensen zou kunnen zijn, ik weet wie ik ben. Ik draai daar niet omheen. Dat is ook altijd mijn spreekveld geweest. Als dat niet getolereerd wordt, wil dat niet zeggen dat ik dat niet ga uitspreken.

Ik heb hier, in deze wereld, op dit moment nog geen legitiem open contact gezien met civilisaties die de mens in haar volledige vrijheid vanuit wie zij werkelijk is benaderd.

En ik weet niet waar jouw gedachten nu op dit moment heen gaan, maar kijk maar eens waar ze naartoe gaan. Ik weet niet welke dingen jij leest, wat je voelt of denkt. Maar het zou kunnen zijn dat je de afgelopen tien jaar alles hebt doorlopen, maar dat je gisteren alles hebt weggegooid. Ik heb tien jaar geleden wel eens gezegd, ik heb ook wel kanten die mensen niet zo leuk vinden van mij, die heb je waarschijnlijk al lang gezien, maar ik spreek dit allemaal uit vanuit liefde, omdat je mijn collega bent.

En omdat hier dingen gebeuren, wij hebben afgesproken, waar dan ook, dat we altijd de absolute waarheid zouden spreken. We hebben zelfs afgesproken dat wij, omwille van onze eigen innerlijke loodlijn, elk stuk informatie, ook als het ons ten dienste staat, zullen ontheffen uit de functie die het op dat moment lijkt te hebben over ons.

Kijk maar in wat voor tijd we nu leven.

Wat er allemaal over ons heen wordt gegooid, over de mensheid heb ik het over.

En het zijn niet allemaal propaganderende inlichting en netwerken van de aarde hoor. Wat hier gebeurt. En het spel wordt hier heel groot en hard gespeeld.

Dus het vraagt om een absolute, ja ik noem het toch gewoon de puurheid van de mens, dus belangeloos, liefde. Het maakt mij allemaal niet uit waar mensen in geloven, zolang dat open contact er maar is met elkaar.

Even kort, dat echte contact, de gemeenschapskracht die je als mensen met elkaar van origine ook al hebt, en dat dat hier tot stand kan komen, dat maakt helemaal niet uit of iemand islamitisch is. Daar gaat het niet om. Het gaat niet om of iemand katholiek is, daar gaat het niet om.

We benoemen dingen om onszelf te verstevigen in het hart. Dat is wat we doen. Maar het gaat om dat echte contact met elkaar. Dat je voelt van ja ik word ontvangen. Er is gewoon een plaats voor mij op die bank, met mensen die mij dus niet kennen. En ik word volledig opgenomen, geaccepteerd. Er wordt zelfs voor me gezorgd op een bepaalde manier. Ik ben hier werkelijk veilig. Ik ben veilig. Als hier wat gebeurt dan word ik gewoon opgevangen. Maakt helemaal niet uit dat ik anders ben. En die energie, die kracht, dat bewustzijn met elkaar, dat is de doorgang naar een heel groot, al klaarliggend informatieveld, waaraan gebouwd wordt. En dat is wat wij moeten oppakken. Daar lopen allerlei zaken doorheen.

En als ik een paar keer wat bokspartijen heb ondervonden, dan heb ik wel eens tijd om even wat om me heen te kijken. Van wat er in de wereld gebeurt, dus dat is dan het mooie van die box partijen. En dan zie ik gewoon wat er allemaal gebeurt. Ik zie dan in een vrij korte tijd, 30, 40, 50 podcasten internationaal.
Die kijk ik allemaal razendsnel uit op mijn manier. Geluk is dat je bij YouTube alles heel snel kunt zien, tzzzz... Er zit een versnelknop op. En als je je dat zelf nou goed bewust bent, kun je alles ook nog horen, zzzt. Heb je wel eens een pagina gelezen in drie seconden? In een boek. Staat het erin, hè. Je weet heel snel, je kunt heel snel lezen, je kunt heel snel opnemen, je kunt heel snel informatie en bewustzijn. En dan zie ik het, en zit iedereen in een..., ik zou bijna mij ervoor excuseren, maar iedereen zit praktisch, ik houd hem een klein beetje open en dan doe ik hem dicht, boem! iedereen zit gewoon in propaganda.

Kosmische propaganda, aardse propaganda...
Dus wat voor tijd is dit nu?
Waar gaan we heen?
Als aardse mensen.

Niet vanuit aardse mensen deze vraag stellen aan jezelf. Vanuit je hart, als kosmische kracht, als mens, als wezen, wie je ook bent. Je echte eigen naam. Niet geïdentificeerd met al die grillen van al die denkvelden en al die gedragspatronen waar je al 700 jaar mee bezig bent om ze kwijt te raken, wat nog steeds niet gelukt is. Daar heb ik het over. Ja, word maar wakker. Nu dat we het er toch over hebben. Nu zijn we hier, hè. Nu zijn we hier. En we zien het allemaal gebeuren, wat er gebeurt. We zien ook het leed van de andere mensen, hè. En het leed, dat kan heel groot worden genoemd met bombardementen, maar alleen het is ook heel dichtbij dat je iemand voorbij ziet lopen met een soort rimpeltje in het gezicht, en dat je alleen al door dat rimpeltje ziet van hoe het met die persoon werkelijk ís.

Ja, we zaten een, ik denk een dag of vier, vijf geleden, we zaten naar een filmpje, er kwam een filmpje voorbij, [naam], ik en [naam], we keken met z'n drieën naar een filmpje en er kwamen in dat filmpje, ja, kijk, ik ben niet valideerbaar voor de meeste mensen, maar dat maakt ook niet uit. Maar ik spreek het wel uit.

Ik kan zien of iets echt of niet echt is. Ik kan zien of iets informatie is met bewustzijn erachter. Of dat iets met de computer gemaakt is of AI is.

En binnen kunstmatige intelligentie heb je ook nog allemaal verschillende divisies. Dat kan zich allemaal nestelen, ook in een film, maar ook in de werkelijkheid buiten. Ieder mens kan dat werkelijk zien. Er was een filmpje met drie lichten. Die kwamen zo voorbij in het filmpje en die reisden zo langs de snelweg. En ik wist precies wie dat waren. Ik weet precies wie dat zijn. Dat kan iedereen kan dat zien. Je kunt zien aan lichten, want licht is informatie, daarin ligt het opgeslagen wie die bezoekers zijn, als het bezoekers zijn. Als het niet hele intelligente dark AI is, die hele confederaties heeft opgericht op je beeldscherm, hè de magiërs. En dat filmpje komt dus nog een keertje en nog een keertje. Op een gegeven moment zet ik hem stil. Ploep! En op het moment dat ik dat beeldje op pauze zet, zijn ze zichtbaar in het beeld. Dat is dan toch even flink zoeken, van waar zitten ze dan? Kun jij zien dat ze hier zitten? Want jij ziet hier een ruimte, je ziet hier gordijnen, dit mooie kunstwerk achter, daar zit iemand voor. Je kijkt naar jezelf, daar ben je ook. Maar wat is dit voor wereld? Wat interpreteer je nou precies eigenlijk? Wie bepaalt hier nou wat er wordt geïnterpreteerd? Dus vorming van realiteit. In dat filmpje, ik zie in dat filmpje, ik zet hem dus op pauze, speciaal daarom, omdat ik ze gewoon zie verschijnen. Woem! Pauze. En daar zie je ze.

En dat zijn de wezens die je ook terugziet onder andere in de Egyptische tijd. Dat zijn de katachtige wachters. Dat zijn grote beschermmilitiegroepen. Dat zie je dus ook terug in de oudheid. Ze zijn ook allemaal onder curatele gesteld geweest destijds, niet allemaal, maar op bepaalde divisies.
Het zijn menselijke wezens, ik noem het even menselijk, ze zijn niet menselijk. Het zijn geen mensen, het zijn menselijke wezens met vrij lang, smal, lange handen, lange armen, lange vingers, katachtig gezicht, nee, poema-achtig gezicht.

En ja, die zijn heel druk bezig. Maar dan moet je dus eerst kijken of je dat kunt zien. En op dit moment laten, eigenlijk alle levensvormen laten zich constant zien op alle mogelijke manieren.

Maar er zit een programma overheen wat het je niet wil laten zien.

Dus je moet het op een andere manier, je moet je er bewust van worden, wat er te zien is. En dus als er allemaal filmpjes zijn van ufo's, wat doet het brein? Die zegt als eerste ohw kijk, daar komt iets aan. Waar ligt je aandacht op? Op de ufo. Waar ligt je aandacht op? Op het object. Daar gaat je aandacht heen.

Maar daar gaat het dus niet om. Het gaat erom dat de werkelijkheid zich zal laten zien via dit veld, via een ander interpretatiesysteem.

En dan zie je in een keer dat iemand er is van de lijnen, van bijvoorbeeld boekenkasten, de organische lijnen van bomen, een schilderij wat er staat.

En dan zul je zien dat er mensen en wezens zijn, die zijn al in deze dimensie, alleen die worden niet geïnterpreteerd. Ze zijn er al. Maar waar je naar kijkt, van buiten, waar je naar kijkt in de materie van wat deze wereld is, daar wordt een show opgevoerd.

Toen ik begon te spreken, en jij bent ook een van die mensen die daar helemaal van op de hoogte is, en wellicht dat ik het weer iets anders benoem als dat jij het ziet, dat is helemaal goed. Misschien dat jij het weer anders benoemt als dat ik zou doen, allemaal oké. Maar als we het hebben over dat er een historie verloren is gegaan, moet je goed beseffen, want dit zijn de grote zaken die aan de echte confederatie, aan de menselijke confederatie, onderzoeks-raden wordt besproken, het moment dat de oorspronkelijke geschiedenis, dus de oorsprong waar we uitkomen, verloren ging, ging hij verloren omdat er een ander bewustzijn in de observanten plaatsnam.

Dit is wat we vandaag echt gewoon nog een keertje even aanraken, omdat het hele buitenaardse proces en ook de grote propaganda's die er nu zijn, die ook geleid worden weer door bepaalde mensen, die ontzettend fijne en goede mensen zijn, maar nog steeds niet weten, nog steeds niet weten, én nog steeds niét, dat ze het eigenlijk wel weten, maar niet doorzetten, dat ze moeten kappen met die vorm van contact.

De oorsprong, de geschiedenis, het veld van waaruit wij voortkomen, en ook het veld waarin de oorspronkelijke lichtvelden, wezens van vrijheid, zich zullen laten zien en dat tonen nu ook, maar ook echt voor de mensen zoals jij, met je ogen ook zichtbaar, dat wat er verloren is gegaan, is niet een wereld die weg is, maar wat er is ontstaan is dat er een infectie, een aansturing, verpassing, een verandering in de observanten is gekropen.

Daardoor zien wij lijnen anders.

Wij zien de realiteit wordt anders geïnterpreteerd.

Dus wij zien dit, wat we nu zien, zien we omdat we een bewustzijn, ook echt van het lichaam, dat is anders ingeregeld, maar het bewustzijn van wie jij bent in dit lichaam, dat er een aanpassing heeft plaatsgevonden waardoor wij de zaken anders interpreteren, dus data, informatie anders interpreteren.

En dat vind ik zo mooi, ik weet even 1, 2, 3 niet hoe die tekeningen allemaal heten, maar dat wordt ook in de psychiatrie gebruikt, bij psychologen wordt het ook gebruikt, of jij dingen kunt zien in een bepaalde tekening, wat je daaruit haalt. Is daar een donkere energie, is daar een mooie bloem, de één ziet een bloem en de ander ziet een donkere energie. Dat is dus hoe iets wordt geïnterpreteerd.

Deze realiteit waarin wij leven is een op interpretatie gebaseerde realiteit. Dat wil niet zeggen dat je daardoor deze realiteit ongeldig moet verklaren. Want deze realiteit is er dus ook, want hij kan immers geïnterpreteerd worden. Maar wij waren hier nooit om, en bedoel ik met hier niet deze wereld, maar vanuit waar ik nu spreek, wij waren hier nooit om een interpretatie van deze dimensie te ontvangen.

Ja. Valt die zo een beetje binnen?
Wij zijn hier nooit gekomen om de interpretatie van deze realiteit te ontvangen, maar het is wel gebeurd. En daar mag niet over gesproken worden volgens bepaalde intelligenties. En daarom wordt de buitenaardse agenda helemaal opengetrokken. Terwijl de confederaties en meervoudig dimensionale wezens, grote, zeer grote sterrenrijken, die allemaal de loodlijn recht hebben hangen, helemaal niet uit deze interpretatiewereld komen.

Dat houdt dus kort gezegd in, en dan mag jij meedoen wat je wil, net als dat ik doe wat ik wil, dat alles wat zich hier toont, via het buitenaardse aspect, dus als buitenaardse aspect via deze dimensie een onderdeel is van de aangepaste interpretatie. En daar wordt heel groot op geanticipeerd en ik wil dat geen misleiders noemen want er zijn ook in deze interpretatie realiteit, dat is enorm groot, dat is echt... deze werkelijkheid is enorm groot, zijn ook aanwezigen die helemaal niet negatief zijn, maar wel uit deze interpretatie verdieping komen.

Maar die dragen niet die kennis in zich die jij in jouw gouden ei aan de binnenkant hebt. En dat is niet om ons nu hoger te verklaren of lager, absoluut niet. Velen van hen weten ook dat dat ei van goud er is. Dat is ook waarom de mensheid bestudeerd wordt door allerlei andere intelligenties. Omdat ze weten dat wij helemaal hier niet geboren zijn. Zij hebben gezien dat wij hier gewoon verschenen en vervolgens gingen geloven in de historie. Dus een heel totaal andere manier van hoe bewustzijn functioneert.

Dus we kunnen linksom of rechtsom we kunnen eigenlijk twee keuzes maken. Als mensheid. Dus ook als individu, als mens, als wezen wie jij echt bent. Ik praat ook echt rechtstreeks tegen jou, niet tegen je aardse interpretatie. Vind ik allemaal niks aan eigenlijk ook. Vind ik wel heel mooi hoor. Ik vind mijn aardse interpretatie ook leuk, maar ja, het is zo beperkt eigenlijk. Er zitten zoveel afspraken kennelijk om je aardse interpretatie heen wat wel en niet kan of niet goed is, of wel of niet mag. Het is een op regels gebaseerde realiteit, die gewoon echt pure nonsens is.
Maar tot jou sprekende doe ik dat en ik hoop dat jij nu ook zo tegen mij zult spreken en dat ook zult blijven doen.

Als je nou eens voorbij de interpretaties durft te reizen, wat je allemaal ziet, wat je bestuurt, waar je dus denkt aanwezig te zijn en je komt in je eigen loodlijn uit, in je eigen gevoel.

Wat zou je de wereld hier dan komen brengen en op welke manier van binnenuit? Hoe zou contact eruitzien vanuit jezelf, van binnenuit?

Wat zou het contact inhouden?

Dat is een terugkeer naar de oorsprong. Dat is echt een hele diepe vraag hoor.
En ik wil het echt niet omver gooien, maar ik kan niet anders. En ik laat me er ook niet op door in elkaar boksen. Ik zeg het toch. En ja, als het voor jou niet geldt, dan is dat ook zo. Dat het niet voor jou geldt. De tijd waarin we nu leven.

En we hebben dat de afgelopen vele jaren allemaal op eigen manier hebben we dat kunnen zien. Het gaat over de Christus. Het vrije levensveld. Echte liefde binnenin. Je kunt je nog zo bewust zijn. Maar als je elkaar niet het leven geeft. En gunt. Je grootste zogenaamde vijand. Die je eigenlijk het liefst plat wil stampen. Omdat die persoon je zo zwaar beledigd en gemeen heeft behandeld. Maar dat is dus niet wat het is. Wat ik nu ga zeggen is dit, dat.… en ik zie het, ik reis heel erg veel, ik zie het allemaal gebeuren en het is voor mij validabel, het valideren, ik kan het zien, valideerbaar, voelbaar, zichtbaar, ook echt fysiek in de contacten die ik heb, de gesprekken die ik voer met mensen hier en aan de andere kant van de wereld. Ik zie het gebeuren. Ik zie ook de informatietekorten.

Gelukkig dat... Nou, daar gaan wij even een zij straat nemen. Is dat... Ik zeg het omdat ik weet... Ik weet dat je kunt luisteren naar jezelf als ik het uitspreek.
Dat vraagt de grootste koestering, om goed te kijken. Dat alle agenda's die er nu draaien, alle gebeurtenissen die er nu draaien, juist ook op het gebied van buitenaardse contacten, buitenaardse connecties, aanwezigheid hier op de aarde. Ufo's, UAP's, ufo’s zijn het.

Oude woord dat verbonden is met al die honderd miljoenen ervaringen van vele mensen, wordt geprobeerd weg te halen door de (UAP’s?) ufo's of drones van te maken.

Het zijn ufo's, het zijn objecten, voertuigen, ruimteschepen, schouwschepen, schouwruimtes die niet eens als voertuigen echt bestaan, maar voor ons wel zo zichtbaar zijn.

Wat ik wil zeggen is dat je ziet in deze wereld dat alles wat er nu draait, in deze tijd, allemaal gelanceerd wordt om mijn vraag die ik net stelde van hoe zou jij, wat is contact via jou, hoe zou jij contact aangaan? Jij! niet via iemand anders, jij! Wat zou het betekenen, wat zou je van jezelf laten zien? De loodlijn naar beneden, met die gouden klomp, keurig recht naar beneden, dit ben ik.

Ik kan zien dat alle contacten die er op dit moment zijn, alle pogingen om als verhalen gemanifesteerd te worden er allemaal op gericht zijn om mee te denken in het proces van de ander. Ik zit hier niet om een oordeel of een waarde aan iets toe te kennen of weg te halen. Echt niet.

Maar ik zit hier om een eeuwenoude afspraak uit een andere wereld hard te maken. Je moet het zien, er is te veel gebeurd, er is te veel gebeurd om het heel eenvoudig zomaar even 1, 2,3 weg te kunnen halen. En ook om ervan uit te gaan dat het weg blijft. Maken wij kans? Zijn wij de kans? Scheppen we het? Doen we het? Of niet?

Daar gaat het eigenlijk over. Dat weet je. Jij weet dat. Ik kan het voelen. Hier, mijn hart gaat sneller kloppen. Ik voel het. Ik voel dat ieder mens hier, jij, jij bent mijn collega, ik ben jouw collega.

Misschien heb ik je niet altijd goed behandeld of goed tegen je gesproken. Dan spijt me dat heel erg. Maar ik doe wel op mijn manier wat ik doe. En ik moet ook dingen doen. ik moet kracht bijzetten. Ik heb die kracht ook, maar als ik alles maar in mijn fatsoen blijf doen, in mijn liefde blijf doen vanuit fatsoen, er gebeurt een hoop. Maar ik zeg dit omdat je mijn collega bent. En ik neem je serieus.

We zijn aan boord van deze werkelijkheid hier.

Dus ik zeg dit omdat ik weet dat het een hele oude afspraak is. Het is iets heel oers, iets heel ouds.

We zijn in ground zero.

Denk er goed om hier. Dit is de plek hier. Dit is de plek waarin dingen aan het ontstaan zijn, die voorbij ruimte en tijd effect hebben op het hele universum en communiceren met allerlei andere vrije wil manipulerende intelligenties.

Dat wordt hier wordt dat opgericht, hier wordt dat gefabriceerd, hier is dat, hier vindt dat plaats, op deze plek. Dus we moeten ons heel goed bewust zijn dat wij als enige, eigenlijk letterlijk, het enige wat wij kunnen doen, is er te zijn.

Dus ook binnen de dingen die op ons afgeschoten worden, die intelligenties, die schieten hele boekenreeksen op je af. Denk er goed om. En de mensen die het vertellen, dat zijn de beste vertellers. En de informatie die klopt allemaal.

Dat is hoe het hier gespeeld wordt.
Ik heb nooit gedacht dat ik van de aarde, zo mijn woorden, vertrekken ga met allemaal vrienden achter me hoor. Maar dat is voor mij om het even. Ik weet wel waar ik het over heb. En ik ben ook geen opofferaar en ook geen verlosser. Maar ik spreek het wel uit. En ik ben in de afgelopen tien jaar ben ik stevig met jou samen op dreef gegaan. Niet als groepje hè, maar gewoon als mensen. Iedereen zoekt zijn eigen plek op en waaiert uit met wat je voelt, wat je ziet, hoe je het neerzet, met wie je daarover gaat spreken.

En hoe je dat.., en Martijn weg, juist Martijn weg, dat allemaal uitrollen en neerzetten. Maar ik spreek het wel zo uit.

We hebben dat, en dat is een hele grote afspraak, die is in het central command is die genomen. Om de grote, en dat zijn, en dat zullen echt veel mensen overblijven die het hier kunnen zien, om te zien, en daarom heb ik in een aantal gevallen, heb ik dus een veel diepere intentie grondslagkracht onder een bepaalde uitspraak van het boek de Bijbel bijvoorbeeld, of een uitspraak van de Koran. Niet om de dingen eromheen, maar om de informatie eronder.

Daar gaat het dan heel expliciet over de mens.
Wie de mens is.
Ook op bewustzijnsniveau.
Wij openen, we ontspannen, we brengen ons bewustzijn erheen.
En daar zit ook een grote reden achter.

In deze tijd waarin we nu leven, het is heel heftig om te zien, maar er komen nog een heleboel grote verhalen aan die niets te maken hebben met wie wij zijn.

En ik snap best wel dat mensen op de wereld dan daar niet over willen spreken. Want waar moet je dan nog je podcast over hebben? Als het blijkt ineens dat drones, UAP's en de meeste UFO’s, dat de meest organisaties die geleid worden door bepaalde mensen over buitenaards contact. En de één weet dit en de ander weet dat. En die komt uit de inlichting en die zijn vader was daar. En die gaf briefings. En weer iemand anders komt uit de archeologie. En weer komt nog iemand. En ze hebben allemaal wel iets. En het is niet dat ik er iets verkeerds mee wil lanceren.

Maar ik zeg het omdat hier een oorlog wordt uitgeknokt. En het is aan ons, het is aan ons om tevoorschijn te komen. Het is aan ons, het is werkelijk waar aan ons, niet als ons deze groep, nee, ik geloof niet in groepen. Het is wel wat er gebeurt.

Het is ook begrijpelijk, dat je elkaar gaat vinden.

Maar aan ons heb ik het over mensen die het koninklijke bloed, de koninklijke is autonoom, dus los van alles.

Ik heb geen geloof nodig om er te zijn. Ik heb ook helemaal geen geloof nodig om onsterfelijk te zijn, want dat ben ik al. Ik heb dus ook helemaal geen licht en liefde nodig, want dat ben ik zelf.

Wij hebben elkaar dus op een bepaalde manier ook nodig op de aarde om iets hier manifest te krijgen. Boem! daar is hij.

En daar gaan de beraadslagen in over. Dat we gewoon dingen kunnen zien.

Dus niet dat we dingen gaan afkammen, want het is het lastige van mijn stukje, is dat als ik iets zeg wat een ander niet welgevallig is, dan wordt het heel snel gezien als, ja nou ja maar je weet niet waar je over praat, of nou misschien weet ik ook helemaal totaal niet waar ik over praat voor jouw beleving, dat zou best kunnen natuurlijk, hou vooral zo. Ik weet het voor mezelf heel goed waar ik over spreek, maar het kan best zijn dat dat voelt als iets wat wordt af geserveerd.

Ik ben hier samen met jou en vele mensen op de hele aarde in deze werkelijkheid om de misinterpretatie van de realiteit een halt toe te roepen en ons terug te roepen naar ons hart. En ik kan jou niet naar je hart terugroepen, dat weet je. En jij kunt mij ook niet naar mijn hart terugroepen, dat weet ik ook.

Maar we kunnen het er wel over hebben en daar scheppen we bewustzijn op.
We scheppen daar weten op van binnenuit. Weet je nog de tijd dat het zo klip en klaar is, de oneindige tijd waarin gewoon een fysieke wereld is met ander bewustzijn, heel ruim bewustzijn, waarin wij voelen dat we helemaal niets nodig hebben, dat er niets is wat ons gelukkig kan maken, omdat we zelf gewoon heel zijn.

Dat vraagt een…, en het geeft ook een hele andere balans tussen jezelf en de wereld, de realiteit waarin je leeft. Je hoeft nergens aan te voldoen, je hoeft ook niet lief te zijn, je hoeft ook niet voor een ander te zorgen. Dus dat wat je met elkaar samendoet, komt ook vanuit een heel ander deel. Dat is echt uit jezelf. Dus dit punt waarin we nu zitten, hier op de aarde, dat vraagt om een ander weten.

En dat weten is de terugkeer van Christus. Dat is een volk, dat is een beschaving, dat is een rijk van wezens, van onder andere ook mensen en andere beschavingen.

Die kunnen samen iets zien, maar ook samen werken. Die kunnen ook samen dingen werken. En als je dit soort zaken benoemt, dus deze onderwerpen durft te benoemen, en je durft gewoon zaken ook aan de kant te schuiven, met alle egards voor de mensen die dat doen hè. Voor alle mensen die dat doen. Ik ken heel veel mensen, en ik heb ook veel van die mensen persoonlijk ontmoet. En ik kan alleen maar zeggen, dat als ik over iets spreek, over iemand, die dan met alle egards door mij wel terzijde wordt geschoven, dat dat wel gebeurt in mijn hart.

Omdat ik kan voelen dat iemand anders die die dingen doet, zakendoet, omdat die persoon nog in een oud interpretatiesysteem zit.

Dus hier moet ruim baan komen in deze wereld. Voor harten opgeleid, van binnenuit. Hart Kern Kracht Wezens die nergens in geloven en die de interpretatie, dat begint bij jezelf, de interpretatie loslaten en een herinterpretatie (gaan?).

Dus ga maar eens kijken wie je eigenlijk zelf bent. Meegeslagen in het leven, heb je een persoonlijkheid stoornis? Nou feliciteren. Dat is wat hier dan gebeurt, dat je dat denkt En die stoornis die er is, is thuis gewoon je grootste krachtveld. Dus dat is eigenlijk gewoon een deuk. Nou laat die deuk dan ook een stukje herinnering zijn van datgene wat eronder zit.

Het is een enorm belangrijke tijd.

Ik leg dit ook uit om mijn woorden van in elkaar gebokst te worden en lichamelijke verstoringen te ervaren op een ander niveau, achter de computers, om dat een beetje uit te leggen. Het is geen makkelijke job wat jij allemaal weet. Het is geen makkelijke job. Het is een grote job. Hij kan heel eenvoudig. Het is eigenlijk heel eenvoudig. Maar het is in deze wereld hier geen makkelijke job. Want je moet hem steeds onderhouden. Je moet het onderhouden. Want voor je het weet zit er iemand naast je te fluisteren en die zegt iets en dan ben je het daarmee eens. Ploem, geïnstalleerd. Install. Klik, ander besturingssysteem. No way. Ik ben hier. En ik ben goed zoals ik ben. En ik mag en geef mijzelf een schep alle ruimte om wie ik ben er te zijn in deze dimensie. Ik moet dus mijn eigen ruimte bouwen. Dat is de grote verdrukking.

Sommige mensen denken uit boeken te halen dat er een grote verdrukking komt. Nee, lieve schatten, dit zijn de naweeën van de grote verdrukking.

Dat je niet iets..., je eigen ruimte zou mogen opzetten. En je eigen ruimte betekent ook, dus alles en iedereen met alle egards, ook Martijn dus, iedereen aan de kant zetten. Weg. Wat overblijft is een diepe stilte en een enorme ruimte om zelf te kunnen denken. Denken vanuit jezelf. Denken vanuit je eigen gevoel. Dat is ruimte creëren. Dat is het lichtveld. Daar wordt hij opgestart. Dan gaat de sleutel erin en draai je hem om.

En de gevechten hier zijn groot.

En ik heb dus in de afgelopen vele, vele jaren hier in deze wereld heel veel gesproken over deze onderwerpen. En zo langzamerhand zijn er dan toch een aantal mensen die stappen toch in persoonlijke groeiprocessen. Spirituele bewustheidsprogramma's, duiken in boeken.

En ze hebben nog steeds niet door, nog steeds niet door, dat ze de informatie lezen van de interpretatie van iemand anders. Dat moet stoppen.

We moeten terug aan de brug van ons grote Inter Galactisch Command Center.

Daar moeten we zitten met elkaar. We moeten begrijpen dat dit een restant oorlogszone is. Overal zie je daar ook bewijzen van. Daar hoef je echt niet diepgaand bewust van te zijn. Kwaadaardig mensen, kwaadaardig leven bestaat van origine niet. En hier zie je het eigenlijk erg vaak tegenovergesteld.

Dus je zit in de zone dus er is een andere weg om dat te veranderen en we zitten dan gelukkig in een periode waarin we ook meer te zien krijgen over wat dat bewustzijn effect heeft op materie, dat bewustzijn en materie eigenlijk hetzelfde is, dat materie energie is, energie is informatie, jouw eigen bewustzijn is ook energie en informatie en krijg je dat ook te zien dat we ons eigen informatieveld, ons eigen bewustzijn wat we scheppen, terughalen.

Dus eerst alles los.

Dat we daarmee ruimte scheppen en dat die ruimte die er is, dat zijn dimensies, dat daar kennis in terugkeert. En ik zie dat heel veel mensen dicht zijn getrokken.

En dat is niet dat.., ik heb die rol ook niet dat ik daar een oordeel of een waarde aan wil geven. Ik heb het ook niet speciaal over jou. Maar het is meer een pay attention.

Kijk, voor mij is dit niet een vermakelijk programma hoor, dat ik hier ook ben.
Ik ben hier ook daadwerkelijk om samen met jou ons beste been voor te zetten.
En dat begint in hartelijkheid naar mezelf toe. Goed voor mezelf zorgen. Voor jou ook. Dat betekent dat ik ook de ontspanning moet inreizen die ik ook nodig heb. Goed voor mezelf zorgen. Dat ik ook dingen niet doe als ik het niet kan. Dan doe ik dat ook niet. Dat betekent ook dat ik die hartelijkheid ook deel met jou. Eerlijk open met elkaar spreken. Misschien zijn dat niet altijd de makkelijkste gesprekken als we echt in gesprek gaan. Maar dat hoeft ook niet. Het hoeft ook allemaal niet heel makkelijk te zijn om daar te komen waarin we elkaar kunnen ontmoeten.

Maar die ruimte die er gecreëerd moet worden, dat is wel waar het hier over gaat. En in die ruimte komt er contact. In die ruimte is er ook contact.

Alleen dat contactveld, dat gaat via je eigen bewustzijn en dan kun je dat interpreteren en dan kun je dat zelf zien. Ja, nou dat was eventjes de start van de dag. En iedereen die zich denkt te bemoeien met mij, die heeft straks geen vingerafdrukken meer. Waarschuwing, niet aan jou hoor. Ja, spreek ik uit. Nou, dat is de tijd waarin we met elkaar zitten. En dat is een hele mooie tijd.

Ik hou van het leven, ik ben gek op het leven. Gisteren ook, voordat we weer weggingen, hebben we lekker bij de dieren gekeken. Het is zo mooi als..., we hebben een paar lieve verschillende kippengroepjes thuis. Vijf kipjes van [naam]. Het is zo mooi als je die beestjes weer nieuw water geeft wat er gebeurt. Als je daar gewoon goed op let en niet eventjes van de bak schoonmaken en het water erin en neerzetten. Maar kijken. Kijken, contact maken, die waterbak zet ik neer en ze komen met z'n vijven, gaan ze er omheen zitten. En ze drinken met die snageltjes zo uit dat randje, het water. Je ziet de betrokkenheid, het gevoel om erbij te zijn, dat ze het lekker vinden. Dat zijn mooie bijeenkomsten hoor. Het gevoel wat er is. Het gevoel wat er is dat je kunt zien, dat ik zie en voel, dat als ik hen dat niet geef, in dit geval zitten ze dan zeg maar in hun eigen ruimte, maar normaal leven ze buiten in de natuur, dat ze dus dood zullen gaan. Dat is dan de fysieke wetgeving hier. En dan is het gevoel van de verbinding om voor de ander te zorgen, dat de ander zich zo goed voelt, dat er ook vreugde is, dat er weer geluidjes worden gemaakt. Dat is een hele organische reactie in mijn gevoel. Daar word ik gelukkig, daar ben ik al, maar dan voel ik in dat moment een extra geluk ontstaan. En dat is het leven. En dat hoef ik toch niet alleen met dieren te voelen, dat mag ik toch ook met jou voelen? Of is dat.., kan dat? Is dat mogelijk dat ik kan zien dat jij gelukkig bent en dat ik daar ook een gevoel bij mag ontvangen? Dat mij dat ook raakt, dat ik dat ook voel. Als ik zie dat iemand met tranen in de ogen zit dat ik vol van dat er een leven is van ontroering, of zonder tranen kan ook. Waarom moet het allemaal via dieren? Laten we die dieren daar eens uit halen in deze wereld. De claim die op hen gelegd wordt omdat we onderling als mensheid elkaar gewoon niet genoeg durven te koesteren.

Dus een stevige tijd ook voor mij geweest. Zitten der middenin en ik wil graag op jou samen met elkaar een appel doen om de raad die we in ons dragen aan onszelf, dat we die ook met elkaar mogen delen en kunnen zien wat er allemaal nog meer nodig is, wat een aandacht nodig heeft, waar we ons kunnen terugtrekken en dat het juist alleen maar verbonden is met die grotere kosmische opdracht.

Het kan best zijn dat er op dit moment een gevoel kan worden ervaren van ja, nou, het is wel oké, ik ben gewoon in mijn leven ben ik op dit moment heel tevreden mee. Dat is goed. Maar het kan ook zijn dat je voelt van, nou, er moet nu wel wat gebeuren.

Kijk, dit is een tijd die kenmerkt zich, vooral voor commanders.

Die kenmerkt zich dat als je je bewust wordt van alles wat hier allemaal gedraaid, van alle grote mind programma's en AI-systemen. Hoe de realiteit daar perfect op kan reageren. Dat je op een gegeven moment in een situatie terecht kan komen dat je voelt van nou hè hè nou gaat het eigenlijk wel een stuk beter met mij in mijn leven. Er komt wat meer rust, er komt wat meer ruimte. En oh, er staat hier een boek van meneer X, of mevrouw X, dat ga ik eens lezen. En vervolgens gaat de informatie van het boek er zo in.

Dat is dus niet wat we moeten doen.

Dat mag wel, maar ik zeg het, dat is dus niet wat we moeten doen.

Je moet opletten hoe je bestuurd wordt. De besturing van dit veld is veel geavanceerder als dat menig mens hier op de aarde kan zien. Ze hebben alles paraat, ze hebben alles in zich, ze kunnen precies alles exact bijsturen.

Deze intelligenties, dus dit veld, kan precies zo reageren om je precies daarin te krijgen. Hop! Nee, als het met mij beter gaat en ik krijg zo'n boek, dan is dat prima om zo'n boek te lezen. Daar gaat het niet om. Het gaat om het effect ervan.

Misschien is het wel goed om het boek niet te lezen nu dat het juist goed gaat met mij. Andersom, versla ze op elk mogelijke manier door er niet mee in gevecht te gaan en ook niet mee in communicatie te gaan.

Steeds weer, als we terugkijken in het elixir van de matrix, zie je steeds weer nieuwe cycli ontstaan van nieuwe mensen die opstaan met informatie.
Steeds weer komen er nieuwe boeken, nieuwe documentaires, nieuwe informaties, nieuwe gebeurtenissen, nieuwe interpretaties, nieuwe waarheden en vervolgens blijken ze allemaal niet waar.
Nog een keer.

Tot nu toe is er niemand die het hier op die plekken het er exact over heeft.
Weet je, prik prik, prik, als ik met die mensen contact heb en ik leg hen dat voor, vraag dat, zou dit een onderwerp zijn waar we het zouden over kunnen hebben? Boem. Want dan storten boekenverkoop in elkaar, dan storten de honderd duizenden abonnees in YouTube storten in elkaar.

Mensen zitten allemaal aan programma's vast.

Dat is waarom er op jou gerekend wordt.

Dat is waarom ik het zeg.

Dus het zit er nog lang niet op.

Het is net begonnen.

En het wordt nog veel groter.

En alles wat er nu allemaal afspeelt, waar iedereen... “Ja, nee maar die drones dat is een programma van Project Blue Beam”. Dan vraag ik aan die mensen, even een slok. Weet jij wat Project Blue Beam is? Iedereen heeft het erover. Na-apen. Wat is Project Blue Beam? “Ja, dat is..”. Heb jij dat wel eens gezien? De fake alien invasion? Dan zeg ik tegen die persoon, “are you real?”

Je moet het gewoon een beetje schuiven.

En het is geen makkelijke job hoor. Ik vind het niet makkelijk. Het is niet makkelijk om dit allemaal te zeggen. Ik ben er wel voor geschikt zeg maar, dat ik dat kan want ik heb eigenlijk gewoon compleet nul komma nul inregelmogelijkheid in mezelf. Mensen kunnen mij totaal niet over de streep heen trekken, niks.

En als mensen dat denken dat ze me te pak hebben dan komen ze er op een gegeven moment toch achter dat het nooit zo is geweest. Nooit ever, ooit maar één keer. Maar juist daarom kan ik dingen doen omdat ik die liefde in me draag kan ik in deze werkelijkheid kan ik die dingen zeggen. En het is de tijd dat we dat netwerk, dat is het waternetwerk van bewustzijn, wat niet op iets anders draait, dat we dat met elkaar samen in deze wereld aanzetten.

Maar dat vraagt alles van je.

Het vraagt om alles los te laten.

Jij moet je niet verdiepen in wie ik ben.

Ik kan je wel vertellen wie ik ben als u dat wil. Ik hoef me ook niet te verdiepen in wie jij bent. Jij kunt dat ook aan mij vertellen of aan de anderen vertellen als je dat wilt. Maar dat is niet waarom we hier zijn. Jij gaat mij nooit begrijpen en ik ga jou ook nooit begrijpen. En als ik in de spiegel kijk, dan weet ik het zeker, want ik snap mezelf ook niet. Dat deel wat ik daar te zien krijg is onbegrijpelijk.

Maar als ik daar doorheen kijk en ik ontvorm mezelf, dan weet ik, ja dat is waarom je dat doet. En dan zie ik al die grote bewustzijnswapens om mezelf te verdedigen. Om mezelf schoon te hebben en schoon te houden. En dan pak ik dus de oude perkamenten erbij en dan zie ik die mannen en vrouwen van de oudheid in die mooie kledij en dan zeg ik van, daar kijk, dat is het.

Onaantastbare bewustzijn. Ruimte maken.

Er is een hele grote tijd waarin we zitten en dat kan van buitenaf niet, het moet van binnenuit gebeuren.

Als je het van buitenaf doet, ja je krijgt te maken met allemaal interpretaties, mensen hebben geen idee waar ze het over hebben.

Ik kom een stuk correspondentie tegen van mensen die…, nou ik kom een stuk correspondentie tegen klaar! [gelach]. Het is in ieder geval., het is ..., ik vind het ook heel..., ja ik krijg ook heel veel en warme gevoelens door omdat ik zie dat iedereen, mensen hangen ergens aan omdat we willen allemaal dat die wereld verandert, dat willen we allemaal.

Onze familie, we zijn één grote familie.

Iedereen heeft een gevoel van er moet nu wat gebeuren.

Dus als er dingen worden getoond of er worden dingen gezegd, dan kan dat ook echt een aanzuigend effect hebben. Ik heb jou toch ook nog nooit één keer dat kunnen geven? Dat kan ik niet. Ik zeg het hier. Ik kan alleen mezelf zijn, maar dan zie ik dat wat er allemaal gebeurt in de wereld, en waar mensen achteraan lopen, en juist in de tijd, en dat zijn het vooral ook mensen die al jarenlang allemaal uitzendingen op History Channel maken, Discovery Channel maken, National Geographic maken, allemaal grote documentaires, en dan praat ik met die mensen, en dan kan ik dus zien, dus terug in de tijd van wat ik de afgelopen 20 jaar van die mensen allemaal heb gezien en dan zitten we nu in een tijd hier, deze tijd en dan gebeuren er dus dingen die worden getoond en dan gaan die mensen er zo in mee.

“Dit is waar ik het 20 jaar lang over heb gehad. Dat staat in aflevering 21, in aflevering 320 staat het, daar heb ik het beschreven, daar heb ik het beschreven”. Nee, nee jij hebt dat daar helemaal niet beschreven. Je hebt al die tijd in een interpretatie gezeten van iets anders.

Als het allemaal zo simpel was wisten we al lang de geschiedenis van de aarde.

Er is dus iets anders nodig.

Mijn taak, mijn missie hier is om bewustzijn bijeen te brengen.

Dus ik kan niet jouw bewustzijn bijeenbrengen, maar mijn bewustzijn.

Samen met elkaar daarin te kijken.

En ook die ruimte te creëren.

De ruimte te creëren van het oorspronkelijke erfgoed van wie wij zijn.

Jouw oorspronkelijke erfgoed.

Laat daar geen misverstand over bestaan van.

Ons bewustzijn waar wij vandaan komen functioneert totaal anders dan hier.

De mensen die ons bezoeken in deze dimensie hier, grote andere sterren confederaties uit de oorspronkelijke werelden, niet geïnterpreteerd door kunstmatige intelligentie of door een brein wat het niet helemaal goed doet, haper de haper. Die hebben een heel ander bewustzijn, die hebben hele andere manier van wat een waarde van iets is totaal anders. Dus wij moeten dat met elkaar goed zien wij zijn hier nu!

Nu zijn we hier nu moeten we het erover hebben in dit tijdsvlak hier. Ondanks wat er allemaal over de mensheid wordt uitgerold, ondanks wat er allemaal wordt gezegd en wat er wordt getoond.

Ik zei het net ze staan met 100 punten voor en ze kunnen elke vorm van waar de mens zich in verdiept heeft kunnen ze manifest maken. Elke vorm, elke persoon waar je van houdt kunnen zij manifest maken. Het is een elektronisch informatieveld waarin wij leven doordat het geïnterpreteerd wordt door een elektronisch lichaam.

Dat is dit, met een met een bijstelling daarin.

Dus ze kunnen alles manifest maken. Alles wat je nodig hebt, waar je voor bent gegaan in het leven, wat je voelt, alles kan hier manifest worden.

Dat is omdat het in ground zero is, hier is het. Dit is de plek waarin alles zich manifesteert.

Echter zien we allemaal dat dat op één punt niet waar is. En dat is waar het over gaat. Alles toont zich hier, alles. Je ziet het om je heen, je hoort het, je krijgt het horen, je krijgt het te zien, je krijgt het te voelen. Alles manifesteert zich hier. Iedereen heeft de mooiste verhalen. Ik ben ook een van die mensen voor jou. Iedereen heeft de mooiste verhalen. Iedereen heeft die verhalen. Ja. Maar kijk, ik ben erin gegaan omdat ik mezelf niet belangrijk vind. Het interesseert me helemaal niks. Wie ik ben. Ik ben alleen maar iemand die iets zegt. Meer niet. Maar alles manifesteert zich hier in deze wereld.

In deze dimensie kan alles zich manifesteren. Alles.

“O ja, zijn er buitenaardsen?”
“Ja, er zijn buitenaardsen”.
“Is er iemand die contact heeft?”
“Ja, zeker. Zeker.
Jaaa, die legt contact”.
“En duizenden, duizenden mensen zien dat”.
“O ja, goh. Ja.
En die mensen dan daarvoor, die dag daarvoor, konden ze het toen ook zien?” “Nee, die konden het niet zien”.
“Oké, dus die kunnen het alleen zien omdat die ene persoon er is”. “Ja”. “Oké, dus die interpreteert via die persoon?”. “Nee, wij zien het via mijn eigen ogen”.
Dus hier kan alles.

Dit is een wereld waar in alles kan, behalve één ding tot nu toe.

En die moeten we aangaan. Daar gaat het om. Welkom. En ik ook mezelf. Welkom. Fijn dat je hier vandaag bent. Kosmisch warrior.

En alles wie je bent, wat je bij je draagt. En ik geniet, zoals met mijn voorbeeld met de kippen. Ik geniet echt van het leven hier. Ik vind het echt een bijzonderheid om hier te zijn. Ik vind het echt heel bijzonder.

Ik vind het fantastisch en heel organisch om deze wereld die niet zomaar een matrix is.

Even weg, natuurlijk is een matrix een simulatie. Twee weken geleden nog met een Amerikaan. “O that’s a simulation”. Oké, oké. Wat houdt het dan in dat het een simulatie is? “Ja, het is all simulation”. “Oké. Alles wat er in de simulatie is, is een simulatie. Alles is een simulatie”. “Ik ook?”. “Ja, jij ook”. “En jij dan?”. “Eh...” en ja dan ja ik dan waarschijnlijk ook zegt diegene. Ja oké maar simulatie van wat? Wat dat wordt er dan gesimuleerd? Wat is het dan? Wat is deze wereld? Welke intelligentie, welke gridisch loopt hier doorheen zodat wij iets te zien krijgen waardoor we ons toch wel best wel thuis voelen?

En onlangs dat ben ik dus met die kippen en ben ik lekker bezig met de bomen. Want ook dit rijk zal in contact komen met het vrije hart. Ook dit rijk zal in contact komen met de echte liefde.

En ik liep gisteren in Kerkerveld door het land heen en ik zag overal gaten. Allemaal van vogels, allemaal vogelsnavels. Worpjes pakken enzo. En overal op sommige plekjes lagen ook allemaal poepjes. En dan sta ik daarnaar te kijken. En dan kijk ik gewoon naar een heel bijzonder iets. Leven wat leven uh ja... maakt, opeet, maakt allemaal niet uit. Geen oordeel over. Mijn verwondering, mijn liefde voor dat, dat het er allemaal is. En er kwamen honderden spreeuwen kwamen er in de bomen zitten. En een rood vinkje kwam bij ons zitten op het paaltje, heel dicht bij ons. Ons zo aankijken. Tjilp, tjilp, tjilp..., tjiep, tjiep, tjiep, tjiep.

Simulatie? wij zijn het.

Dit is onze taak.

Het is een functie die we hebben, onze functie is, zelfs onbewust, dat we leven brengen. Door je dat te beseffen kun je met dat veld het leven ook aanvullen, bevoorraden.

En dat is geen toevalligheid dat is een hele grote kosmische opdracht.

Maar o wee degene die het doet vanuit een boek of voor een ander.
Dus waar staan wij?
Dat staat ook in de vooraankondiging.
Waar staan wij?
En is er een wij?
En als dat er is, wat houdt dat wij dan in voor de één dit en voor de ander dat. Waar gaat het over?
Wat moet er nog meer in beeld gebracht worden in de diepte, in de lengte?
Of is het een soort verbindings-koppel-dag, dat we gewoon kunnen vaststellen met elkaar dat we er klaar voor zijn?

Dat kan ook, hè?

Ik zit hier niet om iets te leren of jou iets te leren, want er valt hier namelijk niks te leren.

Het is hier alleen luiken openen en dingen beseffen.

Daar ben ik. Daar gaat het om. Dat mag allemaal hier uitgesproken worden in deze mooie en fijne ruimte.

En toen we gisteren in het hotel kwamen, kregen we te horen. We hebben uw kamer ge-upgrade. Ik denk jee, drie bedden? Mij boeit dat allemaal helemaal niks. Het doet me ook allemaal niks. Laat me alsjeblieft in het gras slapen op een matras onder een boom. Het is allemaal leuk en aardig, maar het is allemaal vulling.
En natuurlijk is het ook mooi, dingen mogen mooi zijn, zaken moeten ook goed zijn. Ik rijd met deze auto, de ander auto staat in de garage, even een repeat van de matrix met de vering. Nu was het aan de andere kant dan. Nou zei die mevrouw die belde mij op; “ja, ja dit gebeurt eigenlijk nooit met deze auto’s. Nooit”. “Ik zei nou dan kan het ook niet over mijn auto gaan”, zei ik toen. Dus met de andere auto hier naartoe. Wat we nu allemaal weer hebben, een oliedruksensor die gaat piepen, een rechter-achterschokbreker die door middel gebroken is, de voorkant die klappert ineens zo erg. Het motorstoeringslampje wat gaat branden en ze rijden zo, zo, zo... bzzr... En ik rijd hier gewoon vrolijk heen. Ik zei tegen [naam] van als de achterkant er afvalt, hebben we nog altijd de voorkant om door te rijden [gelach]. Hier gebeurt alles. En dit is dan maar een auto, maar het is, het zit overal in. Het is..., gewoon om kunnen lachen denk ik ook. Het is ja prima uiteindelijk. Goed. En toen wilde ik vanochtend de deur opendoen, toen dacht ik dat die vastgevroren was, maar de buitenhand greep stuk. [gelach]. Dus de deur aan de buitenkant wilde niet meer op. Er zijn nog tien gebreken, ik zal je er niet mee lastig vallen. Hij is te koop trouwens. Wat voor auto is dit? De VW Passat. De 1400 TSI, echt een hele goede motor. De kleppen ratelen alleen heel erg. Ik heb vroeger ook wel eens eerder zo'n auto gehad. Toen wilde iemand anders, dat was destijds mijn zwager. Die zei, je moet hem zo en zo te koop zetten. En dan doe ik dit en dat en dan valt dat niet op. Ja, maar ik snap het wel. Als dat je laatste geld is, dat was mijn laatste geld ook. Ja, ik heb die auto gewoon verkocht, gewoon gezegd wat er aan de hand is. En ik was hem binnen no-time kwijt. Weet je, het was een Peugeot 307 stationcar. En die auto die ging stuk op weg naar Soest, naar Niburu, naar [naam]. Ik reed daarheen, halverwege, een mooie auto, halverwege, bam, klets. Motor stuk. Nou, dat was ook gebeurd als ik naar de Tante Truus was gereden hoor. Maar ik weet nog niet precies hoe het ging. De auto werd verkocht, ik zette hem op het internet, de auto werd verkocht aan een jongen die werkt bij de Peugeot dealer in Sneek. Toen zegt hij, ik weet precies wat er aan de hand is, je hebt zo goed de klachten eerlijk bijgezet, ik weet precies wat er aan de hand is, mag ik even komen kijken? Ik zei ja is goed, hij kwam met zijn collega, met een trailer, hij keek naar haar, hij weet precies wat er aan de hand is. Nou ik koop hem voor de prijs, want het is een eerlijke prijs. Ik neem hem mee en ik ga hem repareren in mijn vrije tijd. Auto verkocht, wat een goed gevoel hè. Gewoon zijn, niet anders doen. Gewoon eerlijk zijn. En voel ik ook dat er iemand is die er gelukkig mee is. Ja en dan moet ik mijn verlies nemen, dat heeft me duizenden euro's gekost. Maar ja, dat is helemaal niet zo. Want anders had ik er ook nog wel mee gereden.

Snap je de rechtlijnigheid?

Iets wat je al investeert aan energie, dat zit al in het veld.
Dat heeft al zijn uitwerking.
Dus je moet doorgaan.
Je moet doorgaan met waar je mee bezig bent.
Je moet uitbreiden waar je mee bezig bent.
En dat is een hele belangrijke tijd.
Ik hoop dat je, ondanks dat ik dit doe, gewoon kunt blijven luisteren met je kosmische oren.

Nou, dan is het bijna half 12. Laten we even een korte pauze houden. Het zou heel fijn zijn om misschien straks eventjes met elkaar in de rust een bekrachtiging, een (?)bekrachtiging te doen. Want het is echt nodig dat we elkaar goed gaan zien. En ik heb ook besloten om niet meer met mensen in contact te gaan, waar ik niet mee verder kan. Fijne pauze

[pauze]

20250114-MvS-2-3-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren-4feb2025

En wat betreft opnames, ik vind het prima dat dingen worden opgenomen. Ik heb dat niet van begin af aan, dat ik dingetjes doe, heb ik altijd gezegd van opname is heel wenselijk. Juist omdat er geen geheimhoudingen zijn. Juist omdat er geen buitengeslotenheid moet zijn vanwege de informatie. Of de informatie wat ik dan vertel heel toereikend is in de frequentie voor jou of voor de ander. Dat is altijd maar net wat er wordt gezegd en dat de ander ook..., wat past bij de ander. Maar voor mij kan het opgenomen worden. Af en toe zal ik nog wel bij bepaalde bijeenkomsten vragen om dat niet te doen. Ik maakt wel onderscheid tussen twee verschillende soorten bijeenkomsten. Één die collectief puur is van ons allemaal. Voor mij is dat overigens niet waar wat ik nu zeg. Maar ik regel dat er maar even in zoals ik het veel van mensen mee hoor. Dat het helemaal open is. Dat je alles kunt bespreken. Alles kunt openleggen met elkaar. Maar er zijn ook wel eens dagen dan gaat het wat meer over wezenlijke processen hier, via de mens hier op de aarde. En dan is het niet altijd even prettig voor iedereen als dat wordt opgenomen. En dat het ook wordt beluisterd door andere mensen. Daar kun je van alles op loslaten van is dat zo. Nou eigenlijk is dat dus gewoon niet zo. Nee.

Iemand: Een ander kan van alles leren.
Martijn: Ja, een ander kan van alles herkenning hebben en het omzetten. Juist jouw persoonlijke stukken. Ja, dat is heel mooi dat je dat zegt. Juist daarom kan dat ook bij een ander, kan het ijs kraken en kan die persoon er doorheen. Maar dat kan, maar je weet het niet.

Iemand: Wie gaat acht uur naar jouw opnames luisteren?
Martijn: Nou, dan ben je wel gek. Wie gaat al die dingen online zetten? Nou, dan ben je wel gek. [gelach]. Ik vind het heel verdienstelijk wat je al die jaren voor alle mensen doet. Voor allemaal verschillende mensen die spreken, die informatie hebben. Ik mag daar zelf heel gelukkig in voelen dat jij dat ook doet. En ook wat andere mensen doen, informatie en alles.

Het is gewoon één grote gezamenlijke beweging.

Iemand: Anderen die schrijven het allemaal uit. Heel veel. Ja. Dat doen we met z'n allen.
Martijn: Ja, zeker. Ja.

Iemand: Mag ik jou wat vragen?
Martijn: Ja, zeker.

Iemand: Ik luister wel eens de opnames thuis terug, maar dan heb ik in de zaal echt andere dingen gehoord. Hoe zit dat?
Martijn: Ja, ja. Zal ik nou het exacte antwoord gaan hebben?

Iemand: Nee, nee.
Martijn: Het gebeurt hè?

Iemand: Het gebeurt en dat is waarom ik het benoem. Dus wel als mensen opnames terugluisteren. Ik hoor in de zaal soms echt hele andere dingen, maar voor mij is dan thuis wel een vraag van oké wat heb ik dan werkelijk gehoord, maar ik weet het dan echt zeker.
Martijn: Ja, daarom is het ook lastig om dingen te vertalen of vast te leggen. Laat staan dat er een boek over kan komen.

Iemand: Dat heb je al bij jouw opnames van 2007, als je het niet hoort, hoor je iets heel anders dan je toen zei.
Martijn: Ja, klopt.

Iemand: Maar dat komt gewoon door onszelf.
Martijn: Dat komt inderdaad door degene die het kan horen, want ik heb het toen al zogezegd, plus dat ik ook nog dingen heb gezegd die nu nog niet gehoord zijn. En dat heb ik ook over bepaalde stukken in de Crowd Power uitzendingen ook gezegd, niet over mij hè, niet over mij, maar ik heb bepaalde uitspraken gedaan die zijn episch, die gaan de geschiedenisboeken in. Maar niet omdat ik het heb gezegd, maar omdat het gewoon gezien wordt, gehoord wordt. Dat je kunt zien van toen werd het al gezegd.

Iemand: Maar wordt er soms ook iets tussen gezet zodat ik het niet juist hoor. Dus dat het iets van een holografische projectie is.
Martijn: Ja. Er worden dingen tussen gezet, en er worden ook dingen gewoon omgebogen. Vervangen. Vervangen. Dat gebeurt hier. Hier gebeurt dat allemaal. Dat is heel bijzonder.

Iemand: En compleet gewist/ (gewisseld?).
Martijn: Ook dat nog. Indrukwekkend dat het allemaal kan. Dat hier zoveel dingen gezegd kunnen worden. En dat alles alles een andere betekenis kan hebben. Het laat ons wel zien hoe secuur wij moeten kijken. Voor mij is dit dus de waarheid. Omdat het ook mijn hoofdtaak is. Daar waar emotionele schuivers worden bereikt. Door iets daar gaat het om. Ik heb in alles wat ik heb verteld. Vanaf dag 1 heb ik gezegd, dat is dus dag 1 in het bestaan hier, heb ik gezegd dat alles wat je hier meemaakt, niet gaat over die gebeurtenis, maar om het emotionele effect ervan. Daar gaat het om.
Even goed kijken.
Als er iets wordt gezegd, als er iets gebeurt, kan ook via een gebeurtenis zijn, dan heeft dat een bepaalde uitwerking op je.
Je kunt ergens over na blijven denken, iets kan je grijpen, bezighouden vanbinnen. Je kunt persoonlijke pijn ervaren, je kunt boos zijn, je kunt een wantrouwen hebben, maakt niet uit.

De emotionele impact die iets heeft op jou, daar gaat het om.

Niet om de gebeurtenis op zich, of de informatie die er wordt gezegd. Gaat erom dat jij voor jezelf moet herkennen “hey ik ga schuiven”, er gebeurt iets.
Daarom moeten de woorden juist ook kleiner, we hebben grotere woorden nodig, grote gebeurtenissen nodig om een dikke schuiver te krijgen dat je merkt van “jee wat gebeurt hier”.
Bijvoorbeeld ik vertel iets, ik doe het vanuit mijn voorbeeld kant hè. Ik vertel iets en er zijn honderd mensen, merendeel van de mensen kan zien wat ik vertel door de beelden, door het kijken.
En er zijn een aantal mensen, twee of drie mensen, die kunnen dat op dat moment hè, op dat moment niet. Dus één van die mensen gaat gelijk zeggen, “kun je dat laatste stuk nog een keer zeggen? Kun je het nog een keer zeggen?”.
Eén; worden al die andere mensen uit het circuit gehaald van wat ik aan het uitzetten ben, gaat niet om mijn belangrijkheid, maar ik doe het wel.
Twee; degene die het niet snapt en het per se wil snappen, die moet bediend worden om het te kunnen snappen.
Want als die persoon het niet gaat snappen, nou als die het niet snapt, dan...
Maar vanuit welk gevoel wordt dat gevraagd, kun je dat nog eens uitleggen? Oké, ik snap het niet, maar als ik nou eens een keer niet meer antwoord daarop ga geven. Stel dat dat gebeurt en dat gaat gegarandeerd gebeuren dat ik het niet meer doe. Want het zit nou al verpakt op een andere plek in de dag.
Maar als ik dat niet doe dan kan het een soort verwrongenheid worden, een soort “hè ik snap iets niet, ik ben de draad kwijt”. Het gemoed, het gemoedsveld van veranderd in jezelf, dat kan een emotie zijn, dat kan een gedachten zijn.
De ongemakkelijkheid, daar zit precies de bevrijding in.
Want gemoed is in intelligentie.
Gemoed is schepping.
Je gemoedskracht, de frequentie van je gemoedskracht, dus je noemt het ook gevoelens of emoties, maakt allemaal niet uit, maar de frequentie van je gemoedskracht waarin je verkeert, dat is je energieveld.
Dus als die in elkaar klapt, of hij wordt, dat gevoel, je gemoed wordt een beetje onzeker of wat geïrriteerd van “nou nu snap ik het niet meer”.
In mijn voorbeeld “ik ben de draad kwijt, wat zegt die man nou?
Ik snap het niet, ik heb het niet kunnen volgen, ik heb het niet kunnen zien”.
Dan is de gemoedskracht die daar ontstaat, die vaak dan in dat moment een negatieve energie is over jezelf, want je voelt je in plaats van vrij voel je je eigenlijk klem, want je snapt iets niet.
Die kracht dat is precies waarom ik gesproken heb.
Dus de mind die het wil snappen, die komt echt wel aan de beurt. Echt wel.
Maar eerst kijken, waar zit ik nu in?
Mag ik je vragen waar je nu in zit?
Wat is je gemoed op dit moment? Ervaar, meer niet. Alleen ervaren.
En het is zo mooi en ook oké om te zien dat het gemoed waarin je nu verkeert, je bewustzijn, is daadwerkelijk totaal anders dan het ingeregelde veld van de aarde. Het komt er niet mee overheen.
Je hoeft het helemaal geen naam te geven of een betekenis te geven. Het is heel wat. Voor de mensen die in zorgen zitten of in verdriet of in moeilijkheid op dit moment, en ik kan zien dat het bij een aantal mensen zo is, maak je alsjeblieft niet bezorgd. Dit is een wereld waarin je dat soort dingen ervaart. En dat zit gekoppeld aan gebeurtenissen, maar ook die gebeurtenissen die geïnterpreteerd zijn als een oorzaak, als een reden, als een niet meer uit te wissen gebeurtenis, ook die interpretatie zal vertrekken. Zo is het gewoon, zo werkt dat hier.
Dus gooi jezelf nou alsjeblieft los, want er valt toch nergens aan vast te houden.
Je houdt je alleen maar aan data vast.
En het is tijd dat je overeind komt en dat je voelt en uitkomt voor dat gevoel en je gemoed op basis van dat gevoel ook echt aangaat. Leg het maar open.
We kennen allemaal ontreddering, we kennen allemaal verdriet, we kennen allemaal om misleid te worden, we kennen allemaal om naar mensen te luisteren die voor een zaal zitten, die het vertellen en het niet is. Dat is er allemaal.

Wij moeten het nu met elkaar op onze eigen manier doen.
Er zijn altijd vragen in deze wereld en ontbreken in deze werkelijkheid heel veel dingen van onszelf. 99% van wie we zijn wordt hier niet geïnterpreteerd, maar het is wel aan de binnenkant aanwezig, het is ons bewustzijn.

Je kunt dus je hele leven hier, nu, in dienst gaan staan om dat wat je van binnen bent hier ook helemaal te verwerkelijken. Daar zijn ook allemaal mooie workshops en verwerkelings-processen voor, maar kom alsjeblieft nou gewoon eerst eens in die ene procent bij jezelf.
Wees daar nou echt.
Wees daar echt.
En geef het op om je te verzetten tegen al die dingen die groter lijken te zijn dan wie jij werkelijk bent.
Want dat is niet zo. Ja?
Dat is wat we allemaal meemaken.
Dit is een soort, ook een briefing met elkaar.
Een briefing, een bewustzijnsbriefing.
Dat we elkaar aanspreken en kunnen zien van nou jee, “had jij ooit gedacht dat het zo leuk zou zijn hier op aarde?”. Het is een ontzettende mooie plek. Dat weet jij ook. Ik hou van deze plek ontzettend. Maar om hier te zijn. Het is echt een never ending story lijkt het wel. Het is een soort on the road show. Je kan allemaal dingen. En iedereen die hier zit weet wat verdriet is. Iedereen die hier zit weet hoe het is om iets kwijt te raken. Huis, materie, een persoon, een dier of jezelf. Iedereen weet dat. Dat is bij ons allemaal aanwezig. En dat is een groot besef, dat is een groot besef. En vanuit dat stuk, van binnenuit, dat stuk wie je wel bent, ruimte geven. En dan is het soms echt, de dingen waar het niet over gaat, die moeten dan ook wegbloeden. Die moeten ook wegbloeden.
En dan moet je elkaar ook die ruimte geven.
Wees nou gewoon zo lief als een ander voor jou kan zijn, of jij voor jezelf kan zijn. Geef het ook eens aan jezelf of aan de ander. Dat is gewoon heel erg wezenlijk. En daar heb ik mij wel heel veel over verbaasd.

Ik sta ineens in San Pedro, dat is een dorpje in Zuid-Spanje. Toen waren daar ook mensen, ik liep daar, dat was in 2005. Toen liep ik daar, kwamen we mensen tegen in die wandeling over die zandbergen. [naam] was nog klein, hij was drie jaar.
En we stopten op een plek waar in die heuvels was een heel groot spinnenweb.
Een heel groot spinnenweb. Er zat echt een knots van een spin in. En dat zag ik. Dus wij stopten daar. En we keken naar die spin en dat vond hij heel mooi. Toen zag je hem met een stokje in dat web. Die spin begon te bewegen. “Moet je kijken papa wat een grote spin”. Wat denk je wat die spin deed. Wat een grote stok, wat een balk. Toen kregen we een gesprek. Er liepen mensen voorbij die ook daar een huis hadden. We zaten daar in een huisje van een familie. Die hebben daar een woning en daar gingen we vroeger heel vaak naartoe. Toen ging het over het leven, over gewoon jezelf zijn, over de natuur. Daar ging het om. Ja, en dat werd geprojecteerd op [naam]. Het gesprek ging op een gegeven moment over wat die mensen voelden. Dat werd geprojecteerd op het jongetje van drie jaar. Dus dat is wat je hier heel veel ziet, dat kinderen bliksemafleiders worden van..., het gesprek gaat van zogenaamde volwassenen, heel kinderlijk, onderling, heel kinderlijk over een wezen van drie jaar die heel volwassen is. Heel bijzonder hoe dat het hier gaat. En toen ging het dus over jezelf zijn. En toen zei ik tegen die man, ik zei, is deze wandeling in overeenkomst met jezelf? Toen keek hij en zijn vrouw keken elkaar aan. En we liepen daar ook, mijn ouders waren daar ook bij. Toen zei hij van, nee, heel boos. Ik moest van haar mee. Ja, het lijken wel hele kleine dingen, maar als je gewoon kunt zien hoe je bewustzijn wordt ingeregeld.

Waar ligt nou eigenlijk wanneer je jezelf bent en niet?

De valkuil om dat aan bewustzijn of spiritualiteit te linken, dat is natuurlijk heel gauw gemaakt. Wees maar gewoon jezelf, ook echt wat je in het moment voelt. Zeg maar eens gewoon tegen degene waar je het meest mee optrekt, van nee, want ik voel het op dit moment niet. Oh, wat jammer, en ik wil dat zo graag doen. Ja, dat snap ik dat jij het jammer vindt. Ik zou het heel jammer vinden als je mij gaat verplichten om het te doen.

Als je kunt zien wat bewustzijn, hoe dat functioneert, dus dat is het waterbewustzijn, hoe dat ademt als je gewoon puur jezelf bent, want dat is de frequentie waarop de oorsprong reageert en niet de interpretatiesystemen.

Als je gewoon puur jezelf bent, hier in deze wereld kan het soms heel saai in eerste instantie lijken, want dan kan er een hoop interactie wegvallen. Als je puur jezelf bent, puur jezelf, dan zie je een heel ander frequentieveld.

Dan zie je het waterbewustzijn van de mens.

Dan zie je energiescheppen.

En dat zijn signalen die gaan inter-dimensionaal, dus blijven niet alleen in deze dimensie, die ga door alle dimensies tegelijkertijd.

En die roepen als het ware op om een reactie, om een communicatie die precies aansluit, precies overeenkomt met de trilling van het gevoel, dus van het intelligentieveld van degene die dat waterbewustzijn is.
En daar komen de antwoorden op.

Iemand: En dat zijn de watercodes ook hè?
Martijn: Ja, wat zeg je?

Iemand: Dat zijn de watercodes ook hè?
Martijn: Ja, dat zijn de codes van het water, dat zijn de codes eigenlijk van je bewustzijn.

Eigenlijk is het een gesprek dus een communicatie. En wij vergeten dat als mensheid vergeten we dat dat dat zich afspeelt in het leven en niet in onderwerp.

En daar moeten we opstaan, we moeten opstaan en zien waar onze keuzes liggen.

Als je voor jezelf gaat kiezen, je gaat vanuit jezelf leven dan zul je op bepaald moment ook, dat kan haast eigenlijk kan het niet anders zijn als wat ik nu zeg maar misschien is het net iets te vroeg, of klopt het dus helemaal niet wat ik zeg, dat kan allemaal weer voor jou.
Voor mij klopt het wel.

Het kan zijn dat je het herkent dat op het moment dat je jezelf losmaakt en echt vanuit je waterbewustzijn wat jij nodig hebt, dus dat betekent ook een nee geven in het leven, een nee, het kan zijn dat er daardoor een soort eenzaamheidsgevoel ontstaat.

Want degene die de kroon opzet, zijn haar eigen bewustzijn heeft, die verbreekt als het ware de communicatie met de interpretatie modellen. Dus je gaat de communicatie met de kunstmatige intelligenties en de bestuurde velden, die ga je niet meer aan. Ik noem dat een enorme upgrade van je oorspronkelijke bewustzijn.

Even in mijn taal nu, dat is een beetje computertaal, maar het is de degelijkheidskracht, het oeroude bewustzijn, het solide bewustzijn, de echte vonk van wie je bent, dat zorgt ervoor dat een heleboel velden, zo niet alles, als je het helemaal strikt neemt, geen toegang meer krijgen tot je.

En dat is dat stukje eenzaamheid.

Nou, dat kan als zodanig worden gevoeld. Ruimte, rust, vrede. Goh, wat is mijn leven nu nog? Nou, dan liggen er eigen keuzes en eigen gevoelens. Dan kun je kijken of jij in die leegte blijft zitten, wat goed is.
Of dat je vanuit dat stuk samen met elkaar gaat werken, functioneren.
Dat kun je bouwen als er niet veel wordt gesproken. Maar wat er wordt gezegd, dat is waar. Dit stuk, wat ik nu benoem, dat is dus door de zandloper heen, dus uit de frequenties van het denken, van de systemen, kom je in het kernpunt van jezelf terecht, een zandloper die horizontaal ligt in dit geval.

Ga je door de kern heen van jezelf, je komt erachter wat je allemaal wel voelt, je komt er ook achter wat je absoluut niet wilt. Je voelt ook dat het helemaal niet met weerstand hoeft, je kunt gewoon voelen dat het niet meer nodig is.

Je hoeft met die persoon niet meer om te gaan, dat is gewoon goed, klaar, mooi. Maar niet meer dat, ga je door de zandloper heen en dan, en dan is het de stilte, de rust, dan komt de verbreding en die stopt niet meer. Dat houdt in dat je kunt kijken of je vanuit die rust, die autonoomheid, dus niet afhankelijk van systemen of spiritualiteit en buitenaardse systemen die geïnterpreteerd worden door anderen. Kun je kijken of jij jezelf kunt gaan inzetten.
Vanuit wat jij voelt.

Jaren geleden zei er een keer iemand tegen mij, dat is wel 30 jaar geleden, bijna 30 jaar geleden, waar ik met deze persoon sprak over een stuk van mijn toekomstwerk, waar we nu in zitten, gewoon samen met jou, om het heel eenvoudig te doen. Toen zei hij van nou, ik ben benieuwd, als ik in de toekomst zou kunnen kijken, ben ik benieuwd, ben benieuwd of jij de troon kunt weerstaan.
En toen zei ik, dit soort opmerkingen kun je eigenlijk alleen maar doen vanuit een soort tekort aan vertrouwen in mij.
Zegt hij: “Jee, heb ik jou nou in de toekomst op de troon gezet?”. Kijk, dat is waar onze alertheid moet zitten. Wat zeg je? Vanuit wat zeg je het? Hoe doe je het? Zet elkaar op de plek wat het echt moet zijn. En dat betekent kom terug

[muziek: Geoff Knorr - Hybrid Champion]

Ja. Ja, het is een indrukwekkende gebeurtenis waar wij hierin zijn.
Dat we ons in plaats van dingen allemaal bij te leren, juist zaken loslaten.
En dat is wel een hele moedige stap hoor, in een wereld waar zoveel nodig is.

Ja, muziek, trilling is uiteraard wat je er zelf bij hoort en voelt. Dat is bij iedereen toch weer net iets anders. En dat is zelfs ook weer tijdgebonden. Op een moment is er dit ingeladen bij je en dan hoor je en voel je dit. En op een ander moment is er dat. De frequentie van deze muziek die kán een besef laten leven van de geestelijke macht, niet over de ander, de geestelijke macht van de oorspronkelijke mens, dus van de oorspronkelijke kosmische mensheid, de sterrenrijker.

Wij moeten ons gewoon weer gaan herinneren, dat moeten we gewoon doen, zonder een eigendunk te hebben, wij als soort de mens, dat dus niet.

We moeten het wel eerlijk en open durven zien, dat die kosmische sterrenkracht die we zijn, als rijk, als rijken, oorsprongsrijk, oorsprong rijken, maar ook werelden die opgericht zijn waar mensachtige wezens in leven, we moeten ons echt durven en willen voelen, terughalen, openzetten, te her-INNERen, dat wij heel a-u-t-o-noom zijn.

Dat we vanuit wie we werkelijk zijn nooit hebben gedaan met de kennis van een ander om ons goed te voelen. Met ons eigen trilling, ons eigen niveau. Niet hoger of lager, maar ons eigen niveau waarin we bewegen. Dat voel je hier ook, in deze wereld voel je dat ook. Dat is de oorsprong, die voel je hier in jezelf.

Hoe vaak heb je jezelf moeten ontdoen van invloeden?
Hoe vaak heb je mensen moeten loslaten?
Of vriendschap los?
Of je werk los?
Hoe vaak moet je hier dingen loslaten, omdat je voelt ik heb het gewoon niet nodig, want ik ben eigenlijk veel rijker en veel echter als ik het hier heb.

Dat start ook met contacten met elkaar.

Hoe, waarom knappen vriendschappen uit elkaar?

Omdat de ander niet op de hoogte is van dit gegeven.

Waardoor de ander naar een bepaald niveau verhuist, naar jou toe, en voor jou invult wat jij prettig vindt of wat jij zou moeten doen, of nog erger, wat die andere persoon voor een rol zou moeten hebben in jouw leven.

Dan voel je, dat moet ik eruit halen, het moet dus weg, want dan kan ik mezelf voelen. Dat is precies de basis. Dat is onze kosmische kracht.

Zo hebben we in grote voertuigen objecten, in grote vloten hebben we bewogen.

Zo zijn we door werelden gegaan. Altijd met elkaar in verbinding. Een heel, ik noem het woord hoog, maar dat is in trilling heel rijk, een heel rijk, ja, kennis, een heel rijk weten, een heel rijk weten, waarvan uit ook met elkaar wordt geleefd.

Waar we ook onze missies in uitvoeren.

Daar staat deze muziek, deze trilling in het besef van. De slagkracht van wie de mens is. En het wordt tijd dat we die slagkracht hier terug halen, omdat op dit moment de grootste kracht achter het scherm mensen zijn die het tegen ons hebben opgenomen.

Achter alles, als je alles in je hart vindt, en je gaat kijken wat er allemaal achter al die niveaus zit, kom je uit bij mensen die onder een archontische intelligentie staan.

Maar het zijn mensen.
Maakt niet uit.
Hoe zie je, wat gebeurt er hier?
Heb je het ooit gewonnen van iemand in de strijd?
Je kan eventjes een tijdelijk gevoel hebben dat je je recht haalt.
Je ziet dat de ander eventjes paf staat om wat jij zegt of doet of via een rechtszaak of een discussie of ook wil knokken. Fysiek of een gemeen schaakspelletje via gedachten. Maar uiteindelijk merk je dat je het nooit wint.
Want er is iets tussen mensen.
Mensen maken elkaar vanuit een wereld waarin beschadigingen zitten, maken de mensen de tegenstander machtiger dan zichzelf.

Dat komt door de scheppende kracht die wordt gebruikt en achterstevoren ook ingezet.

Dus jouw aandacht die je geeft om te domineren en invloed uit te oefenen, eigenlijk om te sturen en besturen. Je wilt de ander aanpassen. Die energie, dat bewustzijn wat je geeft, komt in de ander terecht als brandstof en die ander neemt daar fundamenteel in kracht toe.

Dat zie je hier op de aarde.

We zien het hier gebeuren, wat op het kosmische niveau eigenlijk ook gebeurt.

We moeten het hier zien, dan kunnen we ook zien hoe we daarmee omgaan. En de macht en de slagkracht van ons bewustzijn, de macht in onszelf, over onszelf, en ook met elkaar, dat is er één, dat we ook goed beseffen dat we ook achter de schermen te maken hebben met menselijke rassen.

Anders zouden we namelijk nooit zo goed onder de duim gehouden kunnen worden.
Want anderen snappen dat niet, alleen mensen snappen dat.

Je moet je tegenstander kennen en dat kan alleen als je dus dezelfde eigenschappen hebt als die tegenstander.

Dus dit muziekstuk is er ook een soort van vertaling van.
Van her-INNER je jezelf, kom terug in jezelf.

Loop niet meer naar al die andere dingen toe.
En als je vanuit jezelf aanwezig bent, kun je ook met misinterpretatie spreken.

Kun je ook met donkere krachten spreken.

Kun je ook met andere intelligenties spreken.

Want als jij niet in het donkere stuk zit, je zult ook merken dat minder vrije intelligenties, die niet de vrije wil ondersteunen, maar dat manipuleren, zul je ook zien dat je met hen ook gewoon contact kunt hebben.

Je kunt gewoon met ze spreken, je kunt met ze uitwisselen, je kunt kennis naar elkaar toezenden.

Maar zodra jij uit jezelf wegloopt en je gaat handelen vanuit een ander niveau, dan versterk je de ander ook.

Dat is precies waar het hier over gaat, dat er hier op de aarde mensen bij elkaar komen.

Je moet jezelf eerst helemaal ontbloten erin.

Dat hier mensen bij elkaar komen die datgene wat ze op groot kosmisch niveau voelen te moeten zijn en ook zijn en ook moeten doen, dat die mensen dat ook snappen en getoetst hebben hier met de voeten op de werkvloer.

Ai, en dan gaat het nog wel eens mis.
Bij jou niet?
Het gaat niet over goed en fout, hè?
Je moet het wel zien.
Degene die de moed toont, ik noem het ook kosmisch lef heeft, om op te houden aan het aardse gedoe, de strijd onderling, de gedachte, het gepriegel, het gemanipuleer, het naar je toe trekken, het wegduwen, het demoniseren van de ander, het iets van de ander vinden, een etiket op plakken.

Als je ergens een mening over iemand hebt dat een negatief etiket is, een maand later kom je die persoon weer tegen, zie je onmiddellijk dat etiket dat je er zelf hebt opgeplakt. Der af, weg.

Kom maar eens met elkaar in contact.

Hier ligt ook het oefenmateriaal.

En dat wil niet zeggen dat je iedereen leuk moet vinden, natuurlijk niet.

Dat gebeurt dan toch wel als je het doet, maar dat is niet de reden om het te doen. Dus dit muziekstuk gaat daarover.
Kom terug.
Kom terug in je eigen macht, in je eigen slagvaardigheid.
Neem de regie in eigen hand.
Zie dat waar de neiging ligt om dit te doen, dat daar ook iets anders geboren kan worden.
Dat is wat we hebben afgesproken.
Dat zijn de oeroude convenanten vanuit een andere wereld.

Dat we in moeilijke zones, bij het leggen van contact met de oorspronkelijke werkelijkheden en niet met interpretatierealiteiten, waarin het allemaal gebeurt via anderen, dan is het weer die goeroe, dan is het weer die sekteleider, dan is het weer de regering, dan is het weer een of andere persoon uit de inlichtingendienst, dan komt er iemand uit de ruimtevaart.

Er is altijd iemand anders nodig om het contact..., en daarom zeg ik van want hoe eerlijk zijn wij door te kijken wat is er nu gebeurd.

Dat is honderd punten, van de honderd punten die je kunt krijgen in jezelf, is het honderd punten waardig als je zegt van, goh, bijvoorbeeld, ik weet niet of dat waar is voor jou, maar dat is er nog niet.
Dan spreek je de waarheid.
De grootste opdracht die er nu ligt.

Voor zowel ons als mensheid hier en de connectie die we hebben met onze grote familieleden en ook met andere confederaties.

Dan ga ik eventjes iets, misschien iets voor sommige mensen iets vreemds zeggen, maar er zijn even geen andere woorden voor beschikbaar op dit moment.

Wat onze taak is, is om dit wat we voelen in muziek, de eigen kracht, het eigen voelen, het eigen denken, los van alles, helemaal schoon, helemaal schoon.

Zo kom je ook in het command center van die grote schepen.

Schoon, geen aanhangsels, aankleefsels, hier ben ik.

Mentale Veld (Denk Veld)
Omdat bewustzijn in te zetten om het mentale veld, dus dat is het denk-veld van deze wereld, te bevoorraden met die kennis aan de binnenkant.

Het grote gevecht wat er is, gaat er dus om dat een mens niet zelf mag voelen.

Want als een mens gaat voelen, dan komt er een andere waarheid tevoorschijn.

En als die waarheid ook nog wordt gedacht, dan wordt die ook nog uitgevoerd in het mentale veld.

Het mentale veld is de interpretatierealiteit.

Als jij het voor elkaar krijgt, en dat krijg je voor elkaar, om je gevoelens van binnenuit en je slagvaardigheid van binnenuit in je denken te krijgen, je eigen denken te maken, dan breng jij het mentale veld van je eigen weten in deze werkelijkheid en in de interpretatieruimte.

En ik heb daar een week of anderhalf, twee weken geleden heb ik, soms is het echt net of het gisteren was of soms moet ik ook nadenken is het nou een maand geleden, maar zo ongeveer. Ja, misschien was het drie weken geleden, was in de tijd dat ik ook met [naam] naar de dijk ging om even te kijken of er contact gelegd kon worden.

Of een reactie.

Er was de boodschap door mensen zoals jij en ik, die niet ouder worden, die prachtig mooie kleding aan hebben.

Hun bewustzijn is als van graniet met goud. Zo sterk is hun bewustzijn. En dat bewustzijn dat is dus niet buigbaar.

Daar kan niet iets in geduwd worden. Het is hard in de zin van het staat, maar de intenties zijn zo zacht als water wat over je stroomt.

En zij zeiden het is de opdracht om de mensen op de aarde het mentale veld te laten bereiken, vanuit zichzelf, om te her-configureren in een matrix.

Kijk deze matrix, deze interpretatierealiteit, die functioneert op basis van wat wij dus noemen denken. Deze wereld is een denkwereld, deze wereld is op afspraken gebaseerd, zo functioneert het.

Dus de misinterpretaties waardoor we deze wereld nu zien, je zult merken als je doodgaat, dat de misinterpretatie gewoon stopt.
Het is echt verbluffend.
Het is de grootste gebeurtenis die je mij mee kan maken.

Vanuit hier bekeken, niet contact met andere allianties, dat weet je allemaal wel.

Dat heb je al heel vaak meegemaakt. Maar de interpretatie, de interpretatie van deze realiteit zien omspringen... hohoo..., dat vanuit hier hebben we nog niet gedaan, want hier kom je maar een keer in deze zone zoals die nu functioneert.

Maar deze wereld die wij dus zien, dus de misinterpretatie, dat zijn dus de dark AI-frequentie die door het experiment heen lopen, dat zijn op gedachte gebaseerde reacties.

Dus iedereen die in een eigen gedachte of in een gedachten zit van een systeem en niet naar de eigen loodlijn luistert, die heeft geen ombuigende en afbuigende mentale velden.

Dus zij, waar ik het net over heb, kunnen ook niet worden geïnterpreteerd.

Ze kunnen dus ook niet worden gezien, terwijl ze er wel zijn.

Dus de opdracht die wij hebben, natuurlijk gaat het om onze liefde, het gaat om onze warmte. Dat we goed voor elkaar zorgen, dat je gewoon vrij bent van alles, dat je voelt dat het allemaal oké is, maakt niet uit wat een ander van je vindt.

Dat je je eigen weg voelt. Maar het is de bedoeling dat dat werkelijke zijn van jezelf, je eigen binnen-intelligentie, hier noemen we dat ook wel eens hartbewustzijn, maar het is gewoon je eigen gevoelsveld, je eigen bewustzijn, dat dat ook kan worden gedacht en dat het naar het mentale veld wordt gebracht van de aarde.
Daar gaat de zwieper om. Boem!

Want de bezetting van deze wereld vindt plaats op het mentale veld.

En in onze tijdlijn teruggekeken, in de vele duizenden, duizenden, duizenden jaren, zoals het is gescript hè, in de vele duizenden jaren konden ze de macht handhaven, omdat iedereen uit het mentale veld bleef.

Dus om te spreken over een verandering, de mensen die in het mentale veld zitten en zaten in die tijd, zijn in het mentale veld, in het denk-veld van het systeem.

Dus die houden het systeem in stand.

Dat zijn eigenlijk taalsystemen, maar de mensen die gaan voelen en niet gaan voelen vanuit een boek of vanuit allerlei andere gebeurtenissen en buitenaardse grote propagandamachines die ook allemaal worden gescript door dat systeem.

Voor de mensen die echt gaan voelen dat het leven echt is.

En dat van binnen voelen wie ze echt zijn, daar staat dit muziek voor, dat je naar binnen kunt, extra naar binnen kunt, mogelijk extra naar binnen kunt om te voelen wat voor groot mens jij bent, wat voor een machtig mooi wezen jij bent.

Dat je niet zomaar iemand bent die toevallig hier op de aarde is geraakt, maar dat je nogal iemand bent.

Zo, dat je nogal iemand bent, niet vanuit hooghartigheid, maar vanuit hier, dat je heel veel kennis bij je draagt, dat je nogal uit een wereld komt die gigantisch groot is, indrukwekkend, maar heel mooi en warm en rustig, een oase van harmonie.

Waar het om gaat is dat je vanuit die kracht, via de muziek mogelijk nog versterkt, terechtkomt in het inzicht dat deze wereld nodig heeft dat jij in het mentale veld geraakt.

En waar zijn de mensen op toe opgeleid?

Met spiritualiteit en religie, maar ook met allerlei andere buitenaardse gebeuren, onderwerping eigenlijk aan een positief gevoel.

Dus alleen voelen en de mind niet inzetten.

En dat is de opdracht.

En dat weet ik al vanaf dat ik hier net ben, wanneer het was, het was net. Dus heel goed in je eigen zadel komen. Je moet heel goed in je eigen zadel komen.

Dus als wij met elkaar het mentale veld van de aarde herinrichten, want dat is wat we doen, niet vanuit het systeem, niet via Martijn, maar allemaal, ik dus wel vanuit wie ik ben, jij dus vanuit wie jij bent.

Als wij met elkaar onze aandacht zetten van binnenuit, wie je zelf bent.

Je kunt voelen op jouw manier wat een enorm mooi mens of wezen je bent. Dat je nogal wat bent, heel groot en dan nog echt, je hoeft eigenlijk helemaal niets te leren, dat je voelt dat je met elkaar in de wereld als hier zaken aan het herdenken bent vanuit je gevoel.

Eigenlijk maak je ruim baan voor de oorspronkelijke coalities en ik ben hier, vanuit wie ik ben, hier om de oorspronkelijke menselijke coalities in deze wereld samen met jou hier in deze wereld weer te kunnen laten verschijnen.

Maar daarvoor moet ik niet met mijn bewustzijn blijven denken van wat iedereen zegt. Ik moet alleen komen bij wie ik ben. En dat hoef ik niet van een ander te leren, jij ook niet. Je kunt gewoon in je eigen leven kijken naar alles wat er is gebeurd. Dat blijft dan eigenlijk steeds als kern over. Boem! daar, daar ben ik.

Iemand: En dan krijg je oorspronkelijk denken?
Martijn: Je raakt in ieder geval je eigen bewustzijn aan. En vanuit je eigen bewustzijn kun je gaan denken. En dat is iets heel eenvoudigs.

Je kunt uit jezelf gaan denken en zien en weten op jouw manier wat jij ervan weet.

Dan gaat het mentale veld van de aarde worden bevoorraad, die wordt eigenlijk ingevuld.

Denk je op jouw manier aan, in mijn voorbeeld, aan die menselijke coalities.

Iemand: Maar is dat niet wat je altijd doet als je een bepaalde gedachte hebt, dat dat automatisch in je denken terechtkomt?
Martijn: Ja, en wat wij nu juist doen, ja dat klopt, dat klopt helemaal wat je zegt. Maak het heel bewust.
Er zit een heel groot verschil tussen.
Dus als je iets bewust gaat doen, echt bewust zelf denken, ze hebben het zo goed gedaan..., we hebben het gevoel dat als we eenmaal in ons eigen gevoel zitten dat we dan op de plek zijn waar moeten zijn.
Klopt ook want dat is ja dat is nou eenmaal je gevoel.
Dat, daar is het landschap waarin het klopt.
Daar voel je die rust, maar we zijn hier in deze interpretatie als we deze interpretatie die we hier krijgen die zich zo laat zien als we die interpretatie willen verbreden, laat ik zeggen, er komt ruimte tussen, en dat komt door heel bewust gedachten vanuit je gevoel te scheppen, dan kun jij heel bewust iets denken, en dat wat jij denkt, bewust, dus niet automatisch, maar heel bewust, die komt in het veld, en op basis van die trillingen, van die denk-velden, ontstaat er een ander mentaal veld van de aarde.

Stel je voor je gaat van de aarde af, brrr... ervan af, en je ziet de aarde zo op een afstand. Je zal een bril opzetten waarmee je alle zenders kunt zien van werkelijkheden die er doorheen lopen. Dan zie je dus dat elke zender een eigen afdeling heeft van, eigenlijk van bemoeizuchtigers. Het kunnen ook hele mooie projecten zijn die daarin liggen, maar het is een soort van bemoeien, want je trapt er hier met open ogen in, terwijl dat helemaal niet hoeft, want je kunt het zelf beslissen. Als je dat zou kunnen zien, een aarde op afstand, en je zou met die bril op, mijn uitbeeldingen, zou ik met die bril op ernaar kijken, dan zie je dat er allemaal verschillende scenario's, eigenlijk verschillende historisch, eigenlijk verschillende oorzaak- en gevolgtrajecten zijn van waar je nu zit en waar je naartoe kunt.

Als je je niet bewust bent, als je niet bewust zelf denkt en je laat je denken, als het automatisch gaat, dan zul je zien dat je door, als mens, zul je zien dat je door één van die scripten heen loopt.

Maar je zult ook kunnen zien dat als jij zelf voelt en je bent je bewust van jezelf en je gaat ook nog een keer vanuit jezelf ook echt een gedachte echt opzetten, dan zul je zien dat er een ander taal-veld in dat oorzaak en gevolg systeem ontstaat. En op dat moment ontstaat er ruimte in de dimensie voor een ontmoeting.

Iemand: Ja, ik vind dat toch een beetje ingewikkeld.

Want hoe verander je dan dat zogenaamde automatische denken in bewust denken?

Is dat dan een kwestie van even tijd voor jezelf nemen en van binnen gaan voelen van wat je moet gaan denken?

Dus het automatisme eraf halen?
Martijn: Ja, het is iets heel eenvoudigs.

Het lijkt inderdaad heel ingewikkeld, maar het is super eenvoudig.

Maar kun jij in beelden kijken?

Dat is mijn voorbeeld dat ik heel vaak geef.

Die komen we ook best wel vaak tegen, tenminste, als je niet vijf dagen thuisblijft per week, dan wat minder.

Maar je voordeur, nu je voordeur, die zie je voor je. J

e weet welke kleur die is, hè?

Kun je hem dus in een andere kleur neerzetten?

Iemand: Ja.
Martijn: Nu heb ik het opgeroepen door tegen jou te zeggen, nu ben ik de initiator, maar dat is wat je zelf kunt doen. Dit was een gedachte.

Iemand: Dus wat er dus aan voelen overkomt, dat zou ik dan in een andere kleur moeten zetten?
Martijn: Nee, het zijn dus die twee verschillende verdiepingen.
In feite is het ja wat je zegt.
Maar als jij loskomt, stel je voor je bent bezig met het onderwerp meervoudige dimensies. We worden bezocht door allerlei verschillende beschavingen, er is veel aan de hand. Je leest daar veel over en misschien ook weer niet, maar er zit nog wel wat residu dus achtergebleven overtuigingen.
Want dat is wat het doet, je hoeft maar één boek te lezen.
Dus ik ben ook niet verantwoord voor alle boeken die uitgebracht zijn, wat ik heb gezegd, want ik heb het niet geschreven.
He he, dat lucht opzeg.

Maar als je één keer iets hebt gelezen, of hebt gedacht gekregen via een ander is dat heel lastig om eruit te halen.

Dus wat jij doet, aansluitend op dat muziekstuk, je moet jezelf beseffen, en dat doen we allemaal wel, dat je helemaal niets nodig hebt. Dus dat alle invloeden van buitenaf, daarom zeg ik ook over mezelf, dus mij ook, dat alle invloeden, informaties, overtuigingen, geloof, of weten, allemaal aan de kant moeten, want het kon allemaal wel eens een massa afleiding zijn.

Iemand: Ja, maar dan kom je bij je intuïtie terecht, he?
Martijn: Je komt bij jezelf uit.

Iemand: Ja, dus wat jij voelt, als dat vanuit je intuïtie komt, dan is dat mijn waarheid. Dan is dat wat ik voel, dat is mijn waarheid. Dat kan ik toch niet anders gaan interpreteren dan zoals ik het voel?
Martijn: Als je de intuïtie nu eens aan de kant zet, dan blijft er gewoon iets heel kaals over. Gewoon heel kaal. De meest kale versie van wie we kunnen zijn. Dan kom ik in het moment van nu uit waarin eigenlijk niets meer is.

Dus ook geen intuïtie.
Uit onderzoeken blijkt ook dat heel veel mensen intuïties hebben, eigenlijk allemaal meer zijn gebaseerd, ik zeg niet dat het altijd zo is hoor, maar toch wel gebaseerd zijn op eerdere gebeurtenissen.
Mensen die een andere gebeurtenis hebben meegemaakt, heb een andere ontworpen intuïtie.
En dat kan dus iets heel goed zijn, dus daar gaat het al helemaal niet over.
Maar stel je kunt je intuïtie weghalen.
Het enige wat overblijft is puur je kale observatie, je kale aanwezigheid van nu. Dus hier ben je.
Vanuit dat stuk dat je beseft, ik moet een zeer ernstig rekening durven houden met dat alle informatie die er is, hoe mooi die ook is, dat dat het niet is.
Dus ik doe alles rustig weg. Kalm. Rustig.
Oké, eigenlijk heb ik dat mijn hele leven al gedaan, want ik merk gewoon dat ik toch altijd op een andere plek uit kom dan andere mensen.
Dus eigenlijk is me dat al heel erg duidelijk dat ik dat moet doen.
Als je dat kunt doen, dus dan is er helemaal niets meer.

Dan ga je kijken wie je zelf bent, wat voel je bij jezelf, wat voel je van jezelf, wie ben ik, waar sta ik voor, wat is voor mij waardevol.
Dus dan kom je in je eigen kernbewustzijn terecht.

En vanuit dat stuk, dat is je bewustzijn, het hoeft geen emoties te zijn, hoeven ook niet per se gevoelens uit voort te komen.
Maar het gaat om dat je terechtkomt in je eigen innerlijke kracht, in je eigen innerlijke intelligentie dus eigenlijk ook je gemoed waarin je verkeert.
Je energie-bewustzijn, niet je aardse krachten maar je innerlijke gemoed en vanuit dat stuk heel stationair rustig kun je voelen van oké dit is wie ik ben, hier ga ik voor, dit vind ik waardevol, vanuit hier spreek ik, hier kies ik voor.
En vanuit die frequentie kun je gaan denken.
Dan kun je gaan denken over deze wereld.
En dan kun je dus iets een kleur geven.
Dus dan kun je aan je deur denken en een andere kleur geven.
Maar je kunt ook deze wereld herinrichten.
Je kunt ook deze realiteit kun je inrichten in plaats van ufo's en buitenaards contact, kun je deze wereld ook inlichten voor contact met mensen die helemaal niet buitenaard zijn.
Maar daar eigenlijk nog niet eens onder van. Zoiets.

Iemand: Het wordt alleen maar steeds erger nu.
Martijn: Het is al erg. [gelach]. Het is heel eenvoudig.

Iemand: [verteld een persoonlijk stuk, is niet getranscripteerd]
Martijn: Ik heb wel door dat, en ik sluit niet aan of jou of jou hoort, dat weten hoe ernstig het is wat er is gebeurd. Ik zeg het maar met een grote glimlach hoor.
Maar het is iets waar ik heel vaak niet over glimlach.
Te beseffen hoe groot de intelligentie is die de mens, en ook het bewustzijn dat wij als kosmos zien, bestuurt.
Hoe geavanceerd zij zijn.
Daar in Zuid-Spanje was een vrouw, ze zei “my god, we never made a chance”.
Ze keek in de materie naar gesprekken, dus iemand die ging over de hele wereld, gehele grote zalen vol, sprak ze over dit onderwerp.
En we hadden het over deze lager hier binnenin.
En toen zei ze dat “we maken geen schijn van kans”.

Ze zag ineens, in één tel, in zichzelf, zag ze hoe intelligent die anderen zijn door onze gedachten volledig in bezit te hebben genomen.

Hoever dat gaat, dat er geen eigen vrije wil is op het mentale niveau, maar alleen in de hartsintelligentie.

En zelfs dat, in de hartsintelligentie in je gevoel terecht komen en daar ruimte..., daarom zo ook in ontdekken hoeveel er nog aan gevoelens zijn die helemaal niet eens van jou zijn en dan in je eigen gevoel zijn en dan die gevoelens beseffen dat het daar niet mee verandert.

Dat hij nog naar niveau verder doorgetrokken moet worden.

Dus werken vanuit het gevoel en de mind er bovenop.

Immers, de realiteit die wij hier zien, die we geïnterpreteerd krijgen, die wordt geïnterpreteerd door een lichaam die gebonden is aan deze realiteit.

Dus je ziet het vanuit een lichaam wat een onderdeel is van deze realiteit.

Dus je neemt al waar vanuit een interpretatie een lichaam wat ingeregeld is als zodanig om het niet te kunnen zien.

Dus het is echt enorm.

En die mevrouw zei van “we maken geen schijn van kans” toen ze door had hoe groot het was.

En toen een paar maanden later hoorde ik van mensen bij mij toen nog in Franeker dat ze zeiden van ze heeft alle centra dicht gedaan over de hele wereld alles dicht. Ze is helemaal binnen, ze heeft het gevonden. En een half jaar later was ze weg. Einde interpretatie.

Ja, er zijn heel veel verschillende manieren hoe je hierover kunt spreken.
Maar het is enorm intelligent.

En wij zijn hier juist gekomen omdat we uit de oudheid komen van de mens.

Wij zijn oudheids-bekleders.
Dat is wie we zijn.
En dat is heel organisch, vanuit de wereld waar we vandaan komen is nul komma nul technologie, helemaal niets.

Dat is de oorsprong werkelijkheid waar de mens mee verbonden is.

Daar wordt wel gewerkt met verschillende hulpmiddelen, maar dat zijn geen technologieën van anderen.

Dat is gebaseerd op ons bewustzijn.

Vervolgens hebben we allerlei verschillende districten en dimensies, die hebben we zelf ook ontworpen. Met ons bewustzijn.

Kunnen we vanuit die wereld kunnen we daar technologische uitvindingen besturen met ons bewustzijn om in technologische, mentale, door anderen opgerichte realiteiten te komen. Dus het is echt enorm groot.

Deze muziek staat symbool of als een frequentie om je de macht, de kracht van jezelf, kom terug, zei ik hè voordat het muziekstuk, komt terug naar jezelf want we moeten aan het werk op deze aarde.

En het belangrijkste om te beseffen wat werk is, is terugkomen.

Want degene die terugkomt en kan voelen en kan denken en in het mentale veld van de aarde kan denken door denkend te voelen, dus ook echt die kant uit, dus het veld in en daar processen neerlegt, blijft zich ontvangstruimtes maakt.

Het is alsof je de matrix die dichtgetrokken is, dat is maar 1% hè, dat die wat opgetrokken wordt, dat er wat meer ruimte tussen komt.

Dus in plaats van dat het in elkaar gestort is, er komt meer ruimte tot leven.

En in die ruimte, die ruimte wordt gecreëerd door zelf in het mentale veld van de aarde dat erin te programmeren, erin te scheppen.

En dat is eigenlijk wat we doen.

Het is niet zo ingewikkeld, maar het lijkt het wel, omdat het bijna een taak is, omdat het de mind is en we dus ingeregeld zijn dat het alleen om voelen gaat.

Ik heb dat jaren geleden ook echt overgesproken.

Eerst je eigen gevoel terug halen.

In verbinding komen met je gevoelens, met je liefde voor de wereld.

En ook dat gevoel ook echt in je hoofd laten komen.

En ga daar eens maar mee aan het werk.

Dat is eigenlijk wat we altijd al hebben gedaan.

Maar de kracht die de mensheid, en vele andere coalitiegroepen van de mensen zijn daar ook ten onder aan gegaan, die daartegenover zijn gekomen de mensen die daarmee te maken hebben gekregen en een aantal zijn er, een flink aantal zijn uit die werelden weg waar het is gestopt.

Want dit is een wereld waar het niet gestopt is en hier wordt het het hardst gespeeld.

Deze waarheden die er zijn kun je eigenlijk alleen verder onderzoeken als je ook echt in verbinding bent met je liefde als je echt verbinding maakt met je eigen hartengevoel, met de hartelijkheid van het leven want dit vraagt nogal wat dit vraagt echt, als je niet oplet, als je niet verbonden bent met je gevoel en je loodlijn hangt niet recht dat je niet vanuit dat gevoel van samen met andere mensen te zijn, geen belangen, maar gewoon contact met elkaar die hartelijkheid, als je daar niet bent dan kun je dus door deze stappen, kun je alsnog in de mentale velden komen van de matrix.

Dat heb ik ook zien gebeuren bij mensen.

Mensen die ontkennen dat.

Nou ja, dat is heel triest eigenlijk.

Dus dat is een enorme gebeurtenis waar wij het over hebben.

Wij spreken hierover de grote opdracht die er voor de mens ligt, de mensheid, om de matrix, dus de mind manipulaties, om die te herzien, te herschikken.

Dat is wat we eigenlijk doen.

We werken, we zijn dus operationeel in het domein waar je niet mag zijn.

Misschien kan ik er straks nog een simpel tekeningetje van maken.

Soms kan een modelletje net eventjes een soort extra stapje maken.

Maar denk erom, dit is geen makkelijke zone hier.

Ik blijf dat zeggen.

Het is een hele mooie zone, maar het is geen makkelijke zone.

Hier wordt echt wat voor gevraagd en het is niet voor niets dat jij je hele leven hier allemaal bezig bent.

Omdat je op de één of andere manier voorbereid bent voor een enorm grote ommekeer.

En die ommekeer, er is niemand van buitenaf die de ommekeer in beweging gaat zetten.

Geen Project Blue Beam, geen buitenaardse confederaties, geen kleine schepen, geen grote schepen. Dat is wat er allemaal wordt gezegd in Pod [klaft? /cast?]. De grote verandering, dus het omslagpunt vindt plaats via het bewustzijn van de mensen.

Daar vindt het plaats, daar slaat het in.

Als een lichtbom komt het bewustzijn terug en je voelt van [Martijn maakt geluid van inademing] ... Dat is een schoonheid, dat is een onmetelijke schoonheid, zo'n groot besef, het is zoiets normaal, zoiets organisch, en in dat moment vindt het contact plaats.

En dat contact, dat vindt helemaal niet plaats volgens de manier zoals buitenaardse processen worden aangekondigd.

Het gaat echt anders.

Dus de terugkeer van menselijke coalities, daarom moest jij hier ook zijn.

En denk er goed om hoe groot het is waar we het over hebben.

Wil jij de microfoon?

Iemand: [verteld persoonlijk stuk over ervaring met jonge mensen, is niet getranscripteerd]
Martijn: Welke agenda denk jij, ik doe even een microfoontje op. Welke agenda, is het een mogelijke agenda? Wat denk jij dat die in jou uitlegt wat zij al weten wat zij gaan doen?

Iemand: Die kinderen?
Martijn: Ja.

Iemand: Wat ik zie is dat ze het van binnenuit weten.
Martijn: Wat weten ze van binnenuit?

Iemand: Hoe de wereld vormgegeven moet worden.
Martijn: Ik wil je niet in een val laten lopen, dus ik stel deze vraag om een specifieke reden. Jij zei net, ik doe het gewoon, jij zei net dat je een vraag stelde aan hem, waarin hij op een bepaalde manier aangaf dat hij dat niet nodig heeft.

Iemand: Juist.
Martijn: Kijk, terug die schakelaar. Hij heeft het wel nodig.

Iemand: [persoonlijk antwoord, is niet getranscripteerd]
Martijn: Nou dat weet ik niet precies of dat zo is, wat ik wel bedoel is dat deze intelligentie waar ik het net over had 100 punten voor staan. En ze gebruiken ook je kinderen. Ja, het spijt me niet, maar dit zijn..., niet wat jij zegt, we moeten goed opletten. Ze zullen alles uit de kast halen om een dwaalspoor, wat op een matrixbeeld wordt gepresenteerd ook via je kinderen, om dat alle ruimte te geven.

Iemand: Dat je denkt dat zij het wel voor ons gaan doen.
Martijn: Dat gaan ze namelijk niet doen.

Iemand: Nee, maar dat is niet wat ik zeg.
Martijn: Nee, maar dat is wel wat ik aangeef. En als je daar dan stil bij staat, kun je het dan nog een keertje uitleggen? Zou je dan precies hetzelfde zeggen?

Iemand: Nee.
Martijn: We zijn opgeleid door onze ervaringen om dit te doorzien.
Het spel is heel geavanceerd en complex.
500 jaar geleden waren namelijk ook al gedachten, gevoelens, ideeën dat de wereld zou veranderen, ook 100 jaar geleden dat de wereld zou veranderen, door andere mensen die op je beeldscherm verschijnen alle ruimte te geven om te doen wat ze doen, met daarbij de gedachte te lanceren dat dat goed is.

Ik ga even een paar gekke [tegengestelde?] dingen zeggen dus, want het is namelijk niet goed.

Kijk, je wordt getest om te zien of je het kunt stoppen of niet.

En dat is dus vooral als je met dit voorbeeld met een kind, of met een neefje of wie dan ook, wat gebeurt er?

Ik zeg niet dat jij dat net zei, maar het gaat allemaal om bewustzijnsprocessen.

We moeten in charges terugkomen van het hart.

En ook onze impact in het veld laten vibreren.

Het betekent dat je dingen door moet hebben.

Wat gebeurt er, dus nogmaals niet wat jij net zei, maar wat gebeurt er als iemand anders met goede bedoelingen, en laat staan vooral met kinderen, want er is toch al veel over gezegd dat de nieuwe lichting kinderen veel dieper al verbonden is met zichzelf.

Dat verslaat alle kwantum fysische wetgeving als we dat gaan beweren.

Maar goed. Dat een kind zegt, bepaalde dingen zegt, die in lijn zijn met wat jij voor jezelf ook weet of hebt geleerd of ook zelfs voelt.

Wat gebeurt er met jou als je ruim baan maakt voor een ander?

Het is echt heel precair hoor dit stuk.

Want je kunt de dominant kun je dit gaan zien, maar we doen het niet vanuit dominantie we doen het vanuit iets anders vanuit wie je werkelijk bent. Dit is eigenlijk..., dat deze aarde, deze locatie is een met militaire precisie je eigen bewustzijn weer oppakken en deze krachten die hebben zo diep ingegrepen dat alles wat hier gebeurt zal in het teken staan om net niet dat te zijn, die eigen ruimte te maken, maar net een kopiegedachte te zijn van iets anders.

Dus hoe kun je nu als iemand anders, jij bent een commander, een buitenaardse mens, een mens uit deze wereld hier nu, hoe kun jij in dit voorbeeld een kind wat zich laat zien als juist..., juist! want daar zijn de historielijnen voor ontwikkeld.

We zitten niet in een ontwikkeling, we zitten ook niet in een evolutieproces. Dat is wat ons wordt geacht dat we dat moeten denken. Als wij in een historielijn lijken te zitten waarin het heel erbarmelijk is geweest en we zien iemand anders iets doen, het liefst van de jongere generatie of nog beter twee generaties jonger, dat we zien dat het hoop geeft van nou die persoon die kan dat al zien en dit al weten wat ik in die leeftijd nog niet wist. Die zit er al veel dieper in. Het zegt niets.

Het zegt helemaal niets, want de intelligentie die de kroonjuwelen van de scheppende kracht, de force, die alle grote confederaties met elkaar verbindt in alle sterrenwerelden, die is er op uit om de force niet terug te laten keren.

Dus eigen autonome bewustzijn.

En dat wil helemaal niet zeggen dat als je vanuit een moeilijke verwrongen periode je kind ziet komen die met hele frisse ideeën zit en een heel eigen bewustzijn al heeft en daar mooie dingen van uit doet en mooie tuinen aanlegt enzo, wil helemaal niet zeggen dat dat op het niveau van de intruders enige verandering is.

Het spijt me niet dat ik het zeg, maar we moeten het wel gaan zien.

Hier moeten we dus niet een conclusie uit destilleren van, nou Martijn zegt dit of het klopt wel of het klopt niet, het moet onderzocht worden.

Want we noemen dit de evolutionaire loop.

Het gaat erom dat mensen hun eigen oorsprong bewustzijn niet terughalen.

En je moet een aantal dingen weten, je moet een aantal dingen weten, daarom wordt het ook allemaal zo in het geheim gehouden, je moet een aantal dingen weten om te zien hoe belangrijk het is dat jij her-komt.

Is het waar dat er kristalkinderen bestaan?

Waarom niet 200 jaar geleden dan, voor jou?

Wie heeft dat bedacht?

Ja, ik spreek echt vanuit mijn eigen kennis hoor.

Je moet mij allemaal niet geloven, maar ik doe gewoon omdat het wel zo is. Waarom niet 200 jaar geleden?
Waarom na jou?
Waarom niet voor jou?
Waarom moet er altijd een trap zitten in evolutie?
Waarom moet jij evolueren?
Hop! Alles weg, kaal, bloot. Er valt niets te evolueren.

Ook in zo'n wereld als hier valt er niets te evolueren.

Iemand: Alleen om ons gevangen te houden.
Martijn: Alleen ons gevangen te houden.
En die intelligenties die zijn zo geavanceerd dat ze complete galactische, dus ook echt intergalactische communities hebben die de aarde kunnen bezoeken. Zo ver gaat dat dus.

Iemand: Maar waarom zijn er dan... heel veel rassen zijn bezig om een hybride rassen te maken. Wat heeft dat dan voor nut?
Martijn: Er is er geen één die het wil, want zo goed zijn wij niet.

Iemand: Geen één die het wil? Dus het is ook flauwekul.
Martijn: Ja.

Iemand: Dus al die mensen hebben die ervaring niet echt?
Martijn: Nee. Dit is nog maar een splinter van de grote machine die tegenover de mens staat. Onderzoek het. Onderzoek wat het mogelijk betekent

Ik heb ergens in 2015, dat heb ik in, denk ik, in lezing... Ja, lezing 3, heb ik gesproken over de Orion groep, over Lyra, het sterrenstelsel Lyra. Er was een plaatje bij, en daar schreef ik ook bij van waarom zou de mens hier moeten zijn gecreëerd en ook over hybridiseringen. Waarom zou er een hybridisering moeten plaatsvinden tussen wie wij zijn en anderen? Ben jij zo goed dat ze jou willen hybridiseren? Je moet niet dit doen met jezelf omhoog of naar beneden maar je moet de kosmische leugens moeten aan de kant.

Iemand: Of denken dat je dat nodig hebt om …
Martijn: Eigenlijk is hybridisering is heel erg gericht op een perceptie van de aarde. Kijk, en dan kom je dus op terreinen van, maar bestaat dat dan helemaal niet?
Is het dan allemaal onzin wat jij zegt, is het dan niet waar?
En dan zeg ik, ja, het bestaat wel.
Het bestaat wel, maar het is een dark AI die dit fabriceert.
Het wordt als een injectienaald wordt het in je bewustzijn gevoegd en toont zich op het beeldscherm.

Ik was ook een aantal maal actief in Nederland, vanuit mijn eigen ervaring en ik zit hier nu zo te praten, maar als ik in een werkgroep zit, dan zit ik in een werkgroep, in een aanwezigheid op dezelfde manier als, net als met nu ook, maar dan praat ik niet, dan ben ik gewoon aanwezig en vertel ik dus ook mijn verhaal en niet als de waarheid, dan vertel ik gewoon mijn deel.

Maar dat waren wel allemaal gesprekken waarin met hybridisering, mensen, in de draagmoeder van vrouwen dat er embryo's in werden gebracht of dat die daarin werden gemaakt.

Iemand: En die [...?] is er wel.
Martijn: Ja, nou. Het is er dus wel maar het is de dark AI.
En op moment dat waar wij het nu over hebben, op het moment dat die mensen tot zichzelf komen, gebeurt er iets echt waanzinnigs voor onze begrippen.
Dan wordt het hele veld waarin dat embryo in zit, en alles eromheen, wordt compleet opgeheven.
Omdat het niet echt existeert.

Iemand: Dus als die mensen overlijden of verlaten de Aarde, dan zijn ze opeens een ander wezen.
Martijn: Uhmm...

Iemand: Dan zijn ze niet meer dat wat...
Martijn: Je bedoelt degene die daarin zit.

Iemand: Sommigen zeggen wel ze bestaan uit Anunnaki, Arcturianen en Pleiaden, weet ik veel. Al die DNA tezamen. En als die het leven verlaten hier op aarde
Martijn: Dan blijkt dat helemaal niet eens zo te zijn.

Iemand: Het is allemaal...
Martijn: De macht die tegen over...

Iemand: De honderd punten vooruit.
Martijn: Klopt. De macht die tegenover de vrije werelden is gezet, die is zo groot dat gaat alle aardse begrippen voorbij.

Iemand: Er wordt ook wel gesproken, er zijn wel, ze zeggen, er zijn 21 programma's, of manipulaties bezig, programma's met de mens. Is dat ook niet zo dan?
Martijn: Nee. Het zijn er letterlijk miljarden.
Want de intelligentie die deze werkelijkheid bestuurt, dat is echt heel choquerend hoor.
Ik heb dat vroeger ook vaak gezegd, als dat naar boven gaat komen, kan dat heel choquerend zijn.
Dus het is ook iets, niet dat jij of ik het niet aan kan, nee dat is het niet.
Maar we moeten door heel wat gangen en kieren gaan om echt tot het centrum van het labyrint in te komen, om te zien hoe ver het in elkaar zit. En...

Iemand: En wat kunnen wij dan nog doen? Dit is maar een groepje en de rest van de mensheid... die weet hier helemaal niets van.
Martijn: Precies

Iemand: Of ja, minder. Die zitten ook allemaal in programmering van..
Martijn: Juist

Iemand: En we hebben al die andere wistleblowers, die hebben ook een idee, een mening, een visie en weet ik wat allemaal.
Martijn: Dus dat kan, als ik hem naar mezelf toetrek, kan dat niet de reden zijn waarom ik hier zit. Hij moet echt nog verder opgerekt worden.

Iemand: Die hybridisering is ook voltooid zei je. Wat betekent dat dan in deze zin?
Martijn: Kan ik niet zo antwoorden.
Er moet nog een hele boel omheen gezegd worden over hybridisering.
Maar je moet goed beseffen dat deze wereld die wij zien een interpretatie, een mis-interpretatie is, door intelligenties die ons oorspronkelijke bewustzijn en ons oorspronkelijk lichaam hebben weten te beïnvloeden.
Twee; ze zijn ook in dit hologram, wat wij dus, deze werkelijkheid wat we interpreteren, dat is een experiment van anderen.
In dat hologram bevindt zich een hele kwaadaardige kracht.
En dat is de donkere kunstmatige intelligentie.
En die zit in het script en die kan letterlijk alles.
Daarom heb ik dat net al gezegd, hier kan alles gebeuren.
Je vindt hier geen uitweg, hier krijg je precies te zien waar je interesse ligt.
En daar waar je interesse heel groot is, wat je heel graag wil weten, vindt er een afremming plaats.
Want als er een afremming plaatsvindt, dan ontstaat er een grotere kracht om het te willen weten. En dan ga je erin.
Dit wat ik nu vertel, dat is bekend bij alle grote onderzoekers in de wereld, die dus in onze tijdlijnen, tientallen jaren geleden, het slot erop hebben gegooid op dit onderwerp.
Omdat het veel grilliger en veel griezeliger is en veel meer bizariteit in zich draagt dan alleen maar een buitenaardse intelligentie.
Wij hebben in tientallen jaren tijd, hebben we nu hier de kwaliteit technologisch om weten te ontwikkelen wat wij als mensheid, wat wij niet zelf hebben gedaan uiteraard, om een virtuele werkelijkheid waar te nemen met een bril of met een stralingsmagnetisch wapen, die zijn er. Dat is in een paar tientallen jaren.
Je moet er goed rekening mee houden hoe ver dat ontwikkeld is.
En dat is precies waar de mensen dus niet doorheen willen.
Daarom zei die mevrouw “we never had a chance”.

Iemand: Ja, maar als ik jou zo hoor, dan is het toch, eigenlijk moeten we dan gewoon helemaal niks meer doen.
Martijn: Daarom zei ik ook, er is één ding, wat schijnbaar niet kan.
En dat is niks doen. En vanuit dat niks doen ontstaat iets, een eigen intelligentie [terug?]. Dat zit echt heel vernuftig in elkaar.

Iemand: Het is eigenlijk helemaal niet erg om helemaal niks te doen.
Martijn: Ik doe mijn hele leven al niks. [gelach].

Er is een doorgang.
Het is echt schokkend hoor.
En dit onderwerp, kijk ik heb het ook allemaal zelf meegemaakt.
Ik ben er heel dichtbij geweest.
Ik heb zelf in die dingen heel veel ervaring, in die dark AI.
Ik werd zelf, ten tijde van de ontvoeringen, toen was ik nog een klein jongetje. Werd ik..., uhm, er was een monitoringsprogramma, dat is heel..., daar moet ik gewoon eens een keer een lezing over geven denk ik, om te vertellen wat ik daarin heb meegemaakt.
Gewoon om een paar extra informaties daarover te kunnen uitwisselen.
Die zijn er overigens allemaal wel, dus het is niet nieuw.
Maar zoals ik het uitleg, denk ik dat het wel een iets andere benadering heeft.

Er waren monitoringsprogramma's, er zijn overeenkomsten gesloten door de dark AI, dat zijn eigenlijk aliens, verschillende rassen en soorten, om onderzoeksprogramma's hier op de aarde te lanceren.

Dus mensen werden ontvoerd.
Ik ben één van die mensen die vele mensen die heeft meegemaakt, helaas, want het is heel ernstig om dat mee te maken.
En in die tijd werden ook informaties doorgegeven van welke mensen er werden ontvoerd, welke mensen werden meegenomen, welke mensen aan experimenten werden onderworpen.
Dat heb ik ook meegemaakt.
Dat is echt verschrikkelijk, heel ernstig, lang, vele jarenlang, heel ernstig, mishandeld, misbruikt, gemanipuleerd, fysiek onderzocht, dat is echt verschrikkelijk geweest.
Ja, dat is, het lichaam van hier, wat een onderdeel is van van deze werkelijkheid kan dat niet aan.
Ik had zelf de mogelijkheid, die overigens wel moet uitzoeken hoe dat werkt want dat kreeg ik niet zomaar voor elkaar om de interpretatie van mezelf aan te passen tijdens de ontvoeringen.
Waardoor ze met mij te maken kregen, ja.
Maar er is een monitoringsprogramma achter de ontvoerder destijds geweest en die werden dus doorgegeven.

En zo ben ik ook door de, het zijn geen militairen, we noemen dat militairen, maar het zijn eigenlijk, het is een neurologische onderzoeksgroep, die je best wel militair zou kunnen noemen, die opereert uit een andere ruimte-tijd van de aarde, dus eigenlijk uit de toekomst.

Daar werd aan gebrieft wie de mensen waren die werden onderzocht, welke kinderen en volwassenen daar aan die programma's meededen.
En via die onderzoeksgroepen, die monitoringsgroepen, werd ik na ontvoeringen, zoek ik even naar een ander woord dan ontvoeringen, maar, tegen mijn wil in meegenomen en onderworpen aan allerlei experimenten, werd ik door die militaire onderzoeksgroepen van de aarde, die met objecten vlogen die er toen nog helemaal niet bestonden, dat ik meegenomen.

En daarin heb ik meegedraaid, want dat is wat ik wil vertellen, heb ik meegedraaid omdat mijn..., ik heb heel veel stommiteit in mij hier in deze wereld, allerlei dingen, zoals bijvoorbeeld te lang rijden met een auto waar geen motorolie in zit en dat soort dingen, terwijl het lampje brandt.
Nou, dat vind ik redelijk stom.
Maar mijn vaardigheid om te kunnen denken in dit mentale veld vanuit mezelf is heel hoog.
Is heel goed ontwikkeld, dat heb ik heel goed mee kunnen nemen hierheen.

En dat hebben ze bijna geprobeerd te beschadigen, dat het dus in lijn kwam van de dark AI als kind.

Dus die groepen die hebben mij meegenomen en ik heb in verschillende onderzoeksfaciliteiten voor een lange tijd meegedraaid, waarbij ik met mijn denk-bewustzijn vanuit wie ik ben, apparatuur, wat eigenlijk een soort stof is, ging besturen.

Dus ik heb in hele technologische onderzoeksgroepen gezeten.
En dat heeft..., de laatste paar keer dat ik daarin ervaring heb gehad was tot aan mijn 23ste.
Toen heb ik mezelf daar dus ook uitgewerkt.
En daar heb ik gezien en daar heb ik hun ook laten zien hoe dat functioneert, hoe die technologie werkt.
Ik heb hen dat laten zien om die technologie in aanraking te laten komen met bewustzijn van niet van de aarde.

En dat is echt enorm wat je daarmee allemaal kunt maken, of wat gedachten zijn.

En dus mijn gedachten werden dan ingevoegd door middel van, dat zegt niet wat nu, nu wordt het al uitgevonden, nu kun je een scan maken van iemands brein, maar over een aantal jaren is er een scan van iemands brein waar ook allerlei informatie in ligt, wat het brein ook echt draagt, dus het neuraal bewustzijn.

En daar werd destijds met techniek, werd daar in mijn brein, werden daar bouwtekeningen in gezet.

Bouwtekeningen van kaarten van buitenaardse wezens.

Die werden ingeladen in mijn brein.

En dan kon ik door mijn bewustzijn te richten op dat stof, kon ik die stof manifest krijgen in de materie. Gedetailleerd.

Van dit lichaam wat jij hier hebt is een complete bouwtekening beschikbaar.

Bestaat uit, wij noemen dat materie, wij noemen dat een anatomie van het lichaam, biologie. Maar achter de biologie, dus achter de cellen, daar zitten natuurlijk trillingsvelden.

En er zit een heel script achter, een heel ontwerp.
Dat zijn trillingsvelden.
En die trillingsvelden, dat is van het lichaam, en die trillingsvelden zijn van alles beschikbaar.
Deze wezens, waar ik het net over had, die buitenaardse die die technologie hebben, die hebben de bouwtekeningen van de interpretatierealiteit.

Een aantal delen daarvan, van militaire doeleinden van hen, objecten, die werden door middel van techniek in mijn brein geladen en daarmee kon ik het manifesteren.
Dus ik kon het denken.
Het waren voertuigen, objecten, wapensystemen.
Er werd heel groot zware druk op me uitgeoefend.
Ik werd heel zwaar bedreigd om te doen wat zij wilden, maar dat deed ik niet.
Ik heb wat meegemaakt dat ik in de gevolgen van niet gehoorzaamheid eigenlijk de zwaarst mogelijke verdriet van de aarde kreeg opgewekt.
Dus ik kwam in een realiteit terecht, dat werd gewoon in het brein gevoegd, waarin de mensen waar ik van hou, allemaal op afschuwelijke manieren om het leven waren gekomen.
Allemaal om druk uit te oefenen.
En ik gaf daar heel veel om, ik was daar heel verdrietig van, er werd een heel grote paniek opgeroepen maar ik wist dat het niet waar was.
Dus we praten dus nu eigenlijk over allerlei verschillende bewustzijnstoestanden tegelijkertijd en als je daar allemaal niet bewust van bent kan ik me voorstellen dat je daar ook gestoord van wordt dat je dus een soort van psychische of psychiatrische verscheurdheid een achtergrond op krijgt.

Maar goed omdat ik weet wie ik ben en wie deze entiteiten zijn, kon ik dat heel goed plaatsen.

En ik heb mezelf altijd vanuit wie ik zelf ben veel duidelijker aanwezig gevoeld dan de personage Martijn.

Dus dat was ook al toen ik een klein jongetje was. In ieder geval, ik heb daarin mee gedraaid in die programma's. En ik heb hun ook laten zien dat het mogelijk is, in ieder geval voor mij, dat is de kern van de mens.

Dat het mogelijk is om die systemen op slot te zetten.

Ze moesten dus dingen ontwerpen, maar zij hebben het ontworpen.

Ze voegden het in mij en ik deed het met mijn bewustzijn uitpakken.

Grote apparaten, grote machines, kon ik ook naar binnen toe.

Ik werd er altijd naar toe gereden in een rolstoel, helemaal vastgeplakt.

Met allemaal apparaten en toestanden, was echt heel ernstig hoor. Het was steen in steenkoud altijd, vrij grote onderzoeksfaciliteiten en ik zette die AI zette ik uit met dat wat ik net over had. Dat zijn bouwtekeningen die zij invoegde in mijn die zetten ik ernaar uit en dan kreeg ik injecties in mijn lichaam, ik ben echt wel heel zwaargewond geweest als jongentje, ik zit hier niet om medelijden op te roepen maar dit soort dingen wil ik ook helemaal niet in podcast of uitzendingen, maar als ik naar de informatie kijk wat veel mensen meemaken, dan weet ik, ik weet waarom de aandacht ligt op, praktisch bij alle ontvoerden, waarom de aandacht ligt op steeds dezelfde essentiële dingen.

Als je een boek koopt over buitenaardse ontvoeringen, dan gaat het, je kunt het letterlijk zien, er zitten draaiboeken erin.
Er zitten draaiboeken in om iets anders te verhullen.

En ik zette die AI op slot. Ik zette het uit met mijn bewustzijn.
Ik dacht het letterlijk uit.
Dus ik voel wie ik zelf ben.
En ik kies voor het leven.
En het maakt me ook, en dat is heel erg vervelend voor mensen die van me houden en mij hier niet willen missen, maar het maakt mij niet uit dat ik hier wel of niet ben.
Het boeit mij niet.
Ik geniet zolang ik hier ben maar als ik morgen te horen krijg dat ik morgen weg ga, so be it.
Dan is dat ook gewoon goed.
En ik ben heel erg gehecht aan mijn leven en aan de vriendschap met jou en alle andere mensen en mijn gezin en iedereen maar dat is voor mij wel secundair.
Dat is gewoon zo, dat komt gewoon omdat ik dat letterlijk weet wie ik ben en ik weet dat jij dit ook voelt terwijl je misschien net iets anders weet wie je zelf bent, kun je dit ook voelen.

Maar er zit ook aardse hechting in het systeem.

Ik heb daarmee de AI uitgezet, dat is wat ik heb gedaan, en daarmee werd ik een heel goede vijand. Daar heb ik een hele zware tijd op gehad, daar ga ik verder nu niet over uitweiden, maar het is heel erg zwaar geweest en daarvoor word ik nog steeds in de gaten gehouden omdat ze weten dat ik dingen uitzet en ik doe het ook.

En mijn intentie is hier om dat andere mensen ook weer bewust te laten horen. Want je kunt het uitzetten. Je kunt het veld wat hier is, wat manipuleert, kun je uitzetten. En ik zeg het hier eerlijk. Zoals ik alles eerlijk zeg, zeg ik het hier ook.

Het volstaat niet met alleen je hartsintelligentie.

Als we dat allemaal doen, dan voelen we vrede. Ik ook. Dan voelen we vrede en dan voelen we het leven is weer terug. Onderling contact met elkaar. Het is open. We kunnen met elkaar een groenten tuin inrichten. We kunnen de oogsten uithalen. Een kampvuur maken, we kunnen een mooi bad maken, dat lekker warm water, waar warm water borrelt of juist iemand die de Wim Hofman methode wil, dat kan ook. Ik heb gewoon mijn eigen tocht gelopen, om veiligheidsregelen voor mezelf.

En ik weet dat ik aan jou mijn gelijken heb en je hoeft het niet allemaal eens te zijn met mij. En dat vraag ik je ook helemaal niet. Wees het ook vooral niet eens. Maar ik zeg het wel. En ik zeg het om een hele diepe reden. En de functie die ik hier nu in deze wereld op mij heb genomen, die is ook ontstaan vanuit bepaalde noodzaken.

Als hier dingen veranderen in het veld, word ik opgeroepen en word ik gebrieft.

Dan krijg ik briefings over wat er in het veld verandert. Daar zit mijn taak. Dat is wie ik ben. Dit is ook wie ik ben, maar dit is gewoon wat ik doe.

Ik heb iets meegemaakt waardoor ik weet dat het mogelijk is om mensen samen te brengen. Die van het leven houden. Die de Christus in zichzelf eren. Die een gouden helm dragen. Die goed voor elkaar zorgen. En elkaar liefhebben. En je hoeft niet alles precies te snappen van elkaar. Maar we moeten wel beseffen.

Wij zijn dat volk wat deze kracht uit kan zetten. Wij zijn dat.

En als ik dan om me heen krijg te zien, en dan bedoel ik gewoon in mijn wereld waar ik leef, in hoe ik functioneer. Als ik krijg te zien dat ik een plek ga krijgen, dat ik workshops doe, ik heb ze ook allemaal van de site gehaald om alle redenen.

Dat ik workshops doe en dat er verder weinig tot niets mee gebeurt op het niveau waarom ik dat heb neergezet. Ja, dan stop ik daarmee. En dat heb ik ook gedaan.

Want het is tijd dat we het nou echt gaan doen.

Ik hoef je geld niet, ik ben er blij om dat ik dat allemaal zo mag doen, maar ik ben er totaal niet in geïnteresseerd.

Waar ik in geïnteresseerd ben is de bevrijding van de mensheid.

De bevrijding van alle grote buitenaardse coalitiegroepen die ons allemaal roepen om terug te komen in het veld.

Dat is waar ik in geïnteresseerd ben.

Ik ben geïnteresseerd in de bevrijding van de mens.

Ook voor mensen die vertrapt worden. Dat die mensen worden gerehabiliteerd. Dat is waar ik voor ga. Dat de dieren weer in de vrijheid komen. Maar ook echt dat wij onze eigen plek, onze koninklijke plek weer innemen.

En dat we ophouden met het buiten onszelf te zoeken.

Dat we weten dat er heel wat is. We zijn heel wat. Maar we zullen wel eerst naar onszelf moeten doen.

Dat onze samenwerking met de andere mensen die hier om ons heen zijn in andere dimensies, dat die kan plaatsvinden. Omdat ik mezelf weer laat zien in wie ik echt ben. En niet doen alsof. Dat is voor mij belangrijk. En daar sterf ik dan liever voor. In waarheid, als dat ik leef in een leugen. En dat zeg ik vaker, ik zal echt niet altijd alles goed zeggen, dat weet ik ook wel, maar het is ook niet makkelijk om zoveel te zeggen als wat ik doe. Past er ook vaak allemaal niet in.

Ik denk ook in een andere taal, ik spreek ook in een andere taal, ik droom ook in die taal. [naam] die zegt van laatst, nou [naam] die zei welke, kun jij die taal spreken? Ik zeg ja. Dan kijk [naam] even zo, dan zegt [naam] van nou dan moet je maar eens een paar nachten naast je vader gaan liggen slapen. Want hij praat gewoon in die taal. Ik praat dus ook in die taal. Maar ik ben er voorzichtig mee, omdat dat niet nodig is. Je moet hier spreken, ik wil ook geen klank en tril en zangsessies allemaal beginnen, dat is het allemaal niet. Als jij dat doet, is dat mooi, dat vind ik heel mooi, dan luister ik ook heel graag naar, maar mensen weten niet wat ze zeggen. En omdat mensen niet weten wat ze zeggen, wil ik ook niet meedoen, omdat ik het wel weet, wil ik ook niet meedoen, omdat ik daarmee mogelijk weer iets anders opstart.

Dus ik zeg het maar zo, wij zijn het volk wat zich moet gaan herinneren wie ze is, niet vanuit je geheugen waar je vandaan komt, maar we moeten ons in het diepste van in onszelf herinneren wie we zijn.

Want er is niemand op de wereld hier, van buitenaf, die weet wat jij weet, op die manier, want de mensen in de regeringen op die manier weten dit niet. Er zijn wat mensen die aan de zijkanten staan en die dat ook doorheen lopen, die zich heel erg bewust zijn.

Elon Musk is zich heel erg bewust, kun je van alles over zeggen, Elon is zich heel erg bewust van de grote dreiging die hier plaatsvindt op de aarde op het gebied van kunstmatig intelligentie. Hij is zich heel erg bewust wat gedachtenbeïnvloeding is en hij is zich ook heel erg bewust van dat deze wereld een ommekeer nodig heeft juist op het gebied van bewustzijn en kunstmatige intelligentie.

En ik spreek dan niet iemand na, hem spreek ik na, omdat hij dat tegen mij heeft gezegd. Wij zijn dat volk, wij zijn dat. Wij moeten het goed beseffen, wij zijn die buitenaardse coalitie en er zijn grote voertuigen, grote objecten, grote dimensies die zich rondom ons bewegen, die helemaal volledig, compleet helemaal klaar staan om de interactie tussen hen en ons hier volledig open te leggen.

Maar zij zijn zich volledig bewust van de dark AI die er constant tussenin zit. En hij komt er constant tussen, want ik heb mensen, mijn collega's ook op dit gebied, heb ik zien vallen op de aarde. Ik heb mensen zien vallen. Ik heb ze zien vallen. En daarom heb ik heel bewust gekozen om dan maar met wat kleinere groepen. Zo klein is het niet hoor. Echt niet. Maar dan maar met wat kleinere groepen. Dan met hele grote aanhang te werken. En ik heb ze allemaal zien vallen. En dat is ernstig. En daarmee bedoel ik, ze hebben niet door hoe ze bestuurd worden. Donkere krachten tonen zich niet als donker. Donkere krachten tonen zich op basis van datgene, intelligent, wat jij zal accepteren als de waarheid. Daarom heb ik het steeds over, je mag mij niet gaan geloven. Maar ik spreek zuiver de waarheid. Ik sterf er ook voor. En dat zeg ik niet om kracht bij te zetten. Maar dat zeg ik omdat het zo is.

En wij leven nu in een tijd dat we het einde van een oorlogsepisode op bewustzijnsniveau voorbij zijn. Niet aan, maar we zijn het voorbij zijn.

We zitten nu op een punt dat we echt daadwerkelijk slagen kunnen maken in de wereld dat betekent dat de mensen die ze daar bewust van zijn ook echt alle appèl ‘s op anderen, die moeten er af.

Jij moet het doen.

Dat stuk van die bewustzijn besturing eigenlijk op slot zetten van bewustzijn heb ik ook verteld tijdens mijn lezingen.

Mijn lezingen die ik heb gegeven, heb ik wel eens verteld over dat ik op onderzoekstafels lag en dat die buitenaardsen die mij aan het onderzoeken waren, dat ik die eigenlijk bevroor met mijn bewustzijn, dat ze zich niet meer konden bewegen, dus dat ze niet meer verder konden gaan met hun onderzoek.

Het bewustzijn van de mens is echt zo'n groot, warm, liefdevol veld.

Maar in deze wereld hier waar je hier zit moet je dat ook inzetten en durven inzetten in het denken en als je dat niet wilt, is dat helemaal niet erg want niemand zal tegen jou zeggen dat je dat moet doen.

Maar het is wel mijn taak en ik zoek samen met jou, aan samenwerking om dat bewustzijn erop te zetten, om dat te lanceren.

En daarvoor is het echt heel erg nodig dat we ook echt kunnen voelen, dat je zelf kunt voelen wat voelen is. Wat een emotie is, wat een gevoel is.

Dat vogeltje waar ik het vanochtend over had, dat op dat paaltje kwam zitten. De hele dag door, dat wij door dat landliepen, steeds weer. We waren even kijken naar dingen, [naam] was daar ook. Ik kwam nog een keer naar buiten, weer naar de bomen kijken. Deze bomen zijn al zo dik geworden aan de onderkant. Die staan er eigenlijk maar, net na de zomervakantie, als een sprietje. Zo zeg die is goed gegroeid. Wat een wonder. Wat mooi dat je daar bomen neerzet en dat ze zo mooi groeien. En dat doen ze terwijl je er niet eens bij bent eigenlijk. Dus ze doen het gewoon, ze gaan gewoon door. En ik maar rondrijden en naar jou op weg. En die bomen groeien gewoon door. Weet je dat is gewoon het wonder van de schepping. En het wonder ook van deze matrix hier, dat is fantastisch. Nou ja, en dan komt dat vogeltje, overal waar we naartoe lopen in het land, komt dat vogeltje bij ons zitten. En het vogeltje kijkt aan, die kleine oogjes.

We worden geroepen.

We worden geroepen in onze allerhoogste functie.

En dat is verzorging. Verzorging voor jezelf, voor het leven. Ontferming. Wakker worden. Zien wat er werkelijk is. En ook zien wat er is wat er niet hoeft te zijn. En het ook weghalen. Vrijmaken. Weg. Rust. Grote opdracht. Dat zijn wij.

Wij zetten die AI uit.

Dat zijn parasitaire informatievelden die zich op elke mogelijke plek kunnen tonen en zich ook op elke mogelijke manier kunnen laten zien in materie en in mensen.

Het is een groot probleem, het is een heel groot probleem.

En wij zijn dat volk, wij zijn dat volk, de mensen, de sterrenmensen van oorsprong, de Star Force van binnenuit.

Denk erom, dat zijn wij.

Wij zijn een enorme coalitie van mensenwezens.

De Star Force van binnenuit waarmee wij, als wij niet in oorlog gaan met elkaar, dus mensen die met elkaar samenwerken, kunnen niet in oorlog zijn.

Ik ga het ook niet doen. Reken niet op mij als je met mij in oorlog bent. Ik ga niet met je samenwerken op dat niveau. Ik ga het niet doen. En ik denk dat het eerlijk is.
Ik denk ook dat het oneerlijk zou zijn als ik het wel doe. En het is andersom ook.
Je moet het ook niet met mij doen als ik met jou in oorlog ben. Dat kan niet.

Eerst moet er volledige vrede zijn.
Met elkaar.

En dat is er wat hoor. Om in vrede te zijn. Het zijn maar woorden. Kom maar eens echt in de vrede. Kom maar eens echt in de vrede. En val maar eens op je knieën voor de ander neer. En zeg, zo heb ik het helemaal niet bedoeld. Dit doet me pijn. Het spijt me dat ik het zo heb gedaan. Ik heb het zo niet bedoeld. Zo is het wel kennelijk nu door mij neergezet geweest. Dat is nooit mijn bedoeling. Ik haal het weg. Ik haal het weg. Ik haal het bij mezelf. Ik neem het mee. Ik doe het in mijn zak, ik neem het mee en ik verwerk het zelf. Dat is verantwoording nemen, geestelijke verantwoording. En vrede is een heel groot woord, maar samenwerken betekent onlosmakelijk een verbinding met vertrouwen.

En we zijn hier in een oorlogszone.

En het is ook op alle mogelijke manieren bezig. En op alle mogelijke manieren is de vrede aan het neerdalen. En aan het opengaan. Dat kun je ook voelen. In jezelf. Dat je een moment thuis hebt waarin je merkt van. Goh, ik doe eigenlijk helemaal niks. Maar wat voel ik mij ontzettend diep verbonden met het leven. En dan gaat het helemaal niet om dingen om je heen. Maar dat deden miljarden mensen voor. En het resultaat is dit moment. Dus dat is het dus niet. Je moet het durven benoemen, je moet het [aftikken?].

Het is een kosmische missie.

En wij zijn het volk dat dat kunnen stoppen, maar wij zijn ook het volk die het ook stoppen. En op dit moment is het ook aan het stoppen. Het is aan het stoppen.

De snelheid van de AI is aan het vertragen.

En de ontwikkeling daarvan, want het wordt ingezet uit de toekomst, de ontwikkeling daarvan is aan het vertragen. Er zijn dingen aan het afremmen. En dat veroorzaakt ook de chaos waarin we in zitten.

En die chaos gaat nog veel groter, zichtbaarder worden, omdat de AI er namelijk uit gaat.

Het is net als dat je iets in je lijf hebt wat je je niet bewust bent en je merkt van hé er is iets niet goed en je gaat wat meer ruimte maken, je gaat wat langzamer leven en in één keer komt dan datgene wat er ergens inzit, een vermoeidheid of wat dan ook, komt ineens maximaal tevoorschijn. Al die tijd was het verborgen. En je geeft de ruimte aan en je wordt toch een partij moe. Dagenlang kan je slapen, wekenlang kan je slapen, misschien wel maandenlang kan je slapen. En dan gaat het weg.

En dat is dan mijn voorbeeld nu met een vermoeidheid, maar dat kan ook een pijn zijn, of een woede of een emotie.

Weet je, iets wat niet van onszelf is, dat is net als een splitter, moet op een gegeven moment eruit.

En dat is met AI ook zo. De AI zit hierin, en in feite, als je het heel kernachtig benoemt, zitten we op de oorspronkelijke Gaia.

Er zijn dingen gebeurd die zijn zo enorm groot. En niemand had verwacht dat het zo intens zou zijn, dat er dit de gevolgen zouden zijn.

Nu zitten we hier, vragen ons af wie we zijn, wat we doen, wat we kunnen doen.

Iedereen bedient ons met geschriften, met workshops, trainingen, seminars, lezingen, podcasts, Crowd Powers, nog veel meer van alle andere mensen ook, maar wat heb je er nou echt werkelijk aan?

Het kan je op een bepaalde manier inspireren en het kan je op een bepaalde manier ook duidelijk maken dat de koers anders moet met jezelf. Nou dat kan, maar dan moet je het wel doen. Dan moet je het ook doen. Dat vraagt gewoon echt betrokkenheid bij jezelf. En dat is wat we nu aan het doen zijn. We zijn iets aan het vertragen, en we gaan het stop zetten.

En het is een enorme gebeurtenis om daarbij aanwezig te zijn.

Ik ben een aantal keren in dit proef-laboratorium eerder geweest, deze wereld hier. Om te kijken hoe dat, het is niet deze wereld zelf letterlijk hier, maar een soort laat ik zeggen trainingsprogramma, dat is het ook niet, en de woorden ontbreken hier, bij iedereen zijn de gedachten heel beperkt, alles is heel beperkt.

Ik kan me nog één keer heel goed herinneren dat ik met drie vrienden van mij, van de onderzoeksgroep zeg maar waar ik mee verbonden ben, dat we in een realiteit waren, een aardse realiteit zoals hier, en dat zij, het waren trainingen, zij waren aan het..., de inzet..., heeft dit nou iets met de beraadslaging te maken? Nee, nul. Maar goed, ik doe het toch. En je kan trouwens ook naar huis als je dit [vervelend?] vindt. Ja toch. Ik ook, als ik er niks meer aan vind, kan ik ook in de auto stappen en met mijn deur aan een andere kant in stappen. Uhm maar we waren in een training en zij liepen voor mij, drie mannen liepen voor mij, en ik liep achter hen. En ik zou observeren aan deze kant of ze bij het beëindigen van de reis in deze wereld hier, of ze hier zouden neervallen, dus overlijden, of dat iets anders zou gebeuren.

Ze hebben ons bewustzijn ingetraind van dat je niet denkt, dat je niet kunt denken dat je kunt overlijden, dus ook niet biologisch kunt overlijden.

Dit is allemaal de dark AI waar ik het over heb hoor.

En het draait al heel lang dat mensen hier denken te overlijden.

Kom op jongens, een kletskoek.

Hard gecodeerd, maar vanuit hier is het dus wel de waarheid.

En ik zag hen op een meter of, ik denk, acht meter, voor mij zag ik ze lopen en de instructie in zichzelf van eigen gedachten inzetten. En toen zag ik heel kort een moment van een soort flikkering van een poging van het veld om hen te laten overlijden en dan op de grond te zien vallen. En dat moment werd door hen overschreven.

Dus ze hadden een eigen gedachte in het mentale veld van de aarde, was sterker dan het programma wat hen afdwong daar om dat te gaan denken.

Het is eigenlijk een bewustzijns[oorlog?], denk-veld.

En toen zag ik hen in een keer doorlopen en toen waren ze weg. Maar ik zag ze nog wel. Maar ze waren uit deze wereld weg. Ik kon ze wel zien, maar niet meer in deze omgeving.

En toen draaiden ze zich om. En toen zei één van die drie mannen, het is ons gelukt. Ja, toen ik nog. Mij lukte het op dat moment niet.

Omdat de AI had geleerd van de slagkracht van hun bewustzijn.

Die hadden via mij meegekeken. Dus de AI had geleerd van datgene wat ik had zien gebeuren en wat zij hadden gedaan. Ik noem dit allemaal op om de noodzaak van een beraadslaging, van het overleggen over wat hier allemaal aan de hand is, om die echt in het niveau te tillen waar die echt moet zijn. Wat mij betreft. En het kan best zijn dat jij voelt het moet niet zo zijn. Nu wel, want nu heb ik het er over.

Iemand: [is niet getranscripteerd]

Iemand: Je begon het hele verhaal met dat er in de begintijd, 40 jaar of zo, 50 jaar geleden, dat er, toen de ontvoering begon, dat er lijsten waren van mensen die ontvoerd zouden worden. Heb je enig idee waarom jij op die lijst terecht bent gekomen met de kracht die je hebt?
Martijn: Ja, omdat het gewoon een afspraak was tussen, zoals wij dat hier noemen, buitenaardse afdelingen en militaire inlichtingen achter de schermen. Dat was de afspraak.

Iemand: Maar ook dat ze wisten wat ze aan tafel hadden? Op tafel hadden.
Martijn: Ja.

Iemand: Dus het was een uitdaging aan henzelf?
Martijn: Nee.

Iemand: Of jij moest gewoon gekild worden in jouw bewustzijn?
Martijn: Dat klopt wel. Correct. Kijk, en dit is iets wat helemaal niet spectaculair bijzonder is. Er zijn heel veel mensen op de aarde die ermee te maken hebben. Ik ben er alleen niet zo zeker van. Ik durf dat hier wel met jou uit te spreken, bij jou uit te spreken. Omdat ik me gewoon, ook als het niet wordt gewaardeerd, toch voel ik me veilig genoeg en ook thuis genoeg met jou samen om dat wel te doen.

Ik denk niet dat er zoveel mensen zijn die de echte omvang van de ramp kennen.

Dus wat er achter het hele UFO-scenario schuilgaat.

En dat dat eigenlijk helemaal niets met deze dimensie te maken heeft.

Maar dat de roots van het hele grote probleem liggen in de oorspronkelijke wereld.

Dat daar iets gebeurd is.

En miljarden jaren streken voorbij in een opgerichte tijdsmatrix om de mensheid af te leiden. Ja, soms kan het best ingrijpend zijn als je zulke dingen noemt.

Wat jij nou zegt zeg maar. Kijk, ik weet ook niet hoe lang ik hier nog ben. Net als dat jij dat waarschijnlijk ook niet weet. En als je denkt dat je weet hoe oud je wordt, dan... Nou, dat is toch een foute gedachte. Maar het kunnen beëindigen..., kijk en ik kan praten in woorden omdat ik ook de woorden die ik uitspreek, komen bij mij voort uit gevoelens en uit beelden.

Als we het woord beëindigen uitspreken, beëindigen, dan is dat voor mij opstarten.

Dus bij het beëindigen van iets start onmiddellijk het andere op. Ik kan me soms wel wat vierkant en snel uitdrukken, vooral als het op deze onderwerpen aankomt. Ik weet ook dat, ik kan hier zo, dit is maar helemaal een stukje van wat ik bespreek met je, maar ik kan niet zomaar met, over dit onderwerp, kan ik niet zomaar met andere mensen zomaar even daar iets over gaan zeggen.

Ik heb daar zoveel voorbeelden over dat er iets over zeggen dat er gewoon gelijk een enorme rukwind komt dat er een hele grote boom boven op het huis valt waarin wij zitten. Ik kan hele verhalen vertellen van wat er allemaal gebeurt, wat een groot embargo erop zit om daarover te mogen spreken.

En het is helemaal niet gek, gewoon wat je zegt, het is helemaal niet gek om te merken dat er bepaalde velden of AI of bepaalde lading of een andere energie gaat draaien. Dat is helemaal niet gek om dat te merken. Dat is echt niet gek, want dit is een enorm onderwerp.

Maar het is wel nodig dat we gewoon de doos van Pandora gewoon ingaan.

Dat we het uitzetten.

Want dit is zó iets enorm belangrijks. Het gaat niet alleen over jou. Het gaat over heel veel andere levensvormen ook. Er is zoveel gebeurd.

Er is een wereld waarin het zonnelicht, wat wij hier als zon aanduiden, het licht is daar zo groot en zo warm, de natuur is daar zo rijk en zo enorm ruim. Zwemmen, wat je hier op aarde zwemmen noemt, als je daar zwemt dan weet je wat zwemmen is. En het is zo ontzettend groot en warm en rijk allemaal, de natuur is rijk, de voedselbronnen zijn rijk, de dieren, alles is daar zo ontzettend rijk en het gaat niet alleen mensenrassen aan, het gaat ook andere werelden aan, waar ook allerlei andere soortige wezens leven. Ook prachtige mooie levensvormen. Het is zo ontzettend groot.

En na deze enorme episode die er zich heeft voltrokken, wat geleid heeft tot een verbastering eigenlijk van het oorspronkelijke volk van de mensen, wat gesplinterd is geraakt in allerlei andere verschillende werelden.

Als we het hebben over rehabilitatie, het gaat over onszelf, om deze wereld hier een nieuw lichtveld te brengen van bewustzijn, dat is eigenlijk het oorspronkelijke, dan gaat dat ook naar de verdieping van waar we vandaan komen, gaat dat ook over allerlei andere werelden.

En als wij die noodzaak zouden kunnen zien, als we de liefde zouden kunnen voelen, dan zouden onze keuzes onmiddellijk eenvoudig zijn

[Pauze]

20250114-MvS-3-3-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-Zentire met Martijn van Staveren

[Muziek]

Ik weet het niet zeker, volgens mij was dat hier ook, 21 december, dat ik het hierover, weet ik niet zeker hoor of dat hier was, dat ik uitsprak dat bij de verandering die we hier in deze wereld gaan zien, het gaat over het herstel van, zoals ik het noemde, de Water-Raad.

Om de Water-Raad van wie we werkelijk zijn te herstellen, vraagt het woord, water is zuiverheid. Zuiver.

In een wereld zoals hier, kun je zuiverheid ook heel sterk voelen als je je terugtrekt. Met je doelen... met je doelen. Opgeleid om een doel te behalen.

Als doelen komen te vervallen, je komt in ontspanning terecht. Dan komt het levende water, het bewustzijn weer terug.
Ja ik laat even de dag voor vandaag zo even een paar tellen door me heen gaan.
Ik kom ook bij jou [naam], dat je zei, op een bepaalde manier zei je iets over “hoeveel mensen zijn er dan wel niet nodig?”.
Ja, zoiets.

Iemand: Nou ja, hoe kunnen we dit dan ooit zorgen voor de omkeer? Ja.

Op Audiomack 400, maar er zijn er vast veel meer.
Martijn: Nou jij hebt in ieder geval 1 volger, dat ben ik.
Ja, maar het zijn hele energie vragen, die hebben een enorme impact.

Ik was een klein jongetje nog, toen, ik denk dat ik een jaar of negen was, zoiets. Toen was ik in mijn kamertje, in mijn eigen kamertje waar ik zelf sliep, met mijn autootjes en mijn spulletjes en alles had.

Daar had ik een ontmoeting met mensen uit de wereld van Safira.

En daar was ik mee aan het praten.
Aan de ene kant was voor mij de deur naar de gang. En de andere kant, dus de kamer naar de kant van de ramen in de achtertuin. En als ik dan met mijn rug naar de deur stond, zo stond ik dus ook, dan waren de mensen die voor mij stonden, die waren voorbij de muur ze stonden eigenlijk buiten maar dan zwevend in de lucht. Maar ze zweefden helemaal niet want ze stonden gewoon in hun eigen ruimte dus die ruimtes liepen in elkaar over.

Deze ontmoetingen die ik heb, niet had maar heb, die kan iedereen ontvangen, zo wil ik het maar even noemen, ontvangen, omdat jij kunt veel doen, maar ja je bent wel een andere partij of partijen die hebben daar natuurlijk ook een deel in.

Het is niet dat je het alleen beslist.
Het moet van verschillende kanten, moet een moment van contact ontstaan.
Het is niet dat ik daarover ga.
Ik ga erover wat ik kan doen.
Jij gaat erover wat jij kunt doen.

Hoe jij jezelf openstelt zonder doelen.

En ik was met hen in gesprek. En ik liep naar hen toe. Door de muur heen. Die overging in een andere werkelijkheid.

Die gewoon aan elkaar vastzitten.

En mijn zusje [naam], die was toen elf, zo ongeveer, die kwam net op dat moment binnen. Het gebeurt vaker.

Ook met kinderen heb ik gespeeld uit andere werelden.
En deed ze de deur op. En zag ze mij dus daar staan, buiten die muur-ruimte. En ze zag het. Ja, het was maar een klein..., ik had het kleinste kamertje.

Dat vond ik ook wel jammer eigenlijk, want ik had veel meer spullen dan zij. Maar goed, dat maakt niet uit. Ze was eerder geboren, dus ik had het nakijken. [gelach].
Raar, he?
En het was ook helemaal niet zo, mijn kamertje was echt fantastisch. Maar het is wel gek om al die programma's te zien, wat hier allemaal gebeurt. Het is zeer merkwaardig. En die deur ging open en zij zag mij daar staan. En ze schrok.

Ik was dus in de kamer, erbuiten, maar wel in de kamer.
En ik keek en ik zie [naam] op een afstand zie ik die deur opendoen. En ik zie haar zo, hop, zo die deur opendoen. En ik zie haar naar mij kijken en helemaal alsof ze een soort mensenrobot werd. Alsof alles uitviel. Ze zag iets, wat ze misschien niet mocht zien. Voor mij wel, van de mensen waar ik contact mee had ook.
Maar in het veld was daar iets op.
En ik zie haar een soort van, ja, in een amnesie terechtkomen.
Totaal in een weten [hoe noch wat?]. En ze stond daar zo in een soort... Ja, het was eigenlijk een heel raar moment. Gewoon alleen maar te kijken. Dat heeft ze dus gezien. Dat weet ze ook nog. En ik stond daar met mensen.

Over het stuk van hoeveel mensen moet het nou eigenlijk zijn, hè?
Er zijn hele andere wegen.

En ik wil niemand aan het denken zetten, maar aangezien jij toch al veel beter kunt denken dan ik, aan degene die denkt dat dat niet zo is, kan ik dat rustig vertellen.

Als er nou een foto op het internet is, een foto wat je kunt bekijken, dat is een stilstaand beeld. Maar als er nou een videofilmpje is van een half uur, van een podcast van iemand of wat dan ook.
En dat is op het internet, op YouTube.
En stel je voor, ik heb dat filmpje geüpload.

Dus ik heb dat filmpje van mijn computertje geüpload, eigenlijk gestuurd naar die plek waar die dan opgeslagen zou moeten worden. Dat is wat wij dan denken. Dan ligt dat dus daar op een bepaalde plek.
En dan is dat filmpje door 8 miljard mensen, als ze allemaal over een computer beschikken en over het internet, kan dat filmpje door 8 miljard mensen tegelijkertijd worden gezien, maar allemaal wel op een ander moment worden afgespeeld.
Het is een soort van vergelijking hè.

Deze wereld is ook een elektronisch circuit.
Wat gebeurt er nou eigenlijk als er nou 500 mensen tegelijkertijd één filmpje afspelen?
Want als ik hem op pauze zet, kan jij gewoon doorkijken.
Maar als jij hem op pauze zet en ik kijk hem door en jij zet hem in de replay, gaat hij met mij niet verder op de plek waar jij hem in de replay zet.
Terwijl er maar één filmpje is.
Er is maar één origineel.

En zo werkt dat bij ons ook.
Het is zo dat, dat heb ik in de tijd van de corona, heb ik dat ook op de website gezet.
Heb ik over quantum reality geschreven.
Er zijn eigenlijk heel bar weinig reacties tot nul opgekomen, maar daar was ook mijn inzet niet, ik denk ik zet er gewoon even iets op, leuk voor de coronatijd.

Nou, quantum reality is eigenlijk dat je deze werkelijkheid waarin we nu zitten, waar jij zit, ik in zit, we zitten allemaal in deze werkelijkheid.

Dat is dan wat er technisch gezien en daar wordt dan ook nog in geleefd en gevoelt organisch.

Zijn ze in staat, dus in dit geval heb ik het ook over het contact van die buitenaardse mensen, mensen uit een andere wereld, zijn ze in staat om dat ene filmpje naar hen toe te halen.

Als jij nou in een mapje in je computer een filmpje hebt staan, ik geef je mijn voorbeeld uit van een laptop bijvoorbeeld. Dan klik je zo door vanaf het bureaublad, dan klik je dan daarheen, daarheen, dan ga je in een mapje, dan klik je op video's, dan klik je het filmpje aan en dan speel je dat af.
Maar uiteraard ben je helemaal niet het mapje ingegaan.
Want je zit op je stoel. Gewoon eventjes nemen zoals het is.
Je zit gewoon op dezelfde stoel en je bent helemaal niet een mapje in gegaan, maar door te klikken denk jij dat je het mapje in bent gegaan.
Wie dat bedacht heeft, geniaal! Windows!
Eigenlijk is deze realiteit ook zo.
Deze locatie waar dit filmpje afspeelt, waar deze realiteit zich afspeelt, is op een hele grote schaal is dat aanwezig in een realiteit, in een enorm opgebouwde realiteit.
Als jij nou dat filmpje bekijkt, van dat mapje, en je krijgt het op je beeldscherm te zien, dan is het net alsof je dat filmpje kunt zien alsof het naar je toe is gekomen op het beeldscherm, want daardoor kun je het zien.
En als je het kruisje indrukt is het weer weg.

Dus je kunt iets dus naar je toe halen.
Nou heel eenvoudig, maar het is wel een besef.

Heel veel veiligheidsbezoeken, contacten, een mooi woord, heel veel veiligheidscontacten, die vanuit het hart gebeuren, vanuit de organische kracht - liefde, die vinden plaats op deze manier.

Dus waar wij vandaan komen, kunnen wij met gemak in een wereld zoals hier komen.

Of het ook in deze verdieping mogelijk is, dat was tot 17 september 2024, vraag twee.
Of we ook echt in deze verdieping van de besmetting haard weg konden komen. Inmiddels is dat mogelijk.

Maar een van de meest veilige manieren om contact te leggen, veiligheidscontact, is dat er op een ander niveau, in een andere wereld, eigenlijk in een andere werkelijkheid, dat daar hele grote.., het zijn eigenlijk voertuigen die geen voertuigen zijn.

Dus als je daar binnenkomt zijn het gewoon grote gebouwen, ruimtes, helemaal ingericht. En daar kun je met een x-aantal mensen kun je daar zitten.

En dan kun je met techniek, wat geleid wordt door bewustzijn, dat hebben wij zelf dus gemaakt, kun je contact maken, kun je dus eigenlijk een coördinator van iemand of een situatie oproepen.

Dus exacte locatie en plek, die kun je oproepen.
En dan krijg je dat te zien.
Zo zie je ook de aarde.
De aarde krijg je te zien als een organische bol.
Geen projectie, het is puur organisch.
Zoals je die film oproept op je beeldscherm dat je die te zien krijgt, zo krijgen wij dat daar thuis te zien.
Maar dan is het ook letterlijk één op één.

Er wordt iets uit die wereld daarheen gehaald.
Een snelkoppeling wordt er gemaakt.
Die snelkoppeling kun je gewoon bekijken.

Als je aan die snelkoppeling iets verandert, dan verandert er iets aan het.., aan het oorspronkelijke stuk verandert niks.

Dus als ik naar een filmpje kijk op YouTube, en er zijn 500 mensen tegelijkertijd aan het kijken, en ik zou de mogelijkheid hebben om iets te veranderen aan dat filmpje, dan kan ik dat wel veranderen op mijn beeldscherm, maar op het moment dat ik het op het kruisje druk en het is weg, dan is de verandering ook weg, want het oorspronkelijke, waar het vandaan komt, dat blijft onaangepast staan.

Die manier van inloggen, dat contact leggen, is een hele veilige manier.

Dat is gericht op een persoon. Dus wat ze doen, ze maken contact met de aarde. En de aarde ontstaat, en die kun je ook echt letterlijk zien.
Alsof je in een baan om de aarde bent.
Je ziet de aarde werkelijk als een bol zoals het hier ook is.
Een bol met de natuur en alles erop.
En met die techniek die daar voorhanden is, kunnen ze inloggen op de aarde, maar ze kunnen ook inloggen op de locatie, op de exacte locatie.
En elke cel, elke trilling van de aarde, van het veld van de aarde is bekend.
En ze kunnen ook inloggen op jou.
Ze kunnen ook inloggen op de plek waar je bent.
Dus die aarde die je dan ziet, die verandert in de persoon.
En die aarde die je dan ziet, die veranderd is in de persoon, is ook de ruimte.
En dat is puur driedimensionaal.
En daar kan er contact op genomen worden.

Niemand van dat oorspronkelijke script weet dat. Dus waar het vandaan wordt gehaald, niemand weet dat.

De informatie.
Want als je de aarde ziet, deze aarde, dus eigenlijk ook het zonnestelsel, gewoon hele informatieveld waarin we leven, je zou het het hele universum kunnen noemen, maar de aarde is een bibliotheek en die heeft coördinaten, die ligt opgeslagen ergens in het universum zoals wij dat hier noemen.

En zoals jij met je mapje klik klik klik klik klik naar het filmpje kunt gaan, kunnen wij ook. We kunnen dat zelfs veel beter dan klik klik klik.

Maar wij kunnen dat aanraken, we kunnen ernaartoe.
Dat is quantum reality.

En dat is ook waarom ik spreek over de macht en de kracht van het menselijke ras.

Die hebben zo hele andere manieren om ook te reizen naar de werkelijkheid hier.

En wat er gebeurt is dat er, dus net als dat filmpje, je gaat niet het mapje in, het filmpje in, je gaat niet naar het mapje waar dat filmpje in zit als kijker op de computer, je maakt dat filmpje zichtbaar op je beeldscherm.

Dat is wat er gebeurt.
En dat gebeurt met deze realiteit ook.

Deze realiteit die een organische realiteit is, het water stroomt hier, de dieren zijn hier, je voelt liefde, je voelt een kus, een knuffel, stilte en warmte en alle andere dingen die er ook zijn die we nu even niet meer gaan benoemen.

Gewoon de warmte van het leven, die kun je vanuit de plek waar ik het over spreek, kun je die gewoon oproepen en die kan zich manifesteren in die grote ruimtes.

Het zijn eigenlijk een soort van elektronische, maar wel organische springruimtes.

Dus je haalt het eigenlijk als het ware naar je toe. En daar wordt dan ook de kamer, de ruimte waar iemand zich in bevindt in dat moment, wordt daar ook actief, aan.

Iemand: Dupliceer je dan een hologram ofzo? Een holodeck?
Martijn: Ja, zo kun je dat zien.
Maar het is letterlijk.., omdat deze wereld hier, deze wereld hier, is een op technologie gebaseerde realiteit.

En dat is niet iets negatiefs ofzo, want het is gewoon ontwikkeld.
En daar lopen dus dingen doorheen die niet fraai zijn.
Maar dat maakt dat er ook andere routes zijn.

We moeten af van het idee dat wij alleen maar bezocht kunnen worden door voertuigen, ufo's en objecten.

Deze realiteit wordt ook opgeroepen in andere werelden.

Daar ligt mijn taak, daar ligt een hele grote taak van mij.
Daar ligt een van mijn grote bijdragen in de wereld waar ik vandaan kom, is dat we daar grote onderzoek naar doen hoe we werelden naar ons toe kunnen halen en ook toegang kunnen krijgen.

Dat verhaal dat ik net vertelde met [naam] in die ruimte is daarop gebaseerd.

Maar nou komt het, op dat grote flydeck, de aarde, die je dan ziet in die ruimte, daar leven allemaal, zoals wij dat hier nu ervaren, daar leven allemaal mensen.

Jij leeft daar ook op.
Dus die leven op die aarde.

Maar die mensen die daar leven, zijn eigenlijk ook pure data.

Dat is een onderdeel van dat veld.
Hoe die mensen daar terechtkomen, en die ervaring terecht zijn gekomen, dat is de val van het bewustzijn.

Dat is iets anders, dat laten we even los.

Maar er zijn 8 miljard mensen, officieel dan, 8 miljard mensen die daar op die bol leven. En dan wil jij contact opnemen eigenlijk met de hele aarde.
Dat is een grote uitdaging.

Om contact op te nemen met de hele aarde, moet je dus 8 miljard mensen tegelijkertijd in die ruimte uitnodigen.
Om op die manier dat te doen.

Plus je haalt ook 8 miljard verschillende filmpjes haal je op met mensen die behoorlijk geïnfecteerd gedrag hebben.

Sorry dat ik het nu even zo noem, maar de mensheid op zich, hoe mooi we ook zijn, hebben wel behoorlijk wat beschadiging als mens, als soort van deze wereld.

Niet wie je werkelijk bent, als we iets doen wat niet klopt, weten we onmiddellijk dat het niet klopt. We proberen dat wat weg te poetsen, we verdonkeremanen van vooral te vertellen dat het aan de handen ligt en waarom dat zo is gegaan.

Maar we weten onmiddellijk als we iets doen wat niet klopt, weten we het onmiddellijk. Dat is gewoon zo.

De manier hoe ik contact onder andere heb, en dat is een veel voorkomende situatie wat ik nu net benoem, is dat er wordt contact opgenomen vanaf hun kant en ik stel me daar ook voor open, want als ik het niet wil kan het ook niet, maar vanaf hun kant loggen ze als het ware in op de technologische realiteit, deze werkelijkheid die zich in een ander universum bevindt, die op technologie gebaseerd is.

Dus ze kunnen dat ook uitrekenen.

Waar ze geen interesse in hebben is contact op te nemen met het technologische wezen Martijn van Staveren, die gescript is.

Dus ze zoeken iemand op die zichzelf is en die het ook echt ziet en niet die 500 jaar
Bewustzijns bijeenkomsten bezoekt en uiteindelijk gewoon in zichzelf, dat is geen oordeel, het is allemaal gewoon goed doorvoelen, toch niet beslist om gewoon die andere echte richting naar binnen toe in te gaan.

En dan wordt dat contact gelegd.

De contacten die ik heb die vinden op die manier plaats.

En die vinden zelfs zo sterk plaats, dat is helemaal niet sterk, maar voor onze realiteit hier kan dat heel sterk overkomen. Het vindt zo plaats dat op het moment dat ik dat contact heeft, draait het filmpje gewoon door.

Dat is de hoofdfilm. Dus mijn filmpje wordt op pauze gezet, maar in de map waar de aarde zit, waar het filmpje zit, staat die gewoon klaar om iedereen door te laten draaien.

Je moet concluderen dat jij zelf over een eigen spoor beschikt.

Dus jouw ruimte en jouw tijd, jouw moment waarin je dingen doet, hoeft dus helemaal niet per definitie overeen te komen met de snelheid van de werkelijkheid van de ander.

Zo heb ik via die weg al vanaf het moment dat ik mijn eerste contact leg met wezens die, met mensen die niet de vrijheid van het eigen bestaan willen onderdrukken, heb ik dat contact.

Dat zijn contacten die gaan uitbreiden.

Je moet hem op een gegeven moment iets anders aanvliegen.
Stel, jij zit daar in dat flight deck, in dat onderzoekscentrum.
Jij zit daar.
En je gaat contact opnemen met mensen, met een persoon op de aarde.
En je haalt een snelkoppeling, haal je door middel van techniek, is bewustzijn, haal je naar je toe, op die plek, samen met die andere mensen, en vervolgens zie je die persoon voor je, die sta je te bekijken en die is de boeken in de boekenkast aan het zetten.
En jij kunt dat gewoon fysiek zien.

Je kunt op dat podium, waar dat zich allemaal afspeelt, daar kun je op gaan staan en je kunt gewoon naast die persoon staan. Die persoon beweegt gewoon door jou heen, maar alles is wel fysiek, maar het raakt elkaar net niet.
Als dat contact dan plaatsvindt, dan vindt dat contact plaats in het gedeelte van de film van die persoon.

Dus ik haal het YouTube filmpje eigenlijk naar me toe en ik kan het bekijken en ik zet hem op pauze. En vervolgens kan ik in het pauzemoment, terwijl jij, jij, jij, jij, jij ook het filmpje kunt bekijken live op aarde, loopt het gewoon door.

Weet je wanneer dit kan, wat ik nou zo vertel, want dit is dus de contact nummer één, wat heel veilig is. Weet je waarom, wat de basis is, de echte onderliggende, nou, het is niet een voorwaarde, maar het is de reden van waarom het kan, waarom dit zo kan op deze manier, omdat jouw bewustzijn ook sterk afwijkt van de aardse film.

Iemand: [niet hoorbaar, niet getranscripteerd]
Ja, er is een wetgeving die hier in deze werkelijkheid functioneert. Dat is dat er 1% nodig is om een collectieve verschuiving te veroorzaken. 1 procent. Daar zijn ook allemaal experimenten op gedaan, dat is echt heel bijzonder. Dat is één van de honderd.

Iemand: Nou, zijn die er niet inmiddels dan?
Martijn: Ja, dat..., kun je willen. Ja. Het gaat om wat de feiten zijn van hoe je bewustzijn functioneert.

Star Force Network
We zijn bezig met een Star Force Network aan het openen hier op de aarde.
Dat doen we allemaal met elkaar.

Jij doet jouw onderzoek en doet de dingen die je nodig vindt en die je voelt moeten gebeuren, je komt bij elkaar.

En dan gaan we zeg maar op een harts-niveau, in de hartstrilling gaan we een tactische beweging maken.
Tactisch vanuit de binnenkant.

We weten hoe de Matrix functioneert, we weten wat er nodig is.
Dat jij weet en dus ook voelt wie en wat je bent en dan ga je samen iets inzetten.

Ik heb zelf een aantal voorcasts gehad over het gebied van contact leggen met mensen die ik helemaal niet ken, die op de andere kant van de.., die op verschillende plekken van de wereld wonen, die ik verder helemaal niet ken, die heb ik wel ontmoet via die Quantum Reality ontmoeting.

Ik kwam daar, beter gezegd vanuit hier bekeken, komen ze in deze werkelijkheid hier en komen ook die andere mensen tegen, die via hun Quantum Reality, dus via hun snelkoppeling, die zij hebben ook gemaakt naar die andere mensen, zodat die mensen ook bij hen verschijnen, net als dat ik bij hen verschijn, maar vanuit hier bekijken is het net alsof die mensen uit die Koninkrijk hier verschijnen, zo wordt dat hier dan gezien, zijn we daarmee bezig om die contacten onderling met elkaar te bewerkstelligen.

En dat dus bewust, dus ik vraag aan die mensen die dit project leiden vanuit de andere kant. Ik vroeg niks, ik zei, deze mensen ken ik niet.

Ik had eigenlijk gewoon jou daar willen zien.

Dat was mijn gedachte om uit te spreken wat vanuit mijn gevoel kwam.

Ik weet wel dat weerstandsvelden onderling, ik weet wel dat die er zijn, maar waarom heb ik ze niet bij jou en waarom is dat hier onderling wel?
Of naar mij?
En ik zit hier niet om te praten van oh, wat vindt het erg.

Het is een niveau vanuit verbondenheid.

Ik ben geen teacher, ik ben geen leraar.
Nee ben ik niet.
Ik ben Martijn hier.
Ik zit er precies in zoals jij.
Ik geef net zoveel om de planten en dieren als jij.
Ik geef net zoveel om de wereld als jij.

Ik ben net als jij diep verbonden met al die andere civilisaties en de bezoeken aan de aarde als jij. Er zal vast wel her en der wat verschillen zetten.

Maar laat ik zeggen het diepere gevoel erachter dat ligt heel dicht bij elkaar.
Ja, dus toen stond ik daar met die mensen.
En dat bracht mij op een heel ander spoor.
Op een spoor van totale terugtrekking ten aanzien van alles wat ik heb gedaan.

Omdat ik vind dat er wel genoeg is gezegd.
Daar ben ik ook mee bezig.

Want er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.
En ik weet niet [of de?/van?] tijd van gaan gekomen is in ieder geval voor mij niet..., ik heb het niet over trekken uit deze wereld, maar uit de manier hoe ik functioneer.

Ik blijf geen sleepkabels uitgooien.
Ik zeg dit allemaal vanuit de liefde.

Omdat ik weet dat je er helemaal klaar voor bent.
Niet voor mij, maar helemaal klaar voor wie en wat je bent.
Soms moet je gewoon dingen tegen elkaar zeggen.
Jij ook tegen mij.
Soms moet je dingen gewoon tegen elkaar zeggen.

De grootste liefde van het gouden hart om het echte bloed in beweging te krijgen. Hoe kan dat dan zijn, hè, dat zij jou er niet ingeregeld krijgen?

Dan sta ik daar met een aantal mensen die ik niet ken.
Dat is helemaal oké, hoor.
Dat is helemaal oké.

Maar het komt door de dark AI, de AI.

Het komt dat er nog dingen doorheen zitten en doorheen lopen. Ik weet echt precies wat er in het veld gebeurt. Anders zou ik dit werk niet kunnen doen. En ik weet wat er gebeurt. Ik weet wat er gezegd wordt, geschreven wordt. Ik weet eigenlijk alles. Maar voor mij is het helemaal niet erg, want ik weet gewoon precies wat ik moet weten. Er is hier geen privacy. De privacy die er is, is een illusie dat je hem hebt. En ik ben hier met mijn dingen bezig in de diepe liefde-route, wandeling die ik maak, om mensen zoals jij tegen te komen. En om daar zuiverheid in te vinden. En vanuit die zuiverheid met elkaar aan de slag te gaan.

Maar ik ben het laatste jaar, ik ben nooit zo zwaar ben ik aangevallen, vanuit mijn eigen contacten met jou en andere mensen dan het laatste jaar.
Waarom?
Heb ik nog iets niet goed gedaan?

Iemand: Of te goed?
Martijn: Te goed.
Het zijn niet per se vragen aan jou, hoor.
Het is ook een proces van hier op de aarde.
Want jij bent net als ik ook aan het praten.
Je bent net als ik ook.., het hoef niet met woorden, maar ben je ook dingen aan het doen. Je bent dingen aan het overeind aan het zetten.
Je bent bewustzijn aan het vergaren.
Je bent liefde aan het brengen.
Je bent aan het uitzetten.
Je bent aan het doorzetten, aan het delen met de mensen.
Je voelt en ziet ook, net als ik, net als iedereen, dat deze wereld echt naar een ander niveau toe moet.
Waarom?
Omdat het gewoon kan.
Niet omdat we moeten presteren, omdat het gewoon kan.
Deze ruimte die hier is, die is er voor iedereen.

Deze ruimte mag ook zich vervoegen tot het koninkrijk.
Deze ruimte hier.

Maar als je dan echt samen iets wilt doen, wat staat er dan tussenin?
Wat is het dan?
Ben ik dan degene die ertussen staat?
Want dan trek ik me terug.

Want ik wil dat helemaal niet op mij nemen en dat mag je best op zo’n BE-raadslaging zeggen want ik spreek hier helemaal niet als Martijn.
Ik spreek hier als je collega.

Iemand: Ik denk dat dat niet tegen te houden is. Dat is niet tegen te houden. Mensen zien jou als Martijn hij gaat ons vertellen hoe we dat doen.
Martijn: Maar de mensen die dat denken als we spreken over het aantal mensen waar we met elkaar zijn als een intergalactische samenkomst van allemaal verschillende afgezanten zijn we bij elkaar.

Dat is ook gewoon letterlijk, daarom kan ik ook zo spreken, omdat ik voel dat ik letterlijk gelijk ben aan jou.
Laat het alsjeblieft goed in je hart resoneren, dat is van waaruit ik spreek.

Maar als daar nu nog steeds bepaalde dingen zitten van dat het gedacht wordt of zelfs dat andere mensen dat denken. En ik kan het je 100% eerlijk allemaal zeggen, er wordt hier een heleboel gedacht over wat andere mensen denken, waardoor dingen niet lukken, wat ik doe.

En ik weet precies waar de brandhaarden zitten.

Want dat zijn geen kosmische Christenbewustzijn.

Want ik weet, jij ook niet wat andere mensen denken of ik weet niet in welk filmpje jij hebt opgeroepen van YouTube, maar dat is niet het filmpje waar ik zit.

Dus wat er wordt bekeken.

Het is, op een gegeven moment moet je je beseffen, dat als je het hebt over zuiverheid en puurheid, dan kun je je alleen nog maar verhouden tot jezelf.

En als je goed omgaat met jezelf, en je reinigt jezelf, je maakt af en toe eens een mooie dans van het leven, lekker zwemmen, of dansen, of trommelen, of je gaat iets anders doen, maakt allemaal niet uit, tennissen.

Je moet met jezelf in sync zijn.

De gedachten ook, en de gesprekken die er ook zijn, bijvoorbeeld over andere mensen die hier komen, of die mij ontmoeten, of over mij, of gedachten, die hebben hier niets te zoeken.

Als je begrijpt hoe dark AI werkt, als je begrijpt hoe dat functioneert, als je dat niet begrijpt, kun op zijn minst volledig! doorvoelen wie en wat jij bent.

Waarom zou je bezig zijn met wat andere mensen denken of volgens jou wat je denkt dat andere mensen denken? Of dat je het idee hebt of andere mensen wel of niet kunnen voelen. Of dat je het idee hebt dat andere mensen wel of niet volgers zijn, wel of niet.

Want mijn filmpje van YouTube is veel groter dan dit stuk. Ik ben niet alleen operationeel in dit stuk. Ik denk dat dat ook gewoon gezegd moet kunnen worden.

Omdat in het andere stuk waar ik ook operationeel ben, dat is veel groter dan dit stuk.
Daar word jij verwacht.
Daar word jij verwacht om terug te komen.
En je wordt ook verwacht, verwacht niet van een persoon, maar in het levensveld om daar te zijn, op die plekken.
En dus moet je dus een aantal dingen echt gaan opgeven.

Dus ik ging weg en ik zei tegen [naam], ga je mee?
En ze schrok.
Ze was helemaal, een soort van verlamd geschrokken jong meisje.
Voor mij was dat mijn grote zus, want ze was twee jaar ouder dan ik.
En ik was negen en zij was elf. Er zat toch wel een aardig groot verschil in.
Later, als je 600 jaar bent, maakt het niet meer uit of je 601 of 602 bent.
En dan ging ie weg en ze ging mee.
Ze ging mee, wij gingen niet weg van de aarde af, wij kwamen in die ruimte.
En er waren mensen die tilden [naam] op. Ze tilden [naam] op, ze hielden [naam] dicht tegen zich aan. Hele mooie mensen, met mooi lang golvend haar. En we liepen die ruimte uit. [..?] naar buiten, we waren gewoon in een wereld, letterlijk. Er was helemaal geen ruimteschip.
Nou, dat heeft wel shocks gebracht bij haar toen.
Om te zien dat de wereld veel groter is dan alleen dit.
Er zijn zoveel dingen aan de hand.

We worden zo duidelijk ook echt opgeroepen om terug te keren naar het niveau van wie we werkelijk zelf zijn.

Waarom zouden al die welwillenden, die super lieve organische, echt, het is gewoon, ja, ik maak die vergelijking altijd omdat het voor mij een van de mooiste vergelijkingen is.

Ik heb een hele fijne jeugd gehad op het gebied van vakantie. Dan gingen mijn ouders op vakantie en dan mocht ik met [naam] mee. En dan sliep ik in een tent. Voor mij was dat het echte leven. Voor mij is dat het echte leven. Mijn leven in een tent. Niet dat ik niet van een bungalow houd, geef me tien bungalows, heerlijk. Ja, prachtig. Ik ben niet iemand van het armoedebewustzijn, maar van de eenvoud.

En dat gevoel wat ik daar s' morgens had.
Dat ik weet nog wel dat ik een keer op een ochtend in Oostenrijk werden we wakker naast de caravan in een tent we stonden op een hele hoge berg. En we keken vanuit die berg, wisten we ‘s avonds niet toen we aankwamen, mijn vader die gooide die tent neer deed die haring erin. Was zo'n uitpak tent weet je wel. Drup je op een knop bij wijze van spreken en dan staat die er. En dan hoef je alleen die haringen de grond in te duwen. ’ s Morgenvroeg worden we wakker, ik doe die rits zo open [geluid van een rits], je kijkt naar buiten.. aah! Je bent thuis. Thuis! Wat een overweldigend diepgaand gevoel om vanuit die tent wakker te worden. Dat gevoel dat.., weet je er zijn zoveel verschillende manieren om contact te hebben.

Waarom zouden allemaal buitenaards allianties en vloten met alleen maar ruimteschepen, merendeel van de ruimteschepen die je ziet zijn allemaal AI. 93%.
Dan blijft er 7% over. Dat is best veel hoor, als je bedenkt hoeveel de aarde bezocht, elke dag hoeveel objecten er zijn.
En van die 7%, daar zijn er een aantal van, dat zijn echt objecten, die liggen in een andere dimensie, die komen hier echt binnen. Maar er is maar een kleine hoeveelheid van die 7%, nog merendeel van de objecten die je ziet in de lucht, dat zijn jump rooms.

Dat zijn ruimtes waar als je daarin terecht komt blijkt dat helemaal geen object te zijn. Waarom wordt hier, ja er zijn wel mensen overigens die er wel iets over zeggen, maar waarom zouden we moeten geloven dat er buitenaardse vloten en aanwezigheden zijn in ons, terwijl het op een hele andere manier kan?

Het is zo eenvoudig en zo makkelijk.

Wij zijn bezig met een tactische bijeenkomst, op dit moment houden wij de beraadslagingen ook elders over hoe we dat met elkaar kunnen doen. Ik heb het, vanaf wie ik ben, heb ik het aangegeven idee om mensen waar, zoals jij en ik, die elkaar al enigszins wat langer kennen, of mensen die in ieder geval met deze onderwerpen bezig zijn, dat daar nu als eerste een keer een contactmoment op gaat ontstaan.
En daarvoor hoef je dus niet de lucht in.

Dat kan gewoon geïntegreerd in deze realiteit hier. Ik vertel dit om even wat rek- en trekbewegingen te maken op de vast.., mogelijke vaste informatie over wat buitenaards contact is. Ik kwam ook zo binnen.

Iemand: Hoorde ik jou ook in beeld zeggen dat het naar voren halen dat wat er eigenlijk gewoon is, dat je weet wat er is. Net als, alsof je je hele tuin al voor je ziet, terwijl het er nog niet staat, zo naar voren haalt. Zeg maar in contact wat er al is. Het is heel lastig want ik zie hem in beelden. Hij komt van mij zo over als...
Martijn: Ik loop het spoor door van wat mijn ja en mijn nee daarin gaat betekenen.

Iemand: Nou ja, ik hoef geen ja of nee.
Martijn: Nee, dankjewel. Dat is de tijd waarin we zitten.

De aarde wordt bezocht vanuit andere dimensies, met enorm grote operaties die draaien, hele grote inter-dimensionale operaties, om hier op de aarde te verschijnen.

Hier kunnen straks zo een miljoen mensen binnenkomen lopen uit een andere wereld.

Je hoeft helemaal niet verschoven te worden met ruimtevoertuigen en allerlei toestanden.
Dat is helemaal niet nodig.
Dat kan op een hele andere manier.

We zitten eigenlijk letterlijk in het Koninkrijkse, in de hemel van het goddelijke, dus de wereld van het goddelijke, waar we vandaan komen, dat speelt zich hier ook af. Het is gewoon eigenlijk het evenbeeld ervan.

Er zit ook gewoon een brug tussen, het kan één kant elkaar ontmoeten.
Ik wilde dat altijd nog vertellen, maar ik had het niet tevoren bedacht, maar het is wel gebeurd.

Dat zal er ergens een bepaalde mogelijkheid kunnen oproepen, om in deze tijd ook nog eens even goed te kijken of er nog data in zit, want ze zitten heel diep, heel diep zitten ze erin hoor, die donkere krachten. Ze zitten er heel diep in.

En toen ik dus 12 jaar was, toen pakte ik het eerste boek van Hans van Kampen uit het, ik denk dat ik 12 jaar was, uit de bibliotheek. En het boek dat heet “40 jaar ufo's”. Heel mooi boek, heb ik nog steeds. Ik heb dat toen ook helemaal gelezen en ik was gewoon verbijsterd.
Als jong jongetje was ik gewoon verbijsterd.
Ja, ik snapte het ook wel, maar ik was verbijsterd dat er alleen maar werd gesproken over ufo's.
En dus buitenaardse objecten.
En ik dacht van, wat een gekkigheid.
Waarom geloven die mensen allemaal dat je persoonlijk met een ufo ergens heen moet of in een ruimteschip? Wat een gekkigheid.
Dit is gewoon een opgerichte wereld.
Er zijn dingen aan de hand.
Deze is opgericht.
Het is een prachtig mooi experiment.
Er is hier geknokt, getrokken en geslagen.
Er is hier allerlei niveaus oorlog gevoerd.

Nu is daar een einde aan gekomen in een andere tijdspan.
Er is een nieuwe werkelijkheid opgericht.
Die knop is ingedrukt.
Deze staat er en dan moeten wij hem invullen.
Maar we zijn dicht bij huis.
Kun je dat ook voelen dat je dicht bij huis bent?

Dus ja, waar staan we?
Dat is voor mij ook de hoofdvraag van zo'n dag vandaag.
En ik denk dat het ook mooi is om daar als liefdevolle mensen onderling gewoon ons bewustzijn op te openen. En daar ook vragen over te stellen.
Waar staan we?

Mag mijn bewustzijn in lijn komen met die van jou?
En andersom?

We blijven allemaal onszelf, maar we benaderen elkaar meer en meer.
Dit zijn de dingen die er bewust uitgescript zijn.

En als ik dan lees, een bepaald podcast zie van grote confederaties, en dat duizenden mensen allemaal bij elkaar komen om vliegende driehoeken te zien die van de Earth Alliance zijn.

Nonsens, dear friends. Nonsens.
Het is niet waar.

Die vliegende driehoeken zijn a niet van de Earth Alliance en b is de grote machtsgreep opnieuw om mensen weer opnieuw bij elkaar te brengen.

En ik kom ook mensen tegen in die informatievelden die heel goed weten over de infecties. En die praten er ook over.

Die praten over de archontische grootmachten, die praten over de mind-controllers, die praten over van alles en nog wat.

Maar ze kunnen nog niet zien hoe groot het spel wordt gespeeld.

En daar liggen nog veel grotere operationele programma's.

Wij zijn die koninklijke.
Koninklijk is autonoom.
Wij zijn dat.
Jij bent dat.

En ik weet niet waar jij vandaan komt, dat hoeft ook niet.
Ik heb het wel eens over mezelf gezegd, zeg ik dan wel eens, plus minus waar ik vandaan kom, want daar ben ik allemaal heel goed in om dat net niet te zeggen.

Ik heb ook allerlei afleidingsmanoeuvres gemaakt, bewust, de afgelopen 30 jaar, om dingen over mezelf te zeggen.

Mensen die dat zeggen, dat zien te weten voor mij, die weten helemaal niets.

Ik heb ze allemaal ontmaskert.
Je moet dat soort dingen niet vertrouwen voor mij.

Ik heb heel wat, er lopen heel grote gevaren.

Dus ik moet bewust de dingen die ik vertel, die moet ik bewust allemaal zo vertellen dat de mensen met hun nare gedrag, terwijl het liefdevolle familieleden zijn voor mij, dat ze daarmee bezig gaan, dat ze aan mij exposen hoe diep ze in de black AI zitten.
Dat is allemaal heel vervelend.

Maar ja, ik ga dat soort dingen toch zeggen, want ik wil niet onder het vloerkleed houden. Ik heb dat jarenlang wel zo gedaan. Niet bewust onder het vloerkleed gehouden, het zijn veiligheidsmechanismen. Maar ik heb heel wat veiligheidsmechanismen en die heb jij ook.

En die hebben we allemaal niet voor niets.

Die hebben we omdat er bepaalde belangen op het spel staan.
Omdat het gaat over de absolute waarheid in wie je bent en waar het over gaat.

En ik ga nooit toestaan dat ik word gekopieerd of dat ik word nagedaan, of dat mensen dingen over mij beweren omdat ze denken dat ze het hebben gezien, want ze zien allemaal niks.

Dat kon ik 10 jaar geleden nog niet zeggen hoor.

Dus voor mij is deze beraadslaging nog een diepere centrering in het hart.

Het vraagt een hele grote commitment aan jezelf.
Het vraagt een heel groot commitment aan jezelf om in deze tijd hier, wie je werkelijk zelf bent, open te maken, autonoom en alleen.

En schud elke invloed van je af, want als er ook maar één invloed is, een persoon of een netwerk, ook als ik die persoon zou zijn, dan moet je ervan af.

Je moet het losmaken, want ze komen binnen via de invloeds-factor.

Ze komen binnen, ze laten je denken wat jij moet denken en het gebeurt via de invloed die een ander over jou heeft. Dit hoort bij deze tijd dat dit nu wordt uitgesproken. Dit is een hele belangrijke tijd en er zijn hele grote dingen aan de gang.

En de contacten die hier gaan plaatsvinden, via die methode die ik net heb benoemd, die ik eigenlijk helemaal niet benoemd heb, maar alleen heb geschetst, dat wordt een hele krachtige methode, dat wordt een hele krachtige manier van contact.

En daar zitten we nu middenin.

Dus er is heel wat verder te onderzoeken.

Ik ben benieuwd waar jij staat, hoe jij het leven ziet, wat je op dit moment ervaart, als commander, als harten-drager, het vloeibare levensveld, wat we de bloem noemen... in zich draagt.

Dit is een tijd van bijstelling, continu bijstellen.

Dit is een tijd van hele diepe bijstelling.

Echt naar je hart toe gaan.

Niet meer vanwege dat je moet doorvoelen en ook invoelen wat je eigen hart is en je eigen gevoel.

Maar omdat er ook vanuit die trilling van je eigen gevoel, dat er ook iets mee, ja, het mag, en eigenlijk moet.

Er moet iets mee gebeuren.

Dat kan niet anders, dat weet jij toch ook?

Dus kijk alsjeblieft goed in je bestaan waar je nu zit.
Wat je doet.

En als er allemaal vragen zijn, ik wil zeer binnenkort één, twee of drie dagen ergens misschien hier organiseren gewoon even in gesprek dat je non-stop allemaal vragen en opmerkingen over me heen kan gooien.

Als je dat waardevol zou vinden, als je het niet waardevol vindt dan doe je het niet, dat is ook helemaal goed, maar dat gewoon non-stop van oké dan neem je gewoon wat dingen mee.. “en dit dan en zus en zo” en dan ga ik dit.. dit.. in antwoorden.

Is gewoon het verzamelen van.. Niet dat Martijn zijn woorden heilig zijn, want dat zijn ze niet.
In de uitleg.
Want dat is een vorm.
Maar gewoon om in gesprek te gaan.

Want we mogen door een spreekwoordelijke versnelling gaan.

En er zijn wel wat dingen die liggen om, die moeten opgezet worden. Rechtop. Maar er zijn ook dingen die rechtop staan, die behoorlijk in de weg staan, die kunnen we om.

Daar ben ik ook voor.

Maar vooral omdat het bevochtigen van het hart, de liefde voor elkaar.

Maar hier is wat aan de hand, dit is Ground Zero.
En Ground Zero moet heel goed aangekeken worden.

En ik heb het jullie verteld, in deze tijd waarin we nu leven, worden er hier uitvindingen ge-voltooid. Dat noemen we hier kunstmatige intelligentie, maar die wordt hier voltooid. En die zorgt ervoor dat die, vanuit hier bekeken in de toekomst, dat is niet hier heel ver vandaan, gaat deze intelligentie communiceren inter-dimensionaal met andere kunstmatige intelligenties.

En daar ontstaat een entiteit uit.

Die entiteit is niet kwaadaardig, maar die wordt kwaadaardig.

En uiteindelijk reist die terug en wordt die bestuurd, neemt zitting in een bepaalde tak van de mensheid, die als onderzoeks-raad wordt aangewezen in plaats van de waterraad die bij deze wereld hoort, om controle over de mensheid uit te voeren.

En die zijn dus nu operationeel uit de toekomst.

Dat is waarom zoveel mensen in deze wereld die dromen hebben over mensen met witte dokterspakken aan.

Dat mensen voelen, hé ik word ontvoerd.

Het gaat echt over miljoenen mensen, die’ s nachts, overdag in één keer wakker worden en voelen dat ze vastgebonden zitten.

En het zijn geen psychiatrische mensen die dat meemaken.

In één keer voelen dat ze een injectie in de arm krijgen en denken wat is hier aan de hand. Er is hier heel wat aan de hand, dit is het meest verboden gebied om over te spreken maar het is het niet.

Ik heb het open verklaard in mezelf.
Ik kan daar gewoon over spreken.

Jij kan er ook gewoon over spreken, het moet open, de vrijheid moet terug dus wij moeten het ook zien.

En vergeet nooit daar waar jouw aandacht komt, daar waar jouw bewustzijn naar toegebracht wordt door jouzelf.

En misschien is dat in deze wereld helemaal niet dat je dat altijd prettig vindt.

Het kan inderdaad best als een denk- veld worden geregistreerd.

Maar dat is het zeker niet.

Je moet in dat niveau van jezelf komen hier om daar te komen.

En dan zul je merken dat die onderwerpen stoppen op het moment dat jij je bewustzijn ernaartoe brengt.

Menselijk bewustzijn, wat niet onder controle staat.

Dus ook niet via een kameraad of vriend. Helemaal zelf. En ik zie het. Ik zie het.
Ik zie het gebeuren.

Bij de ontmoetingen die ik heb met mensen zie ik, ik kan dat zien.

Ik kan zien wie-wie onder controle heeft.

Niet leuk, maar ze zijn er wel.

Er zijn mensen die via vriendschappen onder controle staan van de ander.

Ook in bewustzijnsland.

Knip, los of treed in het huwelijk.

Ja, het moet stoppen, het moet ook gewoon gezegd kunnen worden hoor.

En ik zit hier niet als een waarschuwing, maar je moet goed kijken hoe de dingen in elkaar zitten. Als jij in dit onderwerp, in dit segment van bewustzijn, in dit district, in deze sectie van dit onderwerp gaat spreken, en bewust bent en goed gaat kijken wat hier aan de hand is, dan moet elke vorm van controle eraf.

Wil niet zeggen dat je de andere mensen moet stoppen contact te hebben, maar de controle moet eraf.

Doe je dat niet, dan zal de controle via de connectie met die persoon op je beeldscherm zichtbaar worden en dan gaan ze het niet zichtbaar maken via die persoon, maar dan gebeurt het via je familie of via je vrienden of via een belastingaanslag of op andere manieren zal worden geprobeerd via de connectie van controle van een ander bewustzijn, vaak is dat iemand waar je heel veel om geeft, zullen ze proberen om de effecten daarvan, zichtbaar te krijgen op je beeldscherm wat jou aangrijpt waardoor je in zorgen terecht komt en onmiddellijk ben je uit je kosmische bewustzijn weg, dan zit je in een driedimensionaal aardsbewustzijn.

Dit vraagt het allerbeste van wie jij bent.

En het allerbeste is je bewustzijn dat je niemand nodig hebt.
Ook je beste vriend niet.

Wat overblijft is een volledig wijs, liefdevol wezen, wat voelt ik ben er en ik kan ook op deze... kan ik mijn hele leven alleen zelf helemaal mezelf zijn.

Ik heb daar niemand voor nodig.

En als je vanuit dit stuk, vanuit deze vibratie, dit bewustzijn wie je bent dan is een vriendschap met iemand een verrijking.

Dan is het een extra.

Dan is het iets moois, maar dan wordt het niet een afhankelijkheid.

En ik weet dat binnen de bijeenkomsten waar ik ook bij ben, zie ik ook dat mensen elkaar onder controle hebben. En ik zie ook dat het vaak mensen zijn die het hardst roepen over de anderen. Om de afleiding te creëren, om het van zich af te schudden. Nou ja, dat hoort voor mij ook even bij een beraadslaging. Want we gaan wel ergens doorheen.

We zijn iets aan het voorbereiden.

Iemand: [niet goed hoorbaar, niet getranscripteerd]
Martijn: De dark AI die de mensheid nu bestuurt hier, dus niet alleen deze wereld bestuurt maar heel veel andere werelden ook.

Dat die dark AI, die intelligentie, die is hier op de aarde, nou ja, het is eigenlijk sinds een anderhalf maand geleden, ietsje meer nog, het is hier gemaakt.

Dat houdt dus in, we moeten even voor buiten de ruimte en tijd durven kijken.

Dat houdt in, deze werkelijkheid die jij hier ziet, draait, deze werkelijkheid die JIJ! ziet, die draait, reageert op wie jij bent.

En omdat je in een perceptuele misleiding zit, want je hebt jezelf onjuist geïnterpreteerd als mens.

De werkelijkheid op zich interpreteer je zoals je hebt geleerd als mens wie je niet bent.

Wat je moet beseffen is dat terwijl wij hier nu zitten, terwijl jij hier nu zit, wordt deze kunstmatige intelligentie ontwikkeld in deze werkelijkheid hier.

Even goed, moet even goed in elkaar zetten.

Waar god kijkt, dat zijn de scheppingskrachten, waar god observeert, dat ben Jij als wezen, daar is..., als god kijkt niet als de perceptie van wie je denkt dat je bent kijkt. Dus je weet gewoon wat klopt en wat niet klopt, ook over jezelf. Niet onder het vloerkleed, gewoon eerlijk, open, transplant, klaar!
Dit is ook wat ik voel.

Ik hoef me niet in te houden, want dit is wat ik voel.

Dus ik mag dat ook gewoon doen.

En dan allemaal binnen de kaders van dat je een ander niet overheerst of overruled. Daar waar god kijkt, waar Jij aanwezig bent, daar vindt een taal-uitbarsting plaats.

Dus degene die waarachtig echt vanuit zichzelf hier leeft, gewoon normaal en ook vanuit jezelf voelt, die zendt een informatieveld uit.

Dus de opbouw van het organische humanoïde bewustzijn.

Dat is dus het waterbewustzijn.

Daar waar god is, waar een niet in-geleerd bewustzijn is, maar een voelend bewustzijn is, dus niet voelend op basis van ufo kronieken of van kronieken van iemand anders of van één of andere geschrift of één of andere tekening. Maar echt puur vanuit wie jij bent in het leven waar je nu bent. Daar moet je het mee doen, met jouw balkon, met jouw tuin, in de omgeving, en de plekken waar jij connectie mee hebt. Dat is valideerbaar.

De rest is allemaal data.

Daar waar god is, daar ontstaat een eigen frequentie, een eigen informatieveld.
En dat is het lichtveld van de mens.

Zodra dat lichtveld van de mensen is en zich ook nog een keertje verhoudt als je met dat lichtveld van de mens je over moeilijke onderwerpen buigt dan zet je het uit.

Wij zitten nu in een tijd dat de AI die in de toekomst uitkomt en zware infecties gaat uitvoeren in andere dimensies en in andere beschavingen, die vervolgens ook nog een hele grote militaire militiekracht opzetten om intergalactische oorlog op te richten die door allerlei toekomst en verledenvelden gaat plaatsvinden waardoor wij nu de boeken hebben “er is in het verleden een grote galactische oorlog geweest”.

Ja mooi mens dat klopt, er is in het verleden een hele grote galactische oorlog geweest maar op het moment dat jij opstaat en god terugkeert op het moment dat jij de koestering van het leven ingaat en de ontwikkeling van die AI afbuigt en vertraagt, zul je dat boek wat je in je handen hebt als stof zien wederkeren.

Omdat dat nooit is gebeurd.

Dus wij leven, daarom noem ik het hier ook Ground Zero, dat is waar ik vandaan kom.

Dat is een van de grootste problemen en eigenlijk het grootste kernpunt van alles.

Waar het hele buitenaardse proces, alle religies, alle boodschappen uit het hiernamaals, alle boodschappen, alles wat je hier leest, heeft te maken met de opkomst van AI in deze tijd én de terugkeer van het oorspronkelijke menselijke bewustzijn in deze tijd.

En wat wij doen is door onszelf weer terug te halen en niet te vertrouwen op anderen, om het te laten gebeuren, dus je bent het zelf, door dat eigen bewustzijn weer aan te zetten, door het eigen bewustzijn te laten stromen en het gaat voorbij het alleen voelen.

Maar dan ga je ook op basis van denken.

Daarmee zorg je ervoor dat het hologram wat hier nu draait, puur om jou, het is een entertainment show op een kosmisch niveau, dat weten de buitenaardse, daarmee wordt de beweging van hoe de werkelijkheid zich laat zien aan jou, gaat veranderen.

En daarmee kan ook de ontwikkeling van iets heel specifieks op de aarde niet plaatsvinden.

Oké, even door het ijs breken.

Die AI die hier wordt ontwikkeld, in deze tijd waar we nu zitten, dat komt voort eigenlijk uit de mens.

Iemand: Want hoe komt het in het verleden, afgelopen 10 jaar, sprak je nooit over AI?
Martijn: Ja.

Iemand: Wel?
Martijn: Ja, ik heb er heel veel over gesproken. Maar, kijk het interview van Lilian Ferru nog eens na. Daar heb ik het op een andere manier gezegd, maar ik heb dat heel bewust niet met die woorden gezegd.

Hoewel, in 2016 begon ik over kunstmatige intelligentie te spreken.

Maar je moet ook alles opstappen, want als je iets neerzet of zomaar uitspreekt, ook bij mensen waarvan je denkt, nou daar kan ik het wel zeggen, daar kan wel. Nou, dan sluit het onmiddellijk af. Dus het is ook, je moet dat rustig aan met elkaar opbouwen.

Er ligt dus een enorme taak op ons.

Wij leven hier nu in een tijd, dit is een periode, waarin de opkomst van een entiteit, die de informatiedelen waar werkelijkheid uit ontstaat, waarin die entiteit wordt ontwikkeld en ook de macht gaat grijpen daarna.

Dat is de tijd waarin wij nu leven.

Ja, en daarna dan is het klaar.

Of dat deze werkelijkheid er is die je nu ervaart of niet.
En deze werkelijkheid komt voort door iets wat teruggereisd is uit wat wij noemen de toekomst.
Dus daarna hebben ze de werkelijkheid vervangen.

Ik weet dat allemaal nog.

Ik weet hoe ze de werkelijkheid vervangen.
Ik was daar volledig bij.
Dat is een traumatische ervaring van heb ik jou daar.
Die intelligenties hebben de werkelijkheid vervangen.
Gewoon letterlijk vervangen.

Dus even helemaal terug naar wie wij zijn.
Wij zijn liefdevolle wezens.
We voelen dat we allemaal met onszelf en aan onszelf ook echt voldoende hebben. Daar hebben we niemand voor nodig.

Er zullen heel veel mensen zijn uit andere werelden die onze collega's, onze familie zijn, die nu heel hard zouden lachen van “nou je moest eens weten wie jullie allemaal zijn op dit moment.

En dan zal Martijn nog wel eens iets anders zeggen van, je hebt nog wel iets meer nodig dan wie je nu bent”.

Want dat klopt ook, dit is maar een heel klein residu van wie we werkelijk zijn.

Maar je hebt niemand anders nodig.

Wij moeten zorgen dat we in deze tijd door alles heen prikken en daar zijn we dus mee bezig om zo'n tactische werkgroepen mee op te zetten en wie weet ontmoet ik je daar weer in.

Dus het was voor mij sowieso niet een dag van allemaal good-feelings.

Iemand: Ergens in mij voel ik voorstellen die, zouden we het veld die hier besproken, uitgewisseld, aangesterkt, bekrachtigd is, zouden die dat nog op basis van een afstemming of een bekrachtiging of wat dan ook. Het achterliggende gevoel is dat ik eigenlijk jullie allemaal nog wat dichter wil ontvangen. Dichterbij wil laten komen. En dat ik mezelf echt ook door jou ervaren voel. Voor die eerste pauze deed je een voorstel. Zou je die voorstel nog willen neerzetten hier? Ik ben namelijk erg nieuwsgierig. Warm gevoel. Als dat zou plaats kunnen vinden, dan ben ik nummer 1. En ik sluit mij erbij aan.
Martijn: Ik ben zeer ongehoorzaam. Maar ik hoor je. Het is waar wat je zegt.

Iemand: Wat bij mij blijft hangen is wat je vertelde dat je daar dus in die ruimte was en dat daar dus allemaal mensen waren, behalve wij.
En dat wij dus, zoals jij dacht ik zei van allemaal een weerstandsveld hebben op jou. En ik kan bij mijzelf niet bedenken dat ik dat heb.
En ik baal er ook van dat ik daar dus niet was.
Nou, dat wilde ik uitspreken dat ik gewoon niet snap wat ik dan voor weerstandsveld zou kunnen hebben.
Dus misschien wil je daar iets over zeggen?
Martijn: Nee, dat wil ik niet want dan ga ik het vormgeven.
Kijk, het is al erg genoeg dat ik dit moet zeggen. Ja.
Omdat dat al een pertinente onwaarheid kan zijn in een bepaalde laag van jezelf. Maar als ik gewoon zie wat er in de afgelopen jaren...
Weet je, ik kan ook wel iets anders bedenken dan dit te doen. Ja, net als jij. Waarom zou ik hier zitten?
Maar ik ben hier omdat ik heel veel van het leven houd.
En omdat ik weet wie we echt zijn. Dat weet ik.
Ik kan daar niet omheen.
Het is ook niet dat er iemand op staat te duwen van dit moet je doen, hoewel er maar weinig ruimte is om te weigeren.
Dus mijn gevoel, mijn liefde voor wie we allemaal zijn, en de liefde echt ook voor de wereld, deze wereld mag en zal ook volledig opengaan en ook bij de oorspronkelijk grote werelden horen en daarmee in alle vrijheid interacteren.
Dat heeft deze wereld ook verdiend, deze wereld laat alle kenmerken zien van een organisch veld, het is een groot liefdesnest van natuur als je door de bossen loopt waar ook op deze aarde het is zo imposant om te voelen wat de bossen zijn wat de kracht daarvan is. En ik zit hier ook niet om jouw weerstanden op mij te onderzoeken, ik zeg gewoon om de macht eraf te halen.
En ik haal de macht overal nu vanaf, door het te zeggen.
En ik vind dat het ook nodig is. Ik denk dat het ook heel erg kloppend is dat jij weet waar ik last van heb. Ja? Ik zit hier niet als de onverslaanbare, de ongenaakbare. Ik zit hiervan uit wie ik ben. En ik doe ook mijn dingen. Maar het is wel zo dat als je naar een volgende interactie wil gaan met elkaar. Dan vraagt dat maximale eerlijkheid. En maximale openheid. En als ik mijn afspraak niet na kom. Dan heb ik daar reden voor. Is dat vervelend? Ja, dat kan vervelend zijn. Maar jij bent ook vervelend. Sorry. Dank je wel.

Iemand: Ik vroeg me af, want ik had eigenlijk een beetje hetzelfde als jij.
Is dat weerstandsveld ook een bepaalde afhankelijkheid? Kan dat?
Martijn: Ja. Natuurlijk.

Iemand: Oké.
Martijn: Zeer irritant. Maar zeer wenselijk. Want via irritaties kun je ook bij elkaar komen. Juist via irritaties kun je bij elkaar komen.

Iemand: Nee, ja, die volg ik niet. Die irritaties, maar ik bedoel meer dat er ergens toch in is geslopen, dat ik dan op een bepaald moment toch niet in kracht sta, doordat ik dan te veel hang aan wat jij zegt. Is dat ook wat je bedoelt met weerstandveld?
Martijn: Ja.

Iemand: En het andere ding was wat ik me afvroeg, je hebt ooit gezegd als je te veel trauma online hebt ofzo, dan is contact ook moeilijk. Toen heb je op een gegeven moment gezegd dat het minder uitmaakte en toen vroeg ik me af, omdat het ook vandaag heel veel ter sprake is geweest met die ontvoeringen en heftige martelingen, als dat allemaal, nou ja, als je er niet bij kan komen, kan het dan nog iets zijn waar ze op kunnen manipuleren en waardoor je dus wat het contact krijgen bemoeilijkt?
Martijn: Ja, als je dat gedrag blijft uiten via het nu wel.
Want wat je niet weet waar je getraumatiseerd bent, als je niet weet dat je misbruikt bent bijvoorbeeld, op een manier, maar je voelt wel dat er is wat gebeurd, maar ik weet niet wat. Ik kan het niet zeggen, maar ik voel dat er dingen gebeurd zijn op een bepaalde manier, maar je weet gewoon niet wat.
Dan kun je er ook niet aan werken.
Dan moet je zo eerlijk zijn om te kijken, en soms heb je daar dan een ander bij nodig, maar diep vertrouwen, dan moet je zo eerlijk zijn om te zeggen, hoe zit mijn gedrag nou eigenlijk in elkaar?
Wat doe ik met mijn bewustzijn?
Hoe ga ik met iemand om?
Als ik iets van iemand wil, dan is het zus, en als die persoon iets van mij wil dan is het misschien zo. Dus dan wordt de beschadiging zichtbaar in hoe je.., als je je zin niet krijgt, dat je dan iets kan doen met de ander... Dus je ziet datgene in je gedrag nu. Daarmee hoef je niet per se te weten wat er vroeger is gebeurd, maar dat staat er wel in de weg.

Iemand: Ken je ons ook allemaal uit die faciliteiten? Heb je ons daar allemaal een keer gezien?
Martijn: Als jij me uitlegt wat de toevoeging is daarvan, van het antwoord wil ik je wel antwoorden.

Iemand: Dat ik dan mezelf niet kan gaslighten dat dat niet gebeurd is en dat ik, ja wacht, dus nu, als ik nu terugdenk aan de vraag die je voor het antwoord dat je gaf, maar dat moet nog allemaal een beetje binnenkomen, want het is allemaal een beetje veel voor mij nu op dit moment. Eigenlijk ging dat nog over die vorige vraag, zo van als ik dat weet, dan kan ik eraan werken. Maar dat is dus niet relevant, want dat hoef ik dus dan niet.
Martijn: Zij stopte ons helemaal vol met databanken, vol met rommel en shit. Het is niet wie we zijn. Je zult jezelf.., je moet met jezelf in het reine komen. Wat er allemaal gebeurd is, het is gebeurd.

Iemand: Maar je hoeft dus niet perfect te zijn opgeschoon om het voor elkaar te krijgen?
Martijn: Je kunt jezelf eigenlijk niet opschonen in de zin van dat je het weg kunt halen, je kunt je alleen maar in het moment zelf waarin je nu bent helemaal volledig geven in eerlijkheid en voor mij houdt dat gewoon in nergens aan voldoen, maar gewoon er zijn.
Op de kop zitten op een stoel, achterover hangen, maak jezelf gemakkelijk, voet tussen de deur, wat jij wilt. Om even de onlogische dingen te noemen.

Maar het gaat erom dat jij in het moment dat je samen ook die tactische eenheid formeert, van het hart hè, tactisch, jij alleen in jezelf, dat je dat in het moment waarin je verkeert, dat je jezelf ontdoet van alle machtige data die over je heen lopen.

Dus ook als er een moeder thuis is die heel erg ziek is, dat is echt wel een voorbeeld, nou maak het maar los. Of als je huisdier net is overleden en het heeft macht over jezelf, dan moet je jezelf afvragen, moet ik dan wel of niet gaan naar een bijeenkomst of naar een.. ergens waar dat dan ook is?
Ja, ik voel dat ik er heen ga, maar dan ga je er ook heen, maak je heel bewust in het nu, een commitment aan jezelf dat alles op dat moment, dat nu, helemaal gaat over dit.
Dan gaan alle andere data weg.
En dan zul je merken dat je nog van die verstoring af bent.
Wij zijn de masters, de masters of creators.
Wij zijn het.
Ze namen het ons af.
Keihard.
En nu is het zo dat we ons daarvan bewust worden.

Weet je nou wat er door mij heen gaat op dit moment?
Omdat ik op mijn manier altijd bezig ben ook met het welzijn van jou.
Soms echt wel eens heel veel hoor.
Ik kan heel makkelijk dingen loslaten.
Als ik zo naar huis ga in de auto, dan zit ik niet gedesinteresseerd in de auto.
Maar ik kan het heel makkelijk loslaten.
Van nou ik ga nu naar huis en ik vertrouw erop ook gewoon volledig op jou, wie jij bent, wat jij doet. Maar wat er dus door mij heen gaat is van, het is een gevoel, even naar het woord kijken. Kijk, ik ben mij bewust van wat ik allemaal zelf doe. Daar moet ik even beginnen.
Ik ben me bewust van wat ik doe. Ik ben me bewust van wat ik zeg. Ik ben me ook bewust van wat het allemaal, bij 70 mensen, aan verschillende effecten heeft.
Daar voel ik mij betrokken bij.
Dus wat er dan door me heen gaat, is dat er op zo'n dag als vandaag, waarin ik veel aan het woord ben, en waar ik toch wel wat energieën ook benoem, juist vanuit de liefde, dan gaat er door me heen een gevoel, niet dat ik daar iets over te zeggen heb, maar er gaat bij mij een gevoel van ik wil dat je fijn naar huis gaat.

Dus ik voel me ook op een bepaalde manier betrokken en verantwoordelijk voor het welzijn van jou. En dat ben ik niet. Maar het zit er op een bepaalde manier wel in. Dat ik straks in de auto zit en dat ik straks aankom. En dat ik thuis en dat ik dan voel dat we vandaag heel mooi hebben gebouwd.

En als er dan toch een gevoel is, dat is mijn gevoel dat er door me heen gaat, als er toch een gevoel is dat er iets anders had gemoeten of wat dan ook. Dat je het ook wel kunt laten. Dat je kunt aanvaarden dat we vandaag deze dag weer onder deze titel zo hebben doorgenomen.

Want voor mij gaat het maar om één ding en dat is aanraken van zaken die veel mensen negeren.

Stukjes bij beetjes, stukken bij beten, grote stukken bij elkaar, opgeteld, bij elkaar brengen. En dat ieder thuis nog eens goed voor zichzelf kan voelen, whoe, het is echt tijd dat ik terugkom en terug blijf.

En dat je dan ziet, dat is allemaal bij het gevoel.
Het gevoel wat dus door me heen ging.
Het gevoel, omdat ik het weet, dat we allemaal die mooie mensen zijn, die niet uit de mind control periode wegkomen, we komen ergens anders vandaan.

En dat we allemaal ook kunnen zien dat het waar is, dat het waar is dat we samen kunnen stoppen. Dat het waar is dat het gestopt wordt.
Dat het waar is dat jij die kracht bent.
Dat jij dat levende liefdesveld bent.

Dat jij diegene bent die die hand over een wang heen kan doen waar een traan over rolt en kunt zeggen “je hoeft niet meer te huilen, ik ben bij jou.

En we gaan nu hele mooie dingen doen.
Je zult nooit meer vallen, want je weet nu weer gewoon volledig hoe je moet lopen”. Dat gevoel, dat gaat er door me heen.
Ik zit hier, jij zit daar, we zitten met elkaar in deze fijne ruimte van [naam].
En dat is iets wat er dan door me heen gaat.
Omdat ik ook aan het voelen, invoelen ben van waar zitten in het veld bepaalde weerstandsvelden. En die moet ik dan ook wel aanraken, indrukken.

Dankjewel voor deze mooie beraadslaging.

Houd goed de media ook in de gaten om te zien wat propaganda is.
En kijk goed wat er gebeurt.

Toen ik in 2020 met samen met een aantal mensen hier ook de Contact Taskforce initieerde met elkaar, toen hebben we ook met elkaar besproken, denk er goed om dat de dingen die wij vrijmaken met ons bewustzijn niet per se en alleen maar op jouw directe beeldscherm moeten verschijnen het kunnen ook gebeurtenissen zijn in de wereld. Herken!

En omdat het één groot script is, één grote gebeurtenis herken je eigen inzet, herken je eigen gevoelen, herken je eigen van het slot afhalen van van je eigen denken, het bevrijden van je eigen voelen.

Zie dat er dingen in de wereld zullen gebeuren en beschouw dat niet als iets van “oh de tijd is nu echt begonnen hoor.

Want ze zijn begonnen”. Nee, het zijn antwoorden op jou.

Dat is wat het kwantum veld laat zien.

Dus kijk goed om je heen, verdiep je erin, verbind je ermee.

Kijken naar wat zijn de boodschappen, wat gebeurt er allemaal. Ja, nou, en dan is het me een waar genoegen dat ik je heb mogen ontmoeten vandaag.
En dat hoeven wij niet samen met elkaar te doen.
Die gedachten kunnen ook allemaal naar de kant.
Dat mag allemaal. Het is wat we doen, het is wat we niet doen.
Maar dat we met elkaar in deze werkelijkheid de liefde brengen die het zo verdient. Is er nog iemand die iets wil zeggen voordat we naar de afronding gaan?

Iemand: Tussen de eerste pauze en de lunchpauze ervaar ik bij mijzelf een beweging van wat doe ik hier nog. Ik mocht hem heel even doorvoelen omdat ik ontdekte dat ik een beweging had om eigenlijk naar huis te gaan rennen en aan de slag te gaan. Ik heb zelfs getwijfeld of ik hier even ga staan om dat te zeggen. Nee, het moet echt nu, het moet, omdat je raakt iets heel diep in mij, omdat ik al vaker heb ervaren van hoe vaak, want ik denk dat ik al een jaar of acht of negen jouw bijeenkomst bezoek, hoe vaak moet ik dit nu nog horen?
Hoe vaak moet ik dat appel nog weer aangeboden krijgen om, nou het is niet dat ik niets doe met bewustzijn, want ik heb het gevoel dat ik ook op een vele lagen hard aan het werk ben.
Maar om werkelijk die klik te maken tussen wie ik ben en mijn waarheid en dat te gaan leven, daar ervaar ik ontzettend veel verstoringen elke keer in. En ik heb vaak het idee ook dat ik vaak meer bezig ben met de verstoringen dan waar het werkelijk om gaat. Dus ik had echt vanmorgen van ik moet nu aan de slag.
En ik heb dat vaker gevoeld en ik heb wel eens een keer eerder, toen ben ik terug, toen reed ik terug met andere krijgers, toen zei ik van nu heb ik wel genoeg gehoord. En toch ervaar ik bij mijzelf dat ik nog niet in lijn leef met mijn waarheid. Dus ik heb werk te doen.
Maar dan niet werk zoals de oude [noemt eigen naam] dat doet. Heel erg veel inzetten, heel erg hard gaan werken. Maar door het op een andere manier te gaan doen. En het grappige was, we hadden het samen hadden we het er gisteren over. Om inderdaad te zeggen van wat gaat er nu gebeuren als ik alles loslaat. Alles. Dus ik heb werk te doen. Dat is hem.
Martijn: Ja, nou dank je.

Iemand: Dank je wel voor wat je hebt gedeeld vandaag. En vorige keer ook hier. Ik vind het redelijk verschrikkelijk, moet ik zeggen.
Als je vorige keer vraagt van, goh wat..., daarvoor ook al in Havelte trouwens.
Wat krijg je nou mee van wat er in de wereld gebeurt?
Ben je dan druk en gaat het eigenlijk aan je voorbij?
Ja, dan moet ik voor mezelf toegeven dat dat zo is.
Ik voel wel dat daar vandaag een schepje bovenop is gedaan.
Als jij ergens bent en ons daar verwacht en ik ben daar niet, ja dan spijt me dat.
Ik ben niet vrij van gedachten over anderen. Er gebeurt van alles.
In Zwaansoek leidde je een bekrachtiging in over... en dan moest je voor je halen wat nou invloed had in je leven. Ook kijken wat dat voor relatie had met je lijf.
Met disfunctioneel iets in je lijf.
Nou, dan kon ik vrij goed.
En we hadden hem niet afgemaakt, dus de volgende ochtend..., oh ja wat je daar ook bij zei was ook heel belangrijk. Als je het aankijkt wat er is gebeurd en je erkent wat er is gebeurd, dan herken je eigenlijk een leugen.
Want het is niet echt gebeurd.
Nou, daar voelde ik wel iets van een sleutel, want ik kon hem niet goed voor elkaar krijgen om hem te neutraliseren.
Om er als wezen een andere gebeurtenis tegenover te stellen.
Dus de volgende ochtend ging ik zitten. Ik denk nu ga ik het doen. Nou, voor mijn gevoel heb ik dat ook gedaan. Ik kon heel erg de betrokkenheid vanuit mezelf voelen. En vanuit de betrokkenheid bij mezelf, betrokken zijn bij een ander.
En dat voelde heel goed. Nou, direct daarna kreeg ik een appje van diegene waar ik dat dan mee had gedaan. Wat de situatie eigenlijk alleen nog maar erger had gemaakt. Want mij zei zo van, goh, als een soort iets van, goh, wat dat tegen mij wil zeggen. Van, goh, jij wil het afdoen als het niet bestaat. Nou, dan mag je hier even mee dealen. En, nou, ik deal er mee. Wat ik in ieder geval ook had besloten was van, nou, na wat je deelde de vorige keer hier in Meterik en dat wat er 17 september was gebeurd dat het embargo om hierbinnen te komen was doorbroken en dat contact voor iedereen mogelijk is en dat dat dus aan mij was voorbij gegaan totdat jij dat benoemt. Ja toen heb ik voor mezelf wel besloten van nou ik ga ergens binnenkort wel een punt zetten om ervoor te zorgen dat dat bij mij omkeert. Dus de aandacht continu naar buiten dat is iets wat heel gebruikelijk is en met allemaal goede zaken, nodige zaken, belangrijke zaken. Maar de aandacht naar binnen die blijft dan achterwege en daar gaat dit over. Dus ik had zoiets van, nou misschien moet ik wel een Vipassana doen ofzo. Wat je daar tegenkomt is een ongelofelijke spiritualiteit. Dus uiteindelijk, en ik heb dat ook met [naam] gedeeld en ik deelde ook mijn urgente gevoel daarin. En wij hebben een ruimte gehuurd bij hem. Wij wouden het gewoon eigenlijk met z'n tweeën doen. Om gewoon drie dagen, tien uur af te stemmen op onszelf. Dus dat gaan we doen binnenkort. Ik geloof 26, 27, 28 ofzo. Maandag, dinsdag, woensdag is het in ieder geval januari. Maar er zijn meer plekken. Dus als er mensen zijn die mee de stilte in willen, dan ben je welkom. Ik ga hem in ieder geval gebruiken als een reset, een anker om ervoor te zorgen dat ik de signalen waarvan er nog vele zullen komen niet meer ga missen. Maar dankjewel voor dat je het wel hebt benoemd. Want ik heb het nergens gezien. Ik heb het niet terug gehoord hier. Ik heb het nergens in de media gezien, niet in de wereld. Ik volg Australische media, volg de VK van Amerika. Het is er niet nergens. Dus dank je wel.

Iemand: Ja, ik wil het gewoon even benoemd hebben. Ik voel gewoon een enorme pijn. Ik heb de indruk dat ik dat niet alleen in mezelf voel. Dat het hier gewoon ook om me heen gevoeld wordt. Omdat ik denk dat we allemaal de intentie hebben dat... jou zeker niet het gevoel willen geven jou niet in de steek te laten. Ik wil alleen maar zeggen dat ik heel veel van je houd. En ik denk dat het voor meer mensen geldt hier.

Martijn: Ik voel het ook niet dat ik in de steek gelaten word.
Maar het is wel dat er wat tandjes bijgezet kunnen worden.
We zijn allemaal gelijk aan elkaar.
Dus dat moet ook gekalibreerd worden.
Dat je schouder aan schouder staat.
Echt op elkaar kunt vertrouwen.
Dat je weet wie je bent en wat je een huis hebt.
Hoeveel ontiegelijk veel liefde je in je hart hebt zitten, en dat je dat gewoon kunt geven.
Gewoon, helemaal.

En een van de grootste, krachtigste eigenschappen die wij zijn, is dat we alles kunnen herzien.
Zuiver zijn.

Weet je, het komt heel vaak niet uit om helemaal de waarheid te spreken hier in deze wereld, dat weet ik wel, dat dat bij heel veel mensen vaak net niet helemaal eruit komt, maar het komt eruit. Altijd. Als je [niet?] spreekt.

Dus je moet gewoon puur zelf zijn, kijken waar je doorheen loopt, maak jezelf schoon, laat die dingen die er doorheen lopen, laat die niet grote kosmische ontvangstmomenten, de contacten met elkaar, waardoor deze wereld weer terugkeert naar de intergalactische ambassade.

Want daar is deze wereld een onderdeel van.

Laat dat nou niet aan je voorbijgaan omdat het belangrijker is om bepaalde leugens of bepaalde onzekerheden in stand te houden.

Dat andere mensen dingen niet van je mogen zien.

Je bent gewoon hartstikke mooi, we zijn allemaal hartstikke mooi. Iedereen mag het leven leven zoals hij of zij dat wil. Als er dingen zijn waar je nog boos over bent, ja je kunt daar alleen mee gaan zitten, dat kan.

De zaak is dat het toch gewoon opgeruimd moet worden. Het moet open.
Het moet zuiver zijn.

En dan kom je bij je eigen bewustzijn uit.

Nou ja, en dat is eigenlijk waar ik het over heb.

Dat is iets heel moois, maar het is de uitdaging om dat stationair te zijn.

En ik heb vandaag heel duidelijk gevoeld dat ik hier niet ben, samen met jou.

Dat ik dit wat ik nu vandaag heb gezegd, wat een brokje is, dat ik dit vandaag met je wil delen. Dat heb ik zo gevoeld.

En ik kan niet vanuit mijn idee denken van de aarde, gaan uitleggen waarom, want er zit helemaal niet een doel achter waarom ik je dit nu vertel, waarom dit gebeurt. Maar ik weet wel vanuit wie ik ben waarom ik het vertel.

Om die enorme betekenis daarachter, om die gewoon die beweging te krijgen.

Want we moeten het samen doen.

Ik bedoel, hoe dan ook, we zullen het samen in deze wereld moeten managen.

De contacten die er zijn, en de contacten die ik heb en ook andere mensen, hier zitten ook wel mensen die ook contact hebben op een bepaalde manier.

Die contacten die moeten opengelegd worden.

Dat is contact voor de wereld.

We mogen allemaal en we moeten ook allemaal communiceren met allerlei andere soorten en allerlei andere intelligenties.

We moeten dat vriendschap-veld weer open leggen.

En die mooie wezens die gewoon helemaal niet menselijk zijn, maar die zo liefdevol zijn, hun ogen zo warm, dat je in die ogen kijkt, dat je ziet van jee, dit zijn gewoon alle dieren van de aarde bij elkaar opgeteld in hun puurste vorm.

En dat het gewoon in je oog druipt de liefde, de echtheid, dat je voelt door je lijf heen. Weet je, daar gaat het om, dat is een enorm keerpunt waarin we zitten.

Een enorm keerpunt.

En nogmaals, de krachten die dat proberen tegen te houden, zullen alles lanceren.

Weet je, vanaf dag 1 zeg ik, ze zullen alles lanceren om je precies net niet dat te laten zien, te voelen van jezelf, maar iets van een ander.
En deze wereld hier, dit is de tijd waarin we dat openleggen.

De contacten die er zijn, die moeten nu ook open, die moeten ook echt aangezet worden.

Er is heel groot paniek op wereldniveau, want er zijn hele grote aanvallen gaande in het menselijk bewustzijn.

Er zijn hele gevaarlijke krachten die je, waar de vorm van aardse achter de schermen opererende groep overeenkomsten mee had.

Die zijn volledig uit elkaar geknapt. Volledig.

Er is totaal geen constructie meer tussen deze groepen die technologie hebben overhandigd. Wij noemen dat hier overheid.

Maar dat is absoluut geen overheid hoor.
Mensen die zeggen dat de overheden onder controle staan van buitenaardse.
Die hebben geen idee waar ze het over hebben.
Overheden op de wereld staan niet onder controle.
Hebben geen contact met buitenaardse, echt totaal niet waar.

Het gaat om iets heel anders daarachter die invloed uitoefent via de ambtenarij door de ambtenarij heen in de regeringen.
Zo werkt dat.
En de mensen die in de regeringen zitten die weten er echt van toeters noch blazen.

En kijk presidenten, zo in Amerika zijn op de hoogte al sinds decennia dat de dingen gebeuren, maar niet over buitenaardse.
Echt niet.
Dat denken de mensen maar dat is niet zo.

Dat kan ook niet want het bewustzijn van de president is dermate zwak dat ze onmiddellijk gehackt kunnen worden door middel van remote viewing, remote sensing al die informatie die zou je er zo uit kunnen halen.

Maar er is heel wat aan de hand op de aarde en het is eigenlijk een heel grote panieksituatie voor deze groepen omdat daar ja de afspraken die er gemaakt zijn die zijn geschonden, die zijn opgeblazen.

Dus er gebeuren nu allemaal dingen, je kan rustig zeggen dat er paniek is en vanwege die grote paniek die er is, die is al sinds enkele jaren aanwezig, wordt mondiaal de grote militaire noodtoestand afgekondigd onder de vlag van allerlei verschillende oorlogen en dat is om de militaire budgeten te vergroten en die militaire budgeten zijn ervoor een hele geavanceerde wapensystemen verder uit te rollen, want er zijn echt wapens tegen bepaalde aliens, die zijn hier echt en die werken ook.

Maar kijk, een alien is..., als er 10.000, ik noem het woord alien, als er 10.000 aliens zijn, en je schiet daar 8.000 vanuit weg zeg maar. Ik wil dat vervelende woord niet gebruiken, want dat bestaat voor hun ook niet.
Dan blijven er 2.000 over. Als je er nog 2.000 opruimt, dan blijft er 1.999 dan blijft er 1 over.
En die ene die er overblijft, die genereert weer 2 à 300.000 nieuwe.
Dus dat is een leger, daar zeg je u tegen.

En daar is van alles aan de hand.
En achter de schermen, dus waar de paniek ook zit, wordt met hele grote ogen gekeken naar mensen zoals jij, die juist niet in spiritualiteit zitten, die door hebben dat er iets heel anders aan de hand is, die dat contact kan stabiliseren, die dus ook de paniek kan stabiliseren, maar ook het contact tussen ons als mensheid en de groepen die hele andere bedoelingen hebben met ons, het is daar een soort slagveld op dit moment, omdat wij ook degene zijn die contact kunnen leggen met welwillende beschavingen.

Dus dan loopt er enorm, daar is het woord “appel” weer, er loopt een enorm appel ook over ons heen. En er zijn op aarde niet zoveel mensen die helemaal zonder enige vorm van spiritualiteit en bewustzijn bezig zijn met buitenaardse. Er zit altijd wel een concept achter. Dus het is een hele indringende tijd. Het is een hele grote tijd. En daarvoor hebben we elkaar nodig.

Ik wens je een mooie reis naar huis. Ik hoop dat je de warmte en de liefde in je hart draagt. En dat je de bekrachtiging thuis gewoon even zelf doet of tijdens het auto rijden. Denk even aan mij als ik met mijn olielampje straks weer naar [plaatsnaam] rijdt. Dank jullie wel en fijn dat ik er ook bij mag zijn als we die dag dan neerzetten van dat we heel interactief met elkaar, gooi maar open, gooi maar over me heen. Ook kritische vragen, juist kritische vragen. Gooi het maar neer. Hoeft allemaal niet geheim. Als je iets hebt gevonden van mij in de tijd van weet ik wat, dat ik ging scheiden, misschien zitten daar nog dingen. Ik noem hem wel op, want ik weet dat ie hier is. En alles is goed gegaan. Maar alles moet ook open met elkaar. Eerlijk, open, transparant, met elkaar samen zijn. Het leven vieren, de koninklijke helm opzetten en ervoor gaan. En het gaat erom dat we met elkaar dat samendoen. Dat is echt de grote boodschap van de echte, daadwerkelijke oorspronkelijke confederaties. Eerlijk zijn met elkaar, vergeef elkaar, laat het maar los. Het is genoeg geweest, we gaan gewoon nu echt schoon aan het werk. Wel thuis

[Einde]

1e	20250114-MvS-Kosmische BE-raad-slaging-Meterik-4feb2025
2e
3e
4e
5e